هیدرآدنیت چرکی

هیدرآدنیت چرکی (hi-drad-uh-NIE-tis sup-yoo-ruh-TIE-vuh) یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد توده های کوچک و دردناک در زیر پوست می شود. توده ها می توانند باز شوند یا تونل هایی در زیر پوست ایجاد شوند. این عارضه بیشتر مناطقی را که پوست به هم ساییده می شود، مانند زیر بغل، کشاله ران، باسن و سینه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

هیدرآدنیت چرکی معمولاً بعد از بلوغ شروع می شود. این می‌تواند سال ها ادامه داشته باشد و با گذشت زمان بدتر شود و اثرات جدی بر زندگی روزمره و رفاه عاطفی بگذارد. داروها و جراحی می‌توانند به مدیریت علائم و جلوگیری از عوارض کمک کنند.

علائم

هیدرآدنیت چرکی می تواند یک نقطه یا چندین ناحیه از بدن را درگیر کند. علائم و نشانه های این بیماری عبارتند از:

جوش های سر سیاه. نواحی کوچک حفره‌دار پوست حاوی جوش‌های سرسیاه - که اغلب به صورت جفت یا با الگوی "دولوله" ظاهر می‌شوند - یک ویژگی مشترک است.

توده های دردناک به اندازه نخود. این بیماری معمولاً با یک توده منفرد و دردناک زیر پوست شروع می‌شود که هفته ها یا ماه ها ادامه می یابد. بعداً برجستگی های بیشتری ایجاد می شود. آنها معمولاً در نواحی دارای فولیکول های مو با غدد چربی و عرق زیادی مانند زیر بغل، کشاله ران و ناحیه مقعد ظاهر می‌شوند. آنها همچنین در جایی که پوست به هم ساییده می شود، مانند قسمت داخلی ران، سینه و باسن رخ می دهد.

تونل ها. با گذشت زمان، مسیرهایی که توده ها را به هم متصل می کنند ممکن است در زیر پوست ایجاد شوند. این زخم‌ها بسیار آهسته بهبود می‌یابند و ممکن است چرک نشت کند که ممکن است بو داشته باشد.

برخی از افراد مبتلا به این بیماری فقط علائم خفیفی را تجربه می کنند. اضافه وزن، استرس، تغییرات هورمونی، گرما یا رطوبت ممکن است علائم را بدتر کند. در زنان، شدت بیماری ممکن است پس از یائسگی کاهش یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

تشخیص زودهنگام هیدرآدنیت چرکی کلید درمان موثر است. در صورت شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:

دردناک است.

در عرض چند هفته بهبود نمی یابد.

در عرض چند هفته پس از درمان برمی گردد.

در چندین مکان ظاهر می شود.

اغلب شعله ور می شود.

اگر قبلاً تشخیص هیدرآدنیت چرکی را دریافت کرده اید، به خاطر داشته باشید که علائم هشدار دهنده شعله ور شدن بیماری اغلب شبیه به علائم اولیه است. همچنین به علائم یا نشانه های جدید توجه کنید. اینها ممکن است نشان دهنده شعله ور شدن یا عارضه درمان باشند.

ممکن است لازم باشد برای مراقبت های طولانی مدت به یک متخصص پوست یا جراح مراجعه کنید.

علل

علت دقیق هیدرآدنیت چرکی مشخص نیست. هنگامی که فولیکول های مو در پوست مسدود می شوند ایجاد می شود. کارشناسان فکر می کنند که می تواند با هورمون ها، ژن های ارثی و مشکلات سیستم ایمنی مرتبط باشد. سیگار کشیدن، اضافه وزن و سندرم متابولیک نیز ممکن است نقش داشته باشند.

هیدرآدنیت چرکی ناشی از عفونت نیست و نمی تواند به افراد دیگر سرایت کند.

عوامل خطر

عواملی که شانس ابتلا به هیدرآدنیت چرکی را افزایش می دهند عبارتند از:

سن. هیدرآدنیت چرکی بیشتر در زنان بین سنین 18 تا 29 سال رخ می دهد. افرادی که در سنین پایین به این عارضه مبتلا می شوند ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری گسترده تر باشند.

جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به هیدرادنیت چرکی هستند.

سابقه خانوادگی. تمایل به ایجاد هیدرآدنیت چرکی می تواند ارثی باشد.

چاقی. چندین مطالعه ارتباط بین اضافه وزن و هیدرادنیت چرکی را نشان داده اند.

سیگار کشیدن. استعمال تنباکو با هیدرآدنیت چرکی مرتبط است.

عوارض

هیدرآدنیت چرکی مداوم و شدید اغلب باعث عوارضی می شود، از جمله:

عفونت. ناحیه آسیب دیده مستعد عفونت است.

اسکار و تغییرات پوستی. زخم ها ممکن است التیام پیدا کنند، اما زخم های طناب مانند یا پوست حفره دار باقی بمانند.

حرکت محدود. زخم ها و بافت اسکار ممکن است باعث محدودیت یا دردناک شدن حرکت شوند، به خصوص زمانی که بیماری زیر بغل یا ران ها را درگیر کند.

درناژ لنفاوی مسدود شده . شایع ترین محل های هیدرآدنیت چرکی نیز شامل بسیاری از غدد لنفاوی است. بافت اسکار می تواند با سیستم تخلیه لنفاوی تداخل داشته باشد که ممکن است منجر به تورم در بازوها، پاها یا اندام تناسلی شود.

ایزوله سازی اجتماعی. محل، زهکشی و بوی زخم ها می تواند باعث خجالت و بی میلی به رفتن در جمع شود و منجر به غمگینی یا افسردگی شود.