اختلال خوردن مرتبط با خواب شامل دفعات مکرر رفتارهای خارج از کنترل خوردن و آشامیدن در حالت خواب است. شما ممکن است تا حدی یا به طور کامل از رفتار خود در هنگام تهیه و خوردن غذا بی اطلاع باشید، در حالی که صبح روز بعد از این اقدامات کمی به یاد می آورید یا اصلاً به خاطر نمی آورید.

اختلال خوردن مرتبط با خواب می تواند خطرناک باشد زیرا ممکن است در حین تهیه غذا به خود آسیب برسانید یا مواد غیر خوراکی یا سمی بخورید. اختلال خوردن مرتبط با خواب نیز به دلیل افزایش وزن و چاقی ناشی از مصرف غذاهای پر کربوهیدرات و پرچرب می تواند بر سلامت  تأثیر بگذارد.

اختلال خوردن مرتبط با خواب می تواند با برخی داروها، اختلالات خوردن و سایر اختلالات خواب مرتبط باشد. پرداختن به این مسائل اغلب اختلال خوردن مرتبط با خواب را برطرف می کند.

علائم

اختلال خوردن مرتبط با خواب یک پاراسومنیا است - فعالیت یا رفتار غیر طبیعی که هنگام به خواب رفتن، خوابیدن یا بیدار شدن  رخ می دهد.

اپیزودهای اختلال خوردن مرتبط با خواب در نیمه اول شب پس از خواب رخ می دهد و شامل موارد زیر است:

اپیزودهای مکرر، معمولاً در شب، خوردن و آشامیدن به روشی خارج از کنترل

اختلال هوشیاری هنگام تهیه و خوردن غذا

از این اقدامات صبح روز بعد کم یا اصلاً خاطره ای نداشتن

خوردن غذاهای پر کربوهیدرات و پرچرب یا ترکیبات عجیب و غریب از غذاها

احتمالا خوردن مواد غیرخوراکی یا سمی، مانند غذاهای منجمد، تفاله قهوه، محلول های پاک کننده یا ته سیگار

احتمالاً تجربه صدمات یا درگیر شدن در فعالیت های خطرناک آماده سازی غذا

در طول اپیزود به راحتی بیدار نمی شود یا هدایت نمی شود

تجربه تأثیر منفی بر سلامتی خود از خوردن شبانه

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اختلال خوردن مرتبط با خواب می تواند خطرناک باشد و بر سلامت و ایمنی  تأثیر بگذارد. اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.

علل

اختلال خوردن مرتبط با خواب معمولاً در هنگام خواب بدون حرکات سریع چشم در نیمه اول شب رخ می‌دهد و با انتقال از حرکت غیر سریع چشم به برانگیختگی در هنگام خواب همراه است.

مکانیسم دقیق علت بروز آن مشخص نیست، اما اختلال خوردن مرتبط با خواب اغلب در افرادی رخ می‌دهد که سابقه راه رفتن در خواب دارند، بنابراین این شرایط ممکن است مرتبط باشند.

عوامل خطر

اختلال خوردن مرتبط با خواب در زنان شایع تر است و معمولاً در سال های نوجوانی یا اوایل دهه 20 شروع می شود.

افزایش خطر ابتلا به اختلال خوردن مرتبط با خواب با موارد زیر مرتبط است:

سایر اختلالات خواب، مانند آپنه انسدادی خواب، راه رفتن در خواب، نارکولپسی و سندرم پاهای بی قرار

داروهای خواب آور مانند زولپیدم (Ambien، Edluar، Intermezzo، Zolpimist) و برخی داروهای دیگر، مانند داروهای ضد افسردگی یا ضد روان پریشی

داشتن یک اختلال خوردن در طول روز، مانند پرخوری عصبی یا بی اشتهایی

داشتن یک اختلال سلامت روان، مانند استرس، اضطراب یا افسردگی

داشتن یکی از بستگان درجه یک - والدین، فرزند یا خواهر و برادر - مبتلا به اختلال خوردن یا راه رفتن در خواب مرتبط با خواب

تجربه کم خوابی

عوارض

اختلال خوردن مرتبط با خواب می تواند منجر به موارد زیر شود:

استفاده خطرناک از وسایل آشپزخانه، افتادن، بریدگی، سوختگی، خفگی، آسیب ناشی از خوردن چیزی غیرخوراکی یا سمی، یا خوردن چیزی که به آن حساسیت دارید.

مشکلات سلامتی، مانند افزایش وزن، کنترل ضعیف دیابت یا حفره های دندانی

احساس گناه و درماندگی به دلیل عدم کنترل

خستگی در طول روز ناشی از اختلال خواب