پزشک سوالات مفصلی در مورد مشکلات صوتی می پرسد و شما را به طور کامل معاینه می کند. قبل از اینکه پزشک با استفاده از یکی از ابزارهای زیر آنها را معاینه کند، می‌توان از یک بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن بافت‌های تارهای صوتی استفاده کرد:

آینه. پزشک یک ابزار بلند و سفت و سخت با یک آینه زاویه دار، شبیه به آینه دندانپزشکی، در دهان قرار می دهد.

لارنگوسکوپ انعطاف پذیر. یک لوله انعطاف پذیر حاوی نور و دوربین را از طریق بینی وارد می کند.

لارنگوسکوپ سفت و سخت. یک لوله دید سفت و سخت را از طریق دهان وارد می کند.

ویدئو استروبوسکوپ. دوربینی را که با یک نور چشمک زن ترکیب شده است وارد دهان می کند تا دید آهسته تارهای صوتی را در حین حرکت ارائه دهد.

 

گاهی اوقات از آزمایش های اضافی استفاده می شود:

تجزیه و تحلیل صدا (آکوستیک). با استفاده از تجزیه و تحلیل کامپیوتری، پزشک می تواند بی نظمی در صدای تولید شده توسط تارهای صوتی را اندازه گیری کند.

الکترومیوگرافی حنجره. سوزن های کوچکی از طریق پوست وارد می شوند تا جریان الکتریکی در عضلات جعبه صوتی اندازه گیری شود.


رفتار

بسته به تشخیص، پزشک یک یا چند درمان را توصیه می کند:

استراحت، مایعات و صدا درمانی. مانند هر قسمت دیگری از بدن، تارهای صوتی به استراحت و مایعات منظم نیاز دارند. متخصصان آسیب شناسی گفتار می توانند آموزش دهند که چگونه از طریق صوت درمانی از صدای خود به طور موثرتر استفاده کنید، چگونه گلوی خود را به درستی پاک کنید و چه مقدار مایع بنوشید.

درمان های آلرژی. اگر آلرژی باعث ایجاد مخاط بیش از حد در گلو شود، پزشک یا متخصص آلرژی می‌تواند علت آلرژی را شناسایی کرده و درمان را ارائه دهد.

ترک سیگار. اگر مشکل صدا در نتیجه سیگار کشیدن است، ترک سیگار می تواند به بهبود صدا در کنار بسیاری از زمینه های دیگر سلامتی، مانند تقویت سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.

داروها. چندین دارو برای درمان اختلالات صدا در دسترس است. بسته به علت اختلال صدا، ممکن است برای کاهش التهاب، درمان رفلاکس معده به مری یا جلوگیری از رشد مجدد عروق خونی به دارو نیاز داشته باشید. داروها را می توان به صورت خوراکی مصرف کرد، به تارهای صوتی تزریق کرد یا به صورت موضعی در حین جراحی استفاده کرد.

 

 

روش ها

برداشتن ضایعات. ضایعات غیرسرطانی (پولیپ، ندول و کیست) روی تارهای صوتی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. پزشک می‌تواند ضایعات غیرسرطانی، پیش سرطانی و سرطانی - از جمله پاپیلوماتوز تنفسی مکرر و لکه‌های سفید (لکوپلاکیا) را با استفاده از میکروسرجری، جراحی لیزر دی‌اکسید کربن و در صورت لزوم، جدیدترین درمان‌های لیزری، از جمله لیزر تیتانیل فسفات پتاسیم (KTP) حذف کند.

 

درمان با لیزر KTP یک روش درمانی پیشرفته است که ضایعات روی تارهای صوتی را درمان می کند. این کار  ضایعه را با قطع خونرسانی به ضایعه درمان می کند و اجازه می دهد ضایعه برداشته شود و در عین حال حداکثر مقدار بافت زیرین را حفظ کند.

 

تزریق بوتاکس. در برخی موارد ممکن است تزریق مقادیر کمی از onabotulinumtoxinA (بوتاکس) به پوست گردن انجام شود. این تزریق ها می توانند اسپاسم عضلانی یا حرکات غیرطبیعی را در صورت داشتن اختلال حرکتی عصبی که بر ماهیچه های صوتی حنجره تأثیر می گذارد (دیسفونی اسپاسمودیک) کاهش دهد.

گاهی ممکن است حرکت یک تار صوتی متوقف شود (فلج شود). اگر یک تار صوتی فلج دارید، ممکن است اغلب از گرفتگی صدا شکایت کنید. همچنین ممکن است هنگام نوشیدن مایعات از احساس خفگی شکایت داشته باشید، اما به ندرت در قورت دادن غذاهای جامد مشکل دارید. گاهی اوقات مشکل با گذشت زمان برطرف می شود.

 

اگر مشکل ادامه یابد، پزشک ممکن است یکی از چندین روش را انجام دهد. این روش‌ها می‌توانند تارهای صوتی فلج شده را به وسط نای نزدیک‌تر کنند تا تارهای صوتی بتوانند به هم نزدیک‌تر شوند و ارتعاش کنند. این کار صدا را بهبود می بخشد و به حنجره اجازه می دهد هنگام قورت دادن بسته شود.


درمان ها عبارتند از:

 

تزریق چربی. چربی بدن، کلاژن، ژل هیالورونیک یا ماده پرکننده تایید شده دیگر، از طریق دهان یا پوست گردن تزریق می شود تا حجم تارهای صوتی فلج شده را افزایش دهد یا ضعف تارهای صوتی را درمان کند. این ماده فضای کنار تار صوتی را پر می کند و آن را به تارهای صوتی دیگر نزدیک می کند و به آنها اجازه می دهد تا نزدیکتر به هم ارتعاش کنند.

تیروپلاستی. یک سوراخ کوچک در غضروف از بیرون جعبه صدا ایجاد می شود. پزشک یک ایمپلنت را از طریق سوراخ وارد می کند و آن را به تار صوتی فلج می فشارد و آن را به تار صوتی دیگر نزدیک می کند.

جایگزینی عصب آسیب دیده (عصب مجدد). در این روش، یک عصب سالم از ناحیه دیگری از گردن جابه‌جا می شود تا تار صوتی آسیب دیده جایگزین شود. ممکن است صدا در شش تا نه ماه بهبود یابد. برخی از پزشکان این روش را با تزریق چربی ترکیب می کنند.