آزمایش‌ها و روش‌های مورد استفاده برای تشخیص کارسینوم اولیه ناشناخته عبارتند از:

معاینه جسمی. پزشک ممکن است در مورد علائم و نشانه‌ها بپرسد و ناحیه مورد نظر را بررسی کند تا سرنخ‌هایی در مورد تشخیص جمع‌آوری کند.

تست های تصویربرداری. ممکن است برای کمک به تشخیص، آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی انجام دهید.

برداشتن یک نمونه از بافت برای آزمایش. برای تأیید اینکه علائم ناشی از سرطان است، پزشک ممکن است روشی را برای برداشتن نمونه ای از سلول ها برای آزمایش (بیوپسی) توصیه کند. این ممکن است با وارد کردن یک سوزن از طریق پوست انجام شود یا ممکن است نیاز به عمل داشته باشید. در آزمایشگاه، پزشکان سلول‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا ببینند سرطانی هستند یا نه و از کجا منشأ گرفته‌اند.

آزمایشاتی برای یافتن سرطان اصلی

اگر آزمایش‌های اولیه سلول‌های سرطانی را پیدا کرد که از جای دیگری در بدن آمده‌اند، ممکن است آزمایش‌های بیشتری برای جستجوی محل پیدایش سلول‌های سرطانی (تومور اولیه) انجام دهید.

آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

معاینه جسمی. پزشک بدن را به دقت بررسی می کند تا علائم سرطان را جستجو کند.

تست های تصویربرداری. پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای جستجوی علائم سرطان اصلی توصیه کند. این آزمایش ها ممکن است شامل سی تی اسکن و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.

آزمایشات خون. آزمایش‌های خونی که عملکرد اندام‌ها را اندازه‌گیری می‌کنند می‌توانند به پزشک سرنخ‌هایی در مورد اینکه آیا سرطان بر اندام‌ها مانند کلیه‌ها و کبد تأثیر می‌گذارد یا خیر بدهد. آزمایش‌های خونی که به دنبال مولکول‌هایی می‌گردند که گاهی توسط انواع خاصی از سرطان (مارکرهای تومور) تولید می‌شوند، ممکن است اطلاعات بیشتری را برای تشخیص فراهم کنند. نمونه هایی از نشانگرهای تومور شامل آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) برای سرطان پروستات و آنتی ژن سرطانی CA 125 برای سرطان تخمدان است.

استفاده از یک اسکوپ برای بررسی داخل بدن. پزشک ممکن است از یک لوله نازک بلند مجهز به دوربین برای بررسی داخل بدن برای جستجوی علائم سرطان استفاده کند. برای بررسی داخل ریه‌ها، مری، معده، کبد یا روده کوچک می‌توان از دهان عبور کرد. برای بررسی کولون و رکتوم، می توان اسکوپ را از طریق مقعد وارد کرد.

تست آزمایشگاهی پیشرفته. پزشکانی که در تجزیه و تحلیل خون و بافت بدن تخصص دارند (پاتولوژیست ها) ممکن است آزمایش های کامل تری از سلول های سرطانی انجام دهند تا اطلاعات بیشتری برای تشخیص جمع آوری کنند. آسیب‌شناسان ممکن است از میکروسکوپ‌های با تکنولوژی بالا، رنگ‌های خاص و سایر فناوری‌ها مانند آزمایش‌هایی برای بررسی تغییرات در ژن‌ها و کروموزوم‌های DNA سلول‌های سرطانی استفاده کنند.

این آزمایشات ممکن است به پزشک کمک کند تا تومور اولیه را که سرطان از آنجا شروع شده است پیدا کند. اگر تومور اولیه پیدا شود، دیگر کارسینوم اولیه ناشناخته نخواهید داشت. اگر تومور اولیه علیرغم انجام آزمایش قابل شناسایی نباشد، نتایج این آزمایشات به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که کدام درمان ها بیشتر کمک می کند.

رفتار

برای تعیین اینکه کدام درمان ممکن است بهترین باشد، پزشک محل یافتن سلول‌های سرطانی، نوع سلول‌های نرمال و نتایج تست‌های آزمایشگاهی را بررسی می‌کند. طرح درمان با شرایط بالینی خاص و ترجیحات بیمار، شخصی سازی می شود.

درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شیمی درمانی. در شیمی درمانی داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. ممکن است یک یا چند داروی شیمی درمانی از طریق ورید بازو (به صورت داخل وریدی)، خوراکی یا با هر دو روش تجویز شود. اگر سلول های سرطانی در بیش از یک ناحیه دارید، ممکن است شیمی درمانی توصیه شود.

پرتو درمانی. پرتودرمانی از پرتوهای انرژی پرتوان از منابعی مانند اشعه ایکس و پروتون برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می کند. در طول پرتودرمانی، در حالی که دستگاهی در اطراف حرکت می کند، روی میز دراز می کشید و تابش را به نقاط دقیق بدن هدایت می کند. پرتودرمانی ممکن است برای کارسینوم اولیه ناشناخته که محدود به یک ناحیه از بدن است استفاده شود. همچنین می تواند برای کمک به کنترل علائم، مانند سرطان در حال رشد که باعث درد می شود، استفاده شود.

عمل جراحی. اگر کارسینوم اولیه ناشناخته محدود به یک ناحیه مانند غدد لنفاوی یا کبد باشد، ممکن است جراحی برای بریدن سرطان یک گزینه باشد. ممکن است پزشک پس از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده، پرتودرمانی را توصیه کند.

مراقبت حمایتی (تسکین دهنده). مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی تخصصی است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت های تسکینی با بیمار، خانواده و سایر پزشکان همکاری می کنند تا لایه ای اضافی از حمایت را ارائه دهند که مکمل مراقبت های مداوم باشد. مراقبت تسکینی را می توان در حین انجام سایر درمان های تهاجمی مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده کرد.

مقابله و حمایت

تشخیص کارسینوم اولیه ناشناخته به دلیل عدم قطعیتی که با آن همراه است می تواند ناراحت کننده باشد. ممکن است آزمایش های زیادی انجام دهید و هنوز دقیقاً ندانید که سرطان از کجا شروع شده است.

با گذشت زمان، آنچه کمک می کند با عدم اطمینان و پریشانی کنار بیایید، خواهید یافت. تا آن زمان، ممکن است متوجه شوید که موارد زیر کمک می کند:

در مورد سرطان به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد سرطان خود، از جمله نتایج آزمایش، گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود بپرسید. همانطور که در مورد سرطان بیشتر می آموزید، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.

دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک کمک می کند تا با سرطان خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند حمایت عملی مورد نیاز را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه تان اگر در بیمارستان هستید و وقتی احساس می کنید تحت تأثیر سرطان هستید، آنها می توانند به عنوان حمایتگر عاطفی عمل کنند.

کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد صحبت شما را در مورد امیدها و ترس هایتان بشنود. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. اگر پزشک مشکوک باشد که ممکن است سرطان داشته باشید، ممکن است به یک دکتر متخصص در مراقبت از افراد مبتلا به سرطان (انکولوژیست) ارجاع داده شوید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

هنگامی که قرار ملاقات می گذارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند ناشتا بودن قبل از انجام یک آزمایش خاص. فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با دلیل قرار ملاقات باشد.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده، تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی خانوادگی

تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در نظر بگیرید که یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را بیاورید تا کمک کند اطلاعاتی را که داده می‌شود به خاطر بسپارید.

برای کارسینوم اولیه ناشناخته، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

چه چیزی احتمالاً باعث علائم من می شود؟

به غیر از محتمل ترین علت، دلایل احتمالی دیگر برای علائم من چیست؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

بهترین اقدام چیست؟

جایگزین های رویکرد اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً چندین سؤال از شما می پرسد، مانند:

علائم از چه زمانی شروع شد؟

آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

علائم چقدر شدید است؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟