شوره سر یک بیماری شایع است که باعث پوسته پوسته شدن پوست سر می شود. مسری یا جدی نیست اما می تواند خجالت آور و درمان آن دشوار باشد.

شوره های خفیف را می توان با یک شامپوی ملایم روزانه درمان کرد. اگر این کار موثر نبود، یک شامپوی دارویی ممکن است کمک کند. علائم ممکن است بعداً عود کند.

شوره سر به عنوان شکل خفیف درماتیت سبورئیک در نظر گرفته می شود. در نوزادان به درماتیت سبورئیک کلاهک گهواره ای گفته می شود.

 

علائم

علائم و نشانه های شوره سر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

پوست روی پوست سر، موها، ابروها، ریش یا سبیل و شانه ها پوسته پوسته می شود

 

خارش پوست سر

 

پوست سر پوسته دار و در نوزادان با کلاهک گهواره ای

 

 

اگر استرس داشته باشید علائم و نشانه‌ها ممکن است شدیدتر باشند و در فصول سرد و خشک تشدید می‌شوند.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

اکثر موارد شوره سر نیازی به مراقبت پزشک ندارند. اگر وضعیت با استفاده منظم از شامپو شوره سر بدون نسخه بهبود نیافت، به پزشک عمومی یا متخصص پوست مراجعه کنید.

 

 

علل

 

شوره سر ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

 

• پوست تحریک شده و چرب
• شامپو نکردن کافی
• یک قارچ مخمر مانند (مالاسزیا) که از روغن های موجود در پوست سر اکثر بزرگسالان تغذیه می‌کند.
• پوست خشک
• حساسیت به محصولات مراقبت از مو (درماتیت تماسی)
• سایر بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما
•  

عوامل خطر

تقریباً هر کسی ممکن است به شوره سر مبتلا شود، اما برخی عوامل می توانند فرد را مستعدتر کنند:

• سن. شوره سر معمولا در سنین جوانی شروع می شود و تا میانسالی ادامه می یابد. این بدان معنا نیست که افراد مسن دچار شوره سر نمی شوند. برای برخی افراد، این مشکل می تواند مادام العمر باشد.
• مرد بودن. از آنجایی که مردان بیشتری شوره سر دارند، برخی از محققان فکر می کنند هورمون های مردانه ممکن است در این امر نقش داشته باشند.
• بیماری های خاص. به نظر می رسد بیماری پارکینسون و سایر بیماری هایی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارند نیز خطر شوره سر را افزایش می دهند. همینطور داشتن اچ آی وی یا ضعف سیستم ایمنی.