برای درک اینکه چه چیزی ممکن است باعث ادم شود، پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و از شما سوالاتی در مورد سابقه پزشکی تان می پرسد. این اطلاعات اغلب برای تعیین علت اصلی ادم کافی است. در برخی موارد، اشعه ایکس، معاینه اولتراسوند، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، آزمایش خون یا آنالیز ادرار ممکن است ضروری باشد.

 

رفتار

ادم خفیف معمولاً به خودی خود از بین می رود، به خصوص اگر با بالا بردن اندام آسیب دیده بالاتر از قلب خود به همه چیز کمک کنید.

 

ادم شدیدتر ممکن است با داروهایی درمان شود که به بدن کمک می کند مایعات اضافی را به شکل ادرار دفع کند (ادرار آور). یکی از رایج ترین دیورتیک ها، فوروزماید (Lasix) است. با این حال، پزشک بر اساس سابقه پزشکی شخصی تعیین می کند که آیا این نوع داروها گزینه خوبی هستند یا خیر.

 

مدیریت طولانی مدت معمولاً بر درمان علت اصلی تورم متمرکز است. اگر ادم در نتیجه مصرف دارو ایجاد شود، پزشک ممکن است نسخه را تنظیم کند یا داروی جایگزینی را که باعث ادم نمی شود بررسی کند.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

موارد زیر ممکن است به کاهش ادم و جلوگیری از عود آن کمک کند. قبل از امتحان این تکنیک های خودمراقبتی، با پزشک خود صحبت کنید که کدام یک برای شما مناسب است.

 

حرکت دادن. حرکت دادن و استفاده از ماهیچه های قسمتی از بدن که تحت تاثیر ادم قرار گرفته است، به خصوص پاها، ممکن است به پمپاژ مایع اضافی به سمت قلب کمک کند. از پزشک خود در مورد ورزش هایی که می توانید انجام دهید که ممکن است تورم را کاهش دهند، بپرسید.

 

ارتفاع. قسمت متورم بدن خود را چند بار در روز بالاتر از سطح قلب نگه دارید. در برخی موارد، بالا بردن قسمت آسیب دیده بدن هنگام خواب ممکن است مفید باشد.

 

ماساژ دادن. ماساژ ناحیه آسیب دیده به سمت قلب با استفاده از فشار محکم، اما نه دردناک، ممکن است به خروج مایع اضافی از آن ناحیه کمک کند.

 

فشرده سازی. اگر یکی از اندام‌ها تحت تأثیر ادم قرار گرفته باشد، پزشک ممکن است توصیه کند که از جوراب‌های فشرده، آستین یا دستکش استفاده کنید که معمولاً بعد از کاهش تورم استفاده می‌شود تا از بروز تورم بیشتر جلوگیری شود. این لباس ها به اندام فشار می آورند تا از جمع شدن مایع در بافت جلوگیری کنند.

 

حفاظت. ناحیه آسیب دیده را تمیز، مرطوب و عاری از آسیب نگه دارید. پوست خشک و ترک خورده بیشتر مستعد خراش، بریدگی و عفونت است. اگر معمولاً تورم در آنجا رخ می دهد، همیشه از محافظ روی پاهای خود استفاده کنید.

 

کاهش مصرف نمک. توصیه های پزشک خود را در مورد محدود کردن میزان مصرف نمک دنبال کنید. نمک می تواند احتباس مایعات را افزایش داده و ادم را بدتر کند.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع می‌کنید، 

 

مگر اینکه قبلاً تحت مراقبت متخصص برای یک وضعیت پزشکی فعلی باشید، 

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً بپرسید که آیا از قبل برای آماده شدن برای آزمایش‌های تشخیصی رایج باید کاری انجام دهید.

 

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

 

فهرستی از اطلاعات کلیدی پزشکی خود، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید، و نام هر دارو، ویتامین یا مکملی که مصرف می کنید، تهیه کنید.

 

سوالاتی را در نظر بگیرید که باید از پزشک خود بپرسید و آنها را یادداشت کنید. هنگامی که پزشک به سؤالات می پردازد، کاغذ یادداشت و خودکار همراه داشته باشید تا اطلاعات را یادداشت کنید.

 

 

برای ادم، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

علل احتمالی علائم من چیست؟

 

به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد؟

 

آیا وضعیت من موقتی است؟

 

آیا به درمان نیاز خواهم داشت؟

 

چه درمان هایی در دسترس هستند؟

 

من مشکلات پزشکی دیگری دارم. آیا این درمان با آنها تداخل خواهد داشت؟

 

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

 

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید.

 

 

سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد، عبارتند از:

 

چه علائمی را تجربه می کنید؟

 

چه مدت است که این علائم را تجربه کرده اید؟

 

به نظر می رسد علائم می آیند و می روند یا همیشه وجود دارند؟

 

آیا قبلا ادم داشتید؟

 

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهتر کند؟

 

آیا بعد از استراحت شبانه در رختخواب ورم کمتری وجود دارد؟

 

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بدتر کند؟

 

چه نوع غذاهایی را به طور منظم می خورید؟

 

آیا مصرف نمک و غذاهای شور را محدود کرده اید؟

 

آیا به نظر می رسد که به طور طبیعی ادرار می کنید؟

 

آیا متوجه تورم در تمام بدن خود می شوید یا به نظر می رسد که فقط در یک ناحیه مانند بازو یا پا وجود دارد؟

 

اگر اندام متورم را برای یک ساعت یا بیشتر بالاتر از سطح قلب ببرید، تورم کاهش می یابد؟