برای تشخیص وضعیت ، پزشک علائم را بررسی می کند، سابقه خانوادگی و پزشکی از جمله داروها را بررسی می کند و معاینه فیزیکی انجام می دهد. پزشک ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص وضعیت، تعیین علت بیماری و رد سایر شرایط تجویز کند.

مقیاس خواب آلودگی Epworth. ممکن است پزشک از شما بخواهد که با این ابزار میزان خواب آلودگی خود را ارزیابی کنید تا کمک کند بفهمید خواب چگونه بر زندگی روزمره تان تأثیر می گذارد.

دفتر یادداشت خواب. ممکن است پزشک بخواهد که یک دفترچه یادداشت خواب داشته باشید که در آن زمان خواب و بیداری روزانه خود را ثبت کنید تا به میزان و الگوی خواب کمک کند.

پلی سومنوگرام. در این آزمایش یک شب در مرکز خواب می مانید. پلی سومنوگرام فعالیت مغز، حرکات چشم، حرکات پا، ضربان قلب، عملکردهای تنفسی و سطح اکسیژن را هنگام خواب بررسی می کند.

تست تاخیر خواب چندگانه. این کار میزان خواب آلودگی و انواع و مراحل خوابی که در طول چرت های روزانه پشت سر می گذارید را اندازه گیری می کند. این آزمایش به طور کلی یک روز بعد از پلی سومنوگرام انجام می شود.

رفتار

از آنجایی که علت پرخوابی ایدیوپاتیک مشخص نیست، هدف از درمان کاهش علائم است. داروهای محرک، مانند مودافینیل (Provigil)، ممکن است برای کمک به بیدار ماندن در طول روز تجویز شود.

علاوه بر این، پزشک ممکن است توصیه کند که یک برنامه خواب منظم در شب داشته باشید و از مصرف داروهایی که می‌توانند بر خواب تأثیر بگذارند اجتناب کنید.