موی فرورفته زمانی رخ می دهد که موهای تراشیده شده یا موچین شده دوباره به داخل پوست رشد کنند. این می تواند باعث التهاب، درد و برجستگی های ریز در ناحیه ای شود که مو برداشته شده است.

 

موی فرورفته یک عارضه شایع است که در نتیجه حذف موهای زائد ایجاد می شود. بیشتر در مردان سیاه پوستی که موهای صورت را می تراشند، شایع است. اما موهای زائد روی هر فردی که با تراشیدن، موچین یا اپیلاسیون موهای زائد را از بین می‌برد، می‌تواند تأثیر بگذارد.

 

اغلب، موهای فرورفته بدون درمان بهبود می یابند. می توانید با حذف نکردن موها از فرورفتگی آن جلوگیری کنید. اگر این یک گزینه نیست، می‌توانید از روش‌های حذف موهای زائد استفاده کنید که خطر ایجاد موی فرورفته را کاهش می‌دهد.

 

علائم

موی فرورفته بیشتر در ناحیه ریش از جمله چانه و گونه ها و به خصوص گردن ظاهر می شوند. در افرادی که سر خود را می تراشند می توانند روی پوست سر ظاهر شوند. سایر نواحی رایج از موی فرورفته زیر بغل، ناحیه شرمگاهی و پاها هستند.

 

علائم و نشانه ها عبارتند از:

  • برجستگی های کوچک، جامد و گرد (پاپول)
  • ضایعات کوچک، پر از چرک و تاول مانند (پوستول)
  • تیره شدن پوست (هیپرپیگمانتاسیون)
  • درد
  • خارش
  •  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

موی فرورفته گهگاهی دلیلی برای هشدار نیست. اگر موی فرورفته یک بیماری مزمن است به پزشک مراجعه کنید.

 

 

علل

 

ساختار مو و جهت رشد مو در رشد موهای فرورفته نقش دارد. اعتقاد بر این است که یک فولیکول موی منحنی، که موهای فر شده محکمی تولید می‌کند، موها را تشویق می‌کند تا پس از قطع شدن موها و شروع به رشد مجدد، دوباره وارد پوست شوند. اصلاح لبه های تیز در این نوع مو ایجاد می کند، به خصوص اگر موها هنگام تراشیدن خشک باشند.

 

 

همچنین ممکن است موهای فرورفته داشته باشید اگر:

 

در حین اصلاح، پوست خود را سفت بکشید - که به موهای بریده شده اجازه می دهد تا به داخل پوست کشیده شوند و بدون اینکه ابتدا رشد کنند، دوباره وارد پوست شوند.

 

موچین - که همچنین می تواند یک تکه مو در زیر سطح پوست باقی بگذارد

 

هنگامی که یک مو به پوست نفوذ می کند، پوست مانند یک جسم خارجی واکنش نشان می دهد - ملتهب می شود.

 

 

عوامل خطر

 

داشتن موهایی که محکم فر شده اند، عامل خطر اصلی برای موهای زیر پوستی است.

 

عوارض

 سودوفولیکولیت ریش

 

موهای زائد مزمن می توانند به موارد زیر منجر شوند:

 

عفونت باکتریایی (ناشی از خاراندن)

 

تیره شدن پوست (هیپرپیگمانتاسیون)

 

اسکار دائمی (کلوئید)

 

سودوفولیکولیت ریش، همچنین به عنوان برآمدگی تیغ شناخته می شود

 

جلوگیری 

برای کمک به جلوگیری از رشد موهای فرورفته، از اصلاح، موچین و اپیلاسیون خودداری کنید. اگر این یک گزینه نیست، از این نکات برای کاهش احتمال رشد موهای فرورفته استفاده کنید:

 

قبل از اصلاح، پوست خود را با آب گرم و یک پاک کننده ملایم صورت بشویید.

 

چند دقیقه قبل از اصلاح از کرم یا ژل موبر روان کننده استفاده کنید تا موها نرم شوند. یا از کمپرس گرم استفاده کنید.

 

هر بار که اصلاح می کنید از یک تیغ تیز استفاده کنید. مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا تیغ یک یا چند تیغه برای جلوگیری از رشد موهای فرورفته بهتر است مورد نیاز است. ببینید چه چیزی برای شما بهتر عمل می کند.

 

از اصلاح نزدیک خودداری کنید.

 

هنگام اصلاح پوست خود را سفت نکشید.

 

در جهت رشد مو اصلاح کنید.

 

بعد از هر ضربه تیغه را بشویید.

 

پوست خود را بشویید و بعد از اصلاح از لوسیون استفاده کنید.

 

روش های حذف موهای فرورفته زیر نیز ممکن است به جلوگیری از رشد موهای زائد کمک کند:

 

تیغ یا قیچی برقی. با تیغ، از نزدیکترین حالت اصلاح خودداری کنید و تیغ یا قیچی را کمی دور از پوست خود نگه دارید.

 

موبر شیمیایی. مواد شیمیایی موجود در محصولات موبر ممکن است پوست را تحریک کند، بنابراین ابتدا روی یک ناحیه کوچک آزمایش کنید.

 

کرمی برای کاهش رشد مو. محصولی به نام افلورنیتین (Vaniqa) یک کرم تجویزی است که در صورت ترکیب با روش های دیگر حذف موهای زائد مانند لیزر درمانی، رشد مجدد مو را کاهش می دهد. برای اثبات سودمندی این روش به مطالعات بیشتری نیاز است.