اگر مشکوک به دیابت باشد، پزشک کودک احتمالاً آزمایش غربالگری را توصیه می کند. تشخیص دیابت نوع 2 در کودکان به طور کلی نیاز به نتایج غیر طبیعی از دو آزمایش انجام شده در روزهای مختلف دارد. چندین آزمایش خون برای دیابت وجود دارد.

 

آزمایش قند خون تصادفی. نمونه خون در یک زمان تصادفی گرفته می شود. صرف نظر از زمان آخرین باری که کودک چیزی خورده است، سطح قند خون تصادفی 200 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) یا 11.1 میلی مول در لیتر (mmol/L) یا بالاتر نشان دهنده دیابت است.

 

آزمایش قند خون ناشتا. نمونه خون پس از حداقل هشت ساعت ناشتا بودن کودک گرفته می شود. سطح قند خون ناشتا 126 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) (7.0 میلی مول در لیتر) یا بالاتر نشان دهنده دیابت نوع 2 است.

 

تست A1C . این آزمایش میانگین سطح قند خون کودک را در سه ماه گذشته نشان می دهد. سطح A1C 6.5٪ یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه نشان دهنده دیابت نوع 2 است. همچنین ممکن است آزمایش هموگلوبین A1C یا آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله یا گلیکوزیله A1C نامیده شود.

 

تست تحمل گلوکز خوراکی. نمونه خون پس از ناشتا بودن کودک حداقل به مدت هشت ساعت یا یک شب انجام می شود. سپس کودک محلول قندی می نوشد. در طی چند ساعت آینده، سطح قند خون او دوباره چندین بار بررسی می شود. سطح قند خون 200 میلی گرم در دسی لیتر (11.1 میلی مول در لیتر) یا بالاتر به طور کلی به این معنی است که دیابت نوع 2 دارد.

 

تست های اضافی

پزشک احتمالاً آزمایش های دیگری را برای تشخیص دیابت نوع 1 و نوع 2 توصیه می کند، زیرا استراتژی های درمانی برای هر نوع متفاوت است.

 

پس از تشخیص

کودک برای بررسی سطح A1C و اطمینان از مدیریت خوب دیابت به قرارهای منظم برای پیگیری نیاز دارد. پزشک همچنین به طور دوره ای موارد زیر را بررسی می کند:

 

رشد

 

فشار خون

 

سطح کلسترول

 

عملکرد کلیه و کبد

 

خطر ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و آپنه انسدادی خواب

 

کودک همچنین به معاینه چشم سالانه نیاز دارد.

 

 

رفتار

درمان دیابت نوع 2 مادام العمر است و شامل موارد زیر است:

 

• تغذیه سالم
• فعالیت بدنی منظم
• پایش قند خون
• انسولین یا سایر داروها
• جراحی کاهش وزن

همانطور که کودک رشد و تغییر می کند، برنامه درمان دیابت او نیز تغییر خواهد کرد. شما از نزدیک با تیم درمان دیابت فرزندتان - یک پزشک، مربی دیابت و متخصص تغذیه - کار خواهید کرد تا سطح قند خون او را تا حد ممکن نزدیک به نرمال نگه دارید تا از عوارض بعدی جلوگیری کنید.

 

 

پایش قند خون

 

پزشک اطلاع می دهد که هر چند وقت یکبار باید قند خون فرزندتان را بررسی و ثبت کنید. کودکانی که انسولین مصرف می کنند معمولاً نیاز به آزمایش بیشتر دارند، احتمالاً سه بار در روز یا بیشتر. بررسی قند خون معمولاً به انگشتان دست نیاز دارد، اگرچه برخی از دستگاه های سنجش قند خون امکان آزمایش در سایر نقاط را فراهم می کنند. آزمایش تنها راه برای اطمینان از اینکه سطح قند خون کودک در محدوده هدف او باقی می ماند است - که ممکن است با رشد کودک تغییر کند. 

 

 

تغذیه سالم

 

از آنجایی که کودکان هنوز در حال رشد هستند، تمرکز بر کاهش سرعت افزایش وزن به جای کاهش وزن است. متخصص تغذیه کودک احتمالاً به کودک - و بقیه اعضای خانواده - توصیه می‌کند، محصولات حیوانی و شیرینی کمتری مصرف می کند.

 

 

همچنین احتمالاً متخصص تغذیه توصیه می کند:

 

غذاهای با کالری کمتر و چربی کمتر بخورید.

 

اندازه وعده ها را کم کنید و از بچه ها نخواهید که همه چیز را در بشقابشان تمام کنند.

 

یک میوه یا سبزی را جایگزین یک غذای غنی از کربوهیدرات کنید.

 

نوشیدنی های پرکالری مانند نوشابه یا آب میوه را با آب جایگزین کنید.

 

به جای غذا خوردن در رستوران، بیشتر در خانه غذا بخورید.

 

از بچه ها بخواهید در تهیه غذا کمک کنند.

 

سر میز شام به جای جلوی تلویزیون غذا بخورید.

 

 

فعالیت بدنی

 

فعالیت بدنی باعث کاهش قند خون می شود. کودک خود را تشویق کنید حداقل یک ساعت در روز فعالیت بدنی هوازی منظم داشته باشد و بهتر است با کودک خود ورزش کنید. لازم نیست زمان فعالیت به یکباره باشد - می توانید آن را به بخش های کوچکتر زمان تقسیم کنید.

 

 

دارو

 

سه دارو وجود دارد که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان دیابت نوع 2 در کودکان تایید شده است - متفورمین (Glumetza)، لیراگلوتاید (Victoza) و انسولین. متفورمین یک قرص است و لیراگلوتاید و انسولین به صورت تزریقی مصرف می شود.

 

متفورمین میزان قندی را که کبد کودک بین وعده های غذایی وارد جریان خون می کند کاهش می دهد و به سلول های بدن کمک می کند تا انسولین را به طور موثرتری استفاده کنند. لیراگلوتاید به بدن کمک می‌کند تا انسولین بیشتری را بعد از غذا از لوزالمعده ترشح کند، زمانی که سطح قند خون بالاتر است. هر دو دارو ممکن است عوارض جانبی دستگاه گوارش مانند حالت تهوع یا اسهال داشته باشند.

 

 

انسولین

 

گاهی اوقات، اگر سطح قند خون کودک بسیار بالا باشد، ممکن است به انسولین نیز نیاز باشد. با تغییر شیوه زندگی و سایر داروها، کودک ممکن است بتواند انسولین را از شیر بگیرد.

 

تعدادی انسولین مختلف وجود دارد، اما یک انسولین طولانی اثر، مانند انسولین گلارژین (Lantus)، اغلب برای دیابت نوع 2 در کودکان استفاده می شود. انسولین معمولاً از طریق سرنگ یا قلم انسولین تزریق می‌شود. یک پمپ انسولین که برای توزیع مقادیر مشخصی انسولین برنامه ریزی شده است نیز ممکن است گزینه ای برای کودکانی باشد که نیاز به مصرف بیشتر انسولین دارند.

 

 

جراحی کاهش وزن

 

این روش ها برای همه گزینه مناسبی نیست. اما، برای نوجوانانی که به طور قابل توجهی چاق هستند - BMI بالای 35 - انجام جراحی کاهش وزن ممکن است منجر به بهبود دیابت نوع 2 شود.

 

 

نشانه های مشکل

 

با وجود تمام تلاش ها، گاهی اوقات مشکلاتی پیش می آید. برخی از عوارض کوتاه مدت دیابت نوع 2 - مانند قند خون پایین، قند خون بالا و کتواسیدوز - نیاز به مراقبت فوری دارند.

 

 

قند خون پایین (هیپوگلیسمی)

 

هیپوگلیسمی (گاهی اوقات "واکنش انسولین" نامیده می شود) سطح قند خون زیر محدوده هدف کودک است. قند خون ممکن است به دلایل زیادی کاهش یابد، از جمله حذف یک وعده غذایی، خوردن کربوهیدرات کمتر از آنچه که برنامه ریزی کرده بودید، فعالیت بدنی بیشتر از حد معمول یا تزریق بیش از حد انسولین. کودکان مبتلا به دیابت نوع 2 نسبت به کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 کمتر در معرض خطر افت قند خون هستند.

 

 

علائم و نشانه های قند خون پایین عبارتند از:

 

چهره رنگ پریده

 

تعریق

 

لرزش

 

گرسنگی

 

تحریک پذیری

 

عصبی بودن یا اضطراب

 

 

اگر فرزندتان قند خون پایین دارد:

 

به او آب میوه (1/2 فنجان یا 118 میلی لیتر)، قرص گلوکز، آب نبات سخت، نوشابه معمولی (نه رژیمی) یا منبع دیگری از قند بدهید.

 

قند خون را در حدود 15 دقیقه مجدداً آزمایش کنید تا مطمئن شوید که به محدوده طبیعی رسیده است.

 

اگر قند خون همچنان پایین است، مجدداً با قند بیشتری درمان کنید و سپس 15 دقیقه دیگر دوباره آزمایش کنید.

 

 

قند خون بالا (هیپرگلیسمی)

 

هیپرگلیسمی یک سطح قند خون بالاتر از محدوده هدف کودک است. سطح قند خون ممکن است به دلایل زیادی افزایش یابد، از جمله بیماری، خوردن بیش از حد، خوردن انواع نادرست غذاها و عدم مصرف کافی داروهای دیابت یا انسولین.

 

 

علائم و نشانه های قند خون بالا عبارتند از:

 

تکرر ادرار

 

افزایش تشنگی یا خشکی دهان

 

تاری دید

 

خستگی

 

حالت تهوع

 

اگر به هیپرگلیسمی مشکوک هستید، قند خون فرزندتان را چک کنید. ممکن است لازم باشد برنامه غذایی یا داروهای کودک خود را تنظیم کنید. اگر قند خون کودک به طور مداوم بالاتر از محدوده هدف اوست، با پزشک کودک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.

 

 

دیابت کتواسیدوز

 

کمبود شدید انسولین باعث می شود بدن کودک اسیدهای سمی خاصی (کتون) تولید کند. اگر کتون های اضافی ایجاد شود، کودک ممکن است به یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی به نام کتواسیدوز دیابتی (DKA) مبتلا شود. DKA در کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 شایع تر است، اما گاهی اوقات می تواند در کودکان مبتلا به دیابت نوع 2 رخ دهد.

 

 

علائم و نشانه های DKA عبارتند از:

 

تشنگی یا خشکی بسیار دهان

 

افزایش ادرار

 

فرسودگی

 

حالت تهوع، استفراغ یا درد شکم

 

بوی شیرین و میوه ای در نفس کودک 

 

گیجی

 

 

اگر به DKA مشکوک هستید، با استفاده از نوارهای کتون بدون نسخه، ادرار فرزندتان را از نظر کتون های اضافی بررسی کنید. اگر سطح کتون بالا است، با پزشک کودک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

کمک به کودک برای پیروی از برنامه درمان دیابت خود نیازمند تعهد شبانه روزی است. اما مدیریت دقیق دیابت نوع 2 می تواند خطر عوارض جدی او را کاهش دهد.

 

 

وقتی کودک بزرگتر می شود:

• او را تشویق کنید تا نقشی فعال در مدیریت دیابت داشته باشد.

   

  بر اهمیت مراقبت از دیابت مادام العمر تاکید کنید.

   

  به کودک خود بیاموزید که چگونه قند خون خود را آزمایش کند و در صورت نیاز انسولین تزریق کند.

   

  به فرزندتان کمک کنید تا غذای عاقلانه ای را انتخاب کند.

   

  فرزندتان را تشویق کنید تا فعالیت بدنی خود را حفظ کند.

   

  رابطه بین فرزندتان و تیم درمان دیابت او را تقویت کنید.

   

مدرسه و دیابت

شما باید با پرستار و معلمان مدرسه فرزندتان صحبت کنید تا مطمئن شوید که آنها علائم سطح قند خون بالا و پایین را می دانند.

 

 

طب جایگزین

 

اگرچه بسیاری از درمان‌های جایگزین به‌عنوان راه‌های ممکن برای درمان یا پیشگیری از دیابت نوع 2 معرفی شده‌اند، شواهد قطعی دال بر مؤثر بودن هر یک از این درمان‌های جایگزین وجود ندارد.

 

 

برخی از مکمل ها یا درمان های جایگزین ممکن است مضر باشند اگر با داروهای تجویزی خاصی ترکیب شوند. با پزشک فرزندتان در مورد مزایا و معایب درمان های جایگزین خاصی که ممکن است در نظر داشته باشید صحبت کنید.

 

 

مقابله و حمایت

 

زندگی با دیابت نوع 2 آسان نیست. مدیریت خوب دیابت نیاز به تغییرات زیادی دارد، به خصوص در ابتدا. اگر متوجه شدید که کودک یا نوجوان شما دائماً غمگین یا بدبین است، یا تغییرات چشمگیری در عادات خواب، دوستان یا عملکرد مدرسه تجربه می کند، فرزندتان را از نظر افسردگی ارزیابی کنید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

 

احتمالاً پزشک خانواده یا متخصص اطفال فرزندتان تشخیص اولیه دیابت را خواهد داد. با این حال، احتمالاً پس از آن به یک دکتر متخصص در اختلالات متابولیک در کودکان (متخصص غدد اطفال) ارجاع خواهید شد.

 

تیم مراقبت های بهداشتی فرزندتان نیز به طور کلی شامل یک متخصص تغذیه، یک مربی دیابت و یک پزشک متخصص در مراقبت از چشم (چشم پزشک) خواهد بود.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

قبل از قرار ملاقات، این مراحل را انجام دهید:

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. اگر پزشک قصد دارد قند خون کودک را آزمایش کند، ممکن است لازم باشد بسته به نوع آزمایش، به مدت هشت ساعت از خوردن یا نوشیدن چیزی غیر از آب خودداری کند.

 

هر علائمی را که فرزندتان تجربه می کند، از جمله علائمی که ممکن است نامرتبط به نظر برسد را یادداشت کنید.

 

در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که به شما ملحق شوند. مدیریت خوب دیابت فرزندتان مستلزم حفظ اطلاعات زیادی است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است اطلاعاتی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

 

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

 

 

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک کودک خود بپرسید عبارتند از:

 

چند بار باید قند خون فرزندم را کنترل کنم؟

 

سطح قند خون کودک من در طول روز و قبل از خواب چقدر باید باشد؟

 

چه تغییراتی باید در رژیم غذایی خانواده ایجاد شود؟

 

کودک من روزانه چقدر باید ورزش کند؟

 

آیا فرزند من نیاز به مصرف دارو دارد؟ اگر بله، چه نوع و چقدر؟

 

آیا کودک من نیاز به مصرف انسولین دارد؟ چه گزینه هایی برای تحویل انسولین وجود دارد و چه چیزی را توصیه می کنید؟

 

به دنبال چه علائم و نشانه هایی از عوارض باشم؟

 

فرزند من وضعیت سلامت دیگری دارد. چگونه می توانیم آنها را با هم مدیریت کنیم؟

 

هر چند وقت یک‌بار کودک من نیاز به نظارت بر عوارض دیابت دارد؟ چه متخصصانی را باید ببینیم؟

 

علاوه بر سؤالاتی که آماده کرده اید از پزشک خود بپرسید، از پرسیدن سؤالات اضافی که ممکن است در طول ملاقات برایتان پیش بیاید، درنگ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

 

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، مانند:

 

یک رژیم غذایی معمولی روزانه چیست؟

 

آیا فرزند شما ورزش می کند؟ اگر چنین است، چند وقت یکبار؟

 

به طور متوسط، روزانه چقدر انسولین مصرف می کند؟

 

آیا فرزند شما قند خون پایینی را تجربه کرده است؟

 

آیا نسبت به برنامه درمانی فرزندتان اطمینان دارید؟

اگر قند خون فرزندتان به خوبی کنترل نشده است، یا اگر مطمئن نیستید در یک موقعیت خاص چه کاری انجام دهید، بین جلسات ملاقات با پزشک یا مربی دیابت تماس بگیرید.