در حالی که این بیماری در آب و هوای معتدل غیر معمول است، مالاریا هنوز در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است. هر ساله نزدیک به 290 میلیون نفر به مالاریا مبتلا می شوند و بیش از 400000 نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند.

 

برای کاهش عفونت مالاریا، برنامه‌های بهداشت جهانی داروهای پیشگیرانه و تورهای تخت تحت درمان با حشره‌کش را برای محافظت از مردم در برابر نیش پشه توزیع می‌کنند. یک واکسن تا حدی موثر در چند کشور آفریقایی آزمایشی است، اما هیچ واکسنی برای مسافران وجود ندارد.

 

لباس‌های محافظ، توری‌های تخت و حشره‌کش‌ها می‌توانند هنگام سفر از شما محافظت کنند. همچنین می توانید داروهای پیشگیری کننده را قبل، در طول و بعد از سفر به مناطق پرخطر مصرف کنید. بسیاری از انگل های مالاریا نسبت به داروهای رایجی که برای درمان این بیماری استفاده می شوند مقاومت نشان داده اند.

 

علائم

علائم و نشانه های مالاریا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• احساس ناراحتی عمومی
• سردرد
• تهوع و استفراغ
• اسهال
• درد شکم
• درد عضلانی یا مفصلی
• خستگی
• تنفس سریع و پی در پی
• ضربان قلب سریع
• سرفه

برخی از افراد مبتلا به مالاریا چرخه‌های «حملات» مالاریا را تجربه می‌کنند. حمله معمولاً با لرز شروع می‌شود و به دنبال آن تب شدید و به دنبال آن تعریق و بازگشت به دمای طبیعی رخ می دهد.

علائم و نشانه های مالاریا معمولاً در عرض چند هفته پس از گزش توسط پشه آلوده شروع می شود. با این حال، برخی از انواع انگل های مالاریا می توانند تا یک سال در بدن نهفته باشند.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر در حین زندگی یا بعد از سفر به یک منطقه پرخطر مالاریا دچار تب شدید، با پزشک خود صحبت کنید. اگر علائم شدید دارید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

 

علل

مالاریا توسط یک انگل تک سلولی از جنس پلاسمودیوم ایجاد می‌شود. این انگل بیشتر از طریق نیش پشه به انسان منتقل می‌شود.

 

چرخه انتقال پشه

• پشه غیر آلوده. پشه با تغذیه از فردی که مالاریا دارد آلوده می شود.
• انتقال انگل. اگر این پشه در آینده شما را نیش بزند، می تواند انگل مالاریا را منتقل کند.
• در کبد. هنگامی که انگل‌ها وارد بدن می‌شوند، به کبد می‌روند - جایی که برخی از انواع آن می‌توانند تا یک سال خفته بمانند.
• وارد جریان خون می‌شود. هنگامی که انگل ها بالغ می شوند، کبد را ترک کرده و گلبول های قرمز را آلوده می کنند. این زمانی است که افراد به طور معمول علائم مالاریا را بروز می دهند.
• به سراغ نفر بعدی. اگر یک پشه سالم شما را در این مرحله از چرخه نیش بزند، به انگل های مالاریا آلوده می شود و می تواند آنها را به سایر افرادی که نیش می زند سرایت دهد.

   

سایر روش های انتقال

از آنجایی که انگل‌هایی که باعث مالاریا می‌شوند بر گلبول‌های قرمز تأثیر می‌گذارند، افراد نیز می‌توانند در اثر قرار گرفتن در معرض خون آلوده به مالاریا مبتلا شوند، از جمله:

 

• از مادر به فرزند متولد نشده
• از طریق انتقال خون
• با استفاده از سوزن های مشترک برای تزریق مواد مخدر
•  

عوامل خطر

بزرگترین عامل خطر برای ابتلا به مالاریا، زندگی یا بازدید از مناطقی است که این بیماری شایع است. این مناطق عبارتند از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری:

 

• جنوب صحرای آفریقا
• جنوب و جنوب شرق آسیا
• جزایر اقیانوس آرام
• آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی

درجه خطر به کنترل موضعی مالاریا، تغییرات فصلی در میزان مالاریا و اقدامات احتیاطی که برای جلوگیری از نیش پشه انجام می دهید بستگی دارد.

 

خطرات بیماری شدیدتر

افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری های جدی هستند عبارتند از:

 

• کودکان خردسال و نوزادان
• بزرگسالان مسن
• مسافرانی که از مناطق بدون مالاریا می آیند
• زنان باردار و فرزندان متولد نشده آنها

در بسیاری از کشورهای با نرخ بالای مالاریا، این مشکل به دلیل عدم دسترسی به اقدامات پیشگیرانه، مراقبت های پزشکی و اطلاعات بدتر می شود.

 

 

ایمنی ممکن است کاهش یابد

ساکنان یک منطقه مالاریا ممکن است به اندازه کافی در معرض این بیماری قرار بگیرند تا مصونیت جزئی به دست آورند که می تواند شدت علائم مالاریا را کاهش دهد. با این حال، اگر به مکانی بروید که دیگر در معرض انگل نباشید، این ایمنی جزئی می تواند ناپدید شود.

 

 

عوارض

مالاریا می تواند کشنده باشد، به ویژه زمانی که توسط گونه های پلاسمودیوم رایج در آفریقا ایجاد شود. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که حدود 94 درصد از کل مرگ و میرهای مالاریا در آفریقا رخ می‌دهد - که بیشتر در کودکان زیر 5 سال است.

 

مرگ و میر ناشی از مالاریا معمولاً به یک یا چند عارضه جدی مربوط می شود، از جمله:

 

• مالاریا مغزی. اگر سلول های خونی پر از انگل عروق خونی کوچک مغز را مسدود کنند (مالاریای مغزی)، تورم مغز یا آسیب مغزی ممکن است رخ دهد. مالاریا مغزی ممکن است باعث تشنج و کما شود.
• مشکلات تنفسی. مایع انباشته شده در ریه ها (ادم ریوی) می تواند تنفس را دشوار کند.
• نارسایی ارگان ها. مالاریا می تواند به کلیه ها یا کبد آسیب برساند یا باعث پارگی طحال شود. هر یک از این شرایط می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
• کم خونی. مالاریا ممکن است منجر به نداشتن گلبول های قرمز کافی برای تامین اکسیژن کافی به بافت های بدن شود (کم خونی).
• قند خون پایین. اشکال شدید مالاریا می تواند باعث کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) شود، همانطور که کینین - یک داروی رایج برای مبارزه با مالاریا است. قند خون بسیار پایین می تواند منجر به کما یا مرگ شود.
•  

مالاریا ممکن است عود کند

برخی از انواع انگل مالاریا، که معمولاً باعث اشکال خفیف‌تر بیماری می‌شوند، می‌توانند برای سال‌ها باقی بمانند و باعث عود بیماری شوند.

 

جلوگیری

اگر در منطقه ای زندگی می کنید یا در حال سفر به منطقه ای هستید که مالاریا در آن شایع است، اقدامات لازم را برای جلوگیری از نیش پشه انجام دهید. پشه ها بین غروب و سحر بیشترین فعالیت را دارند. برای محافظت از خود در برابر نیش پشه، باید:

• پوست خود را بپوشانید. شلوار و پیراهن آستین بلند بپوشید. پیراهن خود را بپوشید و پاهای شلوار را داخل جوراب قرار دهید.
• دافع حشرات را روی پوست بمالید. از یک دافع حشرات ثبت شده در آژانس حفاظت از محیط زیست در هر پوستی که در معرض آن قرار دارد استفاده کنید. اینها شامل مواد دافع حاوی DEET، پیکاریدین، IR3535، روغن اکالیپتوس لیمویی (OLE)، پارامنتان-3،8-دیول (PMD) یا 2-اندکانون است. از اسپری به طور مستقیم روی صورت خود استفاده نکنید. از محصولات دارای OLE یا PMD برای کودکان زیر 3 سال استفاده نکنید .

   

• ماده دافع را روی لباس بمالید. اسپری های حاوی پرمترین برای استفاده روی لباس بی خطر هستند.
• زیر توری بخوابید. توری‌های تخت، به‌ویژه آنهایی که با حشره‌کش‌هایی مانند پرمترین پوشیده می‌شوند، به جلوگیری از نیش پشه در هنگام خواب کمک می‌کنند.
•  

طب پیشگیری

اگر به مکانی سفر می‌کنید که مالاریا در آن شایع است، چند ماه زودتر با پزشک خود در مورد اینکه آیا باید قبل، در طول و بعد از سفر خود دارو مصرف کنید تا از شما در برابر انگل‌های مالاریا محافظت شود، صحبت کنید.

به طور کلی، داروهایی که برای پیشگیری از مالاریا مصرف می شوند، همان داروهایی هستند که برای درمان بیماری استفاده می شوند. اینکه چه دارویی مصرف می کنید به مکان و مدت زمان سفر و سلامت شما بستگی دارد.

 

واکسن

محققان در حال توسعه واکسن های مالاریا برای جلوگیری از عفونت هستند، اما در حال حاضر واکسن ها آزمایشی هستند و برای استفاده عمومی تایید نشده اند.