پزشک برای تشخیص عفونت های مکرر و انجام معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی را می گیرد. او آزمایش خون را تجویز می کند و احتمالاً آزمایش ژنتیک را برای تأیید تشخیص توصیه می کند.

رفتار

هیچ درمانی برای XLA وجود ندارد. هدف از درمان، تقویت سیستم ایمنی، پیشگیری از عفونت ها و درمان تهاجمی عفونت های رخ داده است.

داروها

داروهای درمان XLA عبارتند از:

گاماگلوبولین. این نوعی پروتئین است که در خون یافت می‌شود و حاوی آنتی‌بادی‌هایی علیه عفونت است. این دارو به صورت انفوزیون داخل وریدی هر دو تا چهار هفته یا با تزریق هفتگی داده می شود.

واکنش به گاماگلوبولین می تواند شامل سردرد، لرز، کمردرد و حالت تهوع باشد. احتمال بروز واکنش ها در طول عفونت ویروسی بیشتر است.

آنتی بیوتیک ها. برخی از افراد مبتلا به XLA برای جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک های مداوم دریافت می کنند. برخی دیگر از افراد بدون XLA آنتی بیوتیک را برای عفونت های باکتریایی بیشتر مصرف می‌کنند.

پزشک احتمالاً توصیه می کند که هر شش تا 12 ماه یکبار برای غربالگری عوارض XLA ویزیت های بعدی داشته باشید. همچنین احتمالاً توصیه می‌شود که واکسن‌های زنده مانند واکسن‌های فلج اطفال، سرخک، اوریون، سرخجه یا آبله مرغان را دریافت نکنید.