در طول معاینه، پزشک ممکن است از یک لنز ذره بین برای جستجوی شپش استفاده کند. همچنین ممکن است از یک چراغ مخصوص به نام وودز لایت برای بررسی وجود نیش استفاده کند. این نور خاص با ایجاد آبی کم رنگ، تشخیص گره ها را راحت تر می کند.

شپش سر

تشخیص شپش سر را می توان پس از یافتن شپش جوان یا بالغ زنده در مو یا پوست سر، یا پس از مشاهده یک یا چند شپش روی ساقه های مو که در 1/4 اینچ (6.4 میلی متر) از پوست سر قرار دارند، انجام داد.

اگر هیچ شپش زنده ای نمی بینید یا شپش هایی را می بینید که بیش از 1/4 اینچ از پوست سر فاصله دارند، احتمالاً آلودگی دیگر فعال نیست. 

شپش بدن

اگر تخم‌ها یا شپش‌های خزنده در درزهای لباس یا روی رختخواب یافت شوند، ممکن است شپش بدن تشخیص داده شود. اگر شپش بدن برای تغذیه به آنجا بخزد، ممکن است روی پوست مشاهده شود.

شپش ناحیه تناسلی

شپش ناحیه تناسلی زمانی تشخیص داده می شود که شپش یا شپش متحرک روی موهای ناحیه تناسلی یا سایر نواحی موهای زبر مانند موهای سینه، ابروها یا مژه ها دیده شود.

رفتار

از داروهایی که شپش را درمان می کنند، فقط طبق دستور استفاده کنید. استفاده بیش از حد می تواند باعث قرمزی و تحریک پوست شود.

شپش سر

درمان شپش سر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

محصولات بدون نسخه. شامپوهای حاوی پیرترین (Rid، A200 Lice Treatment) یا پرمترین (Nix) معمولا اولین گزینه ای هستند که برای مبارزه با هجوم شپش استفاده می شود. هنگام استفاده از این محصولات دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید.

در برخی از مکان‌های جغرافیایی، شپش‌ها نسبت به مواد موجود در درمان‌های بدون نسخه مقاوم شده‌اند. اگر داروهای بدون نسخه مؤثر نبودند، پزشک می تواند شامپو یا لوسیون هایی را که حاوی مواد مختلف هستند تجویز کند.

داروهای تجویزی خوراکی. ایورمکتین خوراکی (استرومکتول) به طور موثر شپش را با دو دوز به فاصله هشت روز درمان می کند. این دارو معمولاً برای درمان هجوم هایی استفاده می شود که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند.

کودکان برای مصرف ایورمکتین خوراکی باید حداقل 15 کیلوگرم وزن داشته باشند. عوارض جانبی ممکن است شامل حالت تهوع و استفراغ باشد.

داروهای تجویزی موضعی. مالاتیون یک داروی تجویزی است که آن را روی موها و سپس به پوست سر خود می‌مالید. مالاتیون دارای محتوای الکل بالایی است و قابل اشتعال است، بنابراین آن را از منابع حرارتی مانند سشوار، بیگودی برقی و سیگار دور نگه دارید.

اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، قبل از استفاده از مالاتیون با پزشک خود صحبت کنید. این دارو برای کودکان 2 سال و کمتر توصیه نمی شود، و مشخص نیست که آیا برای استفاده در کودکان 2 تا 6 ساله ایمن است یا خیر.

لوسیون بنزیل الکل یک درمان تجویزی است که باید به مدت 10 دقیقه روی پوست سر و مو قرار داده و سپس با آب بشویید. هفت روز بعد درمان را تکرار می کنید.

عوارض جانبی احتمالی شامل تحریک پوست، پوست سر و چشم ها و همچنین بی حسی در محل استفاده است. این دارو برای کودکان کمتر از 6 ماه توصیه نمی شود.

لوسیون ایورمکتین (Sklice) یک درمان موضعی و تک دوز برای شپش سر است. لوسیون را مستقیماً روی موهای خشک و پوست سر به مدت 10 دقیقه بمالید و سپس با آب بشویید. این درمان را بدون مشورت با پزشک خود تکرار نکنید.

عوارض جانبی احتمالی شامل سوزش یا قرمزی چشم، شوره سر، خشکی پوست و احساس سوزش در محل استفاده است. این دارو برای کودکان کمتر از 6 ماه توصیه نمی شود.

سوسپانسیون موضعی اسپینوساد (Natroba) یک درمان تجویزی جدیدتر برای شپش سر است. دارو را به مدت 10 دقیقه روی موهای خشک و پوست سر قرار دهید و سپس با آب بشویید. تنها در صورتی که هنوز شپش زنده وجود داشته باشد، درمان را بعد از هفت روز تکرار کنید.

عوارض جانبی احتمالی شامل قرمزی یا سوزش چشم و پوست است. این دارو برای کودکان کمتر از 4 سال توصیه نمی شود.

شپش بدن

اگر شپش بدن دارید باید با آب و صابون حمام کنید. پس از حمام کردن، پرمترین (نیکس) را قبل از خواب روی نواحی آسیب دیده بمالید و سپس صبح دوش بگیرید. باید این درمان را نه روز پس از اولین استفاده تکرار کنید.

همچنین باید همان اقدامات خودمراقبتی مانند درمان لباس و سایر موارد را انجام دهید که برای شپش سر انجام می دهید.

شپش ناحیه تناسلی

شپش ناحیه تناسلی را می توان با بسیاری از همان درمان های بدون نسخه و نسخه ای که برای شپش سر استفاده می شود، درمان کرد. دستورالعمل های بسته را با دقت دنبال کنید. در مورد درمان شپش و شپش روی ابرو یا مژه با پزشک خود مشورت کنید.

خودمراقبتی

چه از شامپوهای بدون نسخه یا نسخه‌ای برای از بین بردن شپش استفاده کنید، بیشتر درمان شامل مراحل مراقبت از خود است که می‌توانید در خانه انجام دهید. این موارد شامل اطمینان از برداشتن تمام شپش‌ها و ضد عفونی شدن تمام لباس ها، ملافه ها، وسایل شخصی و مبلمان است.

در بیشتر موارد، کشتن شپش هایی که روی بدن یا مو هستند کار سختی نیست. چالش خلاص شدن از شر تمام شپش ها و اجتناب از تماس با سایر شپش ها در خانه یا مدرسه است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

می توانید با یک رویکرد صبورانه و کامل که شامل تمیز کردن خود یا فرزندتان و هر وسیله شخصی که ممکن است آلوده باشد، از شر شپش خلاص شوید.

این مراحل ممکن است در از بین بردن هجوم شپش کمک کند:

سایر اعضای خانواده را از نظر شپش بررسی کنید. تا هرکسی که علائم آلودگی دارد درمان شود.

از لوسیون و شامپو استفاده کنید. از میان چندین لوسیون و شامپو بدون نسخه که برای از بین بردن شپش طراحی شده اند، انتخاب کنید. محصول را طبق دستورالعمل بسته اعمال کنید.

ممکن است لازم باشد درمان با لوسیون یا شامپو را در حدود 9 تا 10 روز پس از اولین استفاده تکرار کنید. این لوسیون ها و شامپوها معمولا برای کودکان زیر 2 سال توصیه نمی شوند.

موهای خیس را شانه کنید. برای از بین بردن فیزیکی شپش از موهای خیس از یک شانه دندانه دار استفاده کنید. هر سه تا چهار روز یک بار به مدت حداقل دو هفته تکرار کنید. این روش ممکن است در ترکیب با سایر درمان ها استفاده شود و معمولاً به عنوان خط اول درمان برای کودکان زیر 2 سال توصیه می‌شود.

اقلام آلوده را بشویید. ملحفه ها، حیوانات عروسکی، لباس ها و کلاه ها را با آب گرم و صابون - حداقل 130 فارنهایت (54 درجه سانتیگراد) - بشویید و حداقل 20 دقیقه در حرارت بالا خشک کنید.

اقلام غیر قابل شستشو را ببندید. آنها را به مدت دو هفته در یک کیسه دربسته قرار دهید.

جارو کشیدن. کف و مبلمان را به خوبی جاروبرقی بکشید.

شانه ها و برس ها را بشویید. از آب بسیار داغ و صابون استفاده کنید - حداقل 130 فارنهایت (54 درجه سانتیگراد) - یا شانه ها و برس ها را به مدت یک ساعت در الکل خیس کنید.

یکی از چیزهایی که لازم نیست نگران آن باشید حیوانات خانگی خانگی است. شپش ها انسان را به حیوانات خانگی ترجیح می دهند، بنابراین حیوانات خانگی به هیچ درمانی برای شپش نیاز ندارند.

طب جایگزین

تعدادی از داروهای خانگی یا طبیعی، مانند سس مایونز یا روغن زیتون، برای درمان آلودگی به شپش سر استفاده می شود، اما شواهد کمی از اثربخشی آنها وجود ندارد.

دستگاه مخصوصی که از هوای گرم برای از بین بردن آب شپش سر و تخم‌های آن استفاده می‌کند، یکی دیگر از روش‌های درمانی جایگزین است. این دستگاه نیاز به آموزش خاصی دارد و در حال حاضر فقط در مراکز درمانی شپش حرفه ای موجود است.

برای انجام این کار در خانه نمی توان از سشوار معمولی استفاده کرد زیرا خیلی گرم است و می تواند پوست سر را بسوزاند. دستگاه در کلینیک ها از هوای خنک تر از اکثر سشوارها استفاده می کند اما سرعت جریان بسیار بیشتری دارد تا شپش ها را با خشک کردن آنها از بین ببرد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اغلب، شپش‌ها را می‌توانید با درمان‌های بدون نسخه و با شستن صحیح وسایل آلوده خانگی مانند ملحفه، حوله و لباس از بین ببرید. اگر این اقدامات مؤثر نبود، به پزشک خود مراجعه کنید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

آنچه می توانید انجام دهید

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید، از جمله زمانی که ممکن است در معرض شپش قرار گرفته باشید، چه کسی ممکن است در معرض آن قرار گرفته باشید و چه اقلام خانگی ممکن است آلوده باشند.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید. زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات از قبل کمک می کند تا از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود در مورد شپش بپرسید عبارتند از:

چگونه شپش را درمان کنم؟

آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟

چند بار می توانم با خیال راحت از این محصول استفاده کنم؟

چگونه  از وسایل خانه را از شپش خلاص کنم؟

چه کسی را باید در مورد وضعیت خود مطلع کنم؟

چه اقدامات دیگری برای جلوگیری از آلوده شدن مجدد خود یا دیگران باید انجام دهم؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

آیا باید برای ویزیت بعدی برنامه ریزی کنم؟

علاوه بر سؤالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در هنگام ملاقات وقتی چیزی را متوجه نشدید از پرسیدن سؤالات دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، مانند:

اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟

چگونه در معرض شپش قرار گرفتید؟

علائم چقدر شدید است؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر فکر می کنید یا می دانید که شپش دارید، از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی، ملحفه، حوله یا لباس خودداری کنید. حمام کنید و اقدامات مراقبت از خود، از جمله شستن اقلام آلوده در آب داغ را دنبال کنید.

اگر فکر می‌کنید یا می‌دانید که مبتلا به شپش شرمگاهی هستید، تا زمانی که درمان نشده‌اید از فعالیت جنسی خودداری کنید.