شپش سر کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

شپش سر حشره ریز است که از خون پوست سر انسان تغذیه می‌کند. هجوم شپش سر اغلب کودکان را درگیر می کند و معمولاً از انتقال مستقیم شپش از موهای یک فرد به موی شخص دیگر ناشی می شود.

 

آلودگی به شپش نشانه ای از بهداشت فردی ضعیف یا محیط زندگی ناپاک نیست. شپش ناقل بیماری های عفونی باکتریایی یا ویروسی نیست.

 

داروهای بدون نسخه و نسخه ای برای درمان شپش سر موجود است. دستورالعمل های درمان را به دقت دنبال کنید تا پوست سر و موهای خود را از شر شپش و تخم های آنها خلاص کنید.

 

تعدادی از درمان های خانگی یا طبیعی نیز برای درمان آلودگی به شپش سر استفاده می شود، اما شواهد بالینی کمی در مورد اثربخشی آنها وجود ندارد.

 

علائم

علائم و نشانه های شایع آلودگی به شپش می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

خارش. شایع ترین علامت آلودگی به شپش خارش پوست سر، گردن و گوش است. این یک واکنش آلرژیک به نیش شپش است. هنگامی که فردی برای اولین بار به شپش آلوده می شود، ممکن است تا چهار تا شش هفته پس از آلودگی، خارش ایجاد نشود.

 

شپش روی پوست سر. شپش ها ممکن است قابل مشاهده باشند اما به سختی قابل تشخیص هستند زیرا کوچک هستند، از نور اجتناب می کنند و به سرعت حرکت می کنند.

 

تخم شپش روی ساقه مو تخم ها به ساقه مو می چسبند. مشاهده انکوباتورها ممکن است دشوار باشد زیرا آنها بسیار ریز هستند. آنها به راحتی در اطراف گوش و خط موی گردن دیده می شوند. تشخیص آنها ممکن است آسان تر باشد زیرا رنگ آن ها روشن تر و دورتر از پوست سر هستند. با این حال، وجود تخم ها لزوما نشان دهنده یک آلودگی فعال نیست.

 

زخم روی پوست سر، گردن و شانه ها. خاراندن می تواند منجر به برآمدگی های کوچک و قرمز شود که گاهی ممکن است با باکتری عفونی شود.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر مشکوک هستید که شما یا فرزندتان به شپش سر مبتلا شده اید، قبل از شروع درمان به پزشک مراجعه کنید. مطالعات نشان می دهد که بسیاری از کودکان در صورت عدم وجود آلودگی فعال شپش، با داروهای بدون نسخه یا درمان های خانگی برای شپش سر درمان شده اند.

 

 

چیزهایی که اغلب با تخم شپش اشتباه می شوند عبارتند از:

 

شوره سر

 

باقی مانده از محصولات مو

 

بافت موی مرده روی ساقه مو

 

دلمه، کثیفی یا سایر زباله ها

 

سایر حشرات کوچک موجود در مو

 

 

علل

 

شپش سر حشره ای برنزه یا خاکستری به اندازه یک دانه توت فرنگی است. از خون انسان از پوست سر فرد تغذیه می کند. شپش ماده، ماده چسبنده ای تولید می کند که هر تخم را محکم به پایه یک ساقه مو که بیش از 3/16 اینچ (5 میلی متر) از پوست سر قرار ندارد می چسباند.

 

 

چرخه زندگی شپش

 

شپش سه مرحله را طی می کند:

 

تخم هایی که پس از شش تا نه روز از تخم خارج می شوند.

 

پوره ها، اشکال نابالغ شپش که پس از 9 تا 12 روز به بالغ تبدیل می شوند.

 

شپش بالغ که می تواند سه تا چهار هفته زنده بماند. شپش ماده روزانه 6 تا 10 تخم می گذارد.

 

 

انتقال

 

شپش سر می خزد، اما نمی تواند بپرد یا پرواز کند. انتقال شپش سر از فردی به فرد دیگر اغلب از طریق تماس مستقیم سر به سر، اغلب در یک خانواده یا در میان کودکانی که در مدرسه یا بازی تماس نزدیک دارند، انجام می شود.

 

انتقال غیرمستقیم غیرمعمول است، اما شپش ممکن است توسط موارد زیر از فردی به فرد دیگر سرایت کند:

 

کلاه و روسری

 

برس و شانه

 

لوازم جانبی مو

 

هدفون

 

 

بالش، حوله و اثاثه یا لوازم داخلی

 

انتقال غیرمستقیم نیز می تواند در میان اقلام لباسی که با هم ذخیره می شوند، رخ دهد. به عنوان مثال، کلاه یا روسری که به یک قلاب آویزان شده یا در کمد مدرسه نگهداری می شود، می تواند به عنوان وسیله نقلیه برای انتقال شپش عمل کند.

 

حیوانات خانگی مانند سگ و گربه نقشی در انتشار شپش سر ندارند.

 

 

عوامل خطر

 

از آنجایی که شپش سر عمدتاً از طریق تماس مستقیم سر به سر پخش می شود، خطر انتقال در میان جوانانی که با هم بازی می کنند یا به مدرسه می روند، بیشتر است. 

 

 

عوارض

 

اگر کودک خارش پوست سر را در اثر آلودگی شپش ایجاد کند، ممکن است پوستش بشکند و دچار عفونت شود.

 

 

جلوگیری

 

جلوگیری از انتشار شپش سر در میان کودکان در مراکز نگهداری از کودکان و مدارس دشوار است زیرا تماس بسیار نزدیک وجود دارد.

 

احتمال انتقال غیر مستقیم از وسایل شخصی اندک است. با این حال، برای کمک به جلوگیری از هجوم شپش سر، ممکن است به کودک خود توصیه کنید که:

 

لباس ها را به یک قلاب جدا از لباس های دیگر کودکان آویزان کند.

 

از به اشتراک گذاشتن شانه، برس، کلاه و روسری خودداری کنید.

 

روی تخت، کاناپه یا بالش که با فرد مبتلا به شپش در تماس بوده است دراز نکشید.

 

 

نگرانی در مورد انتقال شپش دلیل خوبی برای اجتناب از استفاده مشترک از پوشش محافظ برای ورزش و دوچرخه سواری در صورت لزوم به حساب نمی آید.