برای تشخیص اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک، پزشک احتمالاً از شما در مورد سابقه سلامتی‌تان سؤال می‌کند، از جمله اینکه آیا اخیراً درمان های آنتی بیوتیکی داشته اید یا خیر. اگر پزشک مشکوک به عفونت C. difficile باشد، ممکن است نمونه ای از مدفوع برای وجود باکتری مورد آزمایش قرار گیرد.

رفتار

درمان اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک به شدت علائم و نشانه ها بستگی دارد.

درمان هایی برای مقابله با اسهال خفیف مرتبط با آنتی بیوتیک

اگر اسهال خفیف دارید، احتمالاً علائم ظرف چند روز پس از پایان درمان آنتی بیوتیکی برطرف می شود. در برخی موارد ممکن است پزشک توصیه کند که درمان آنتی بیوتیکی خود را تا زمان کاهش اسهال متوقف کنید.

درمان برای مبارزه با باکتری های مضر در عفونت C. difficile

اگر به عفونت C. difficile مبتلا شوید، پزشک احتمالاً هر آنتی بیوتیکی را که در حال حاضر مصرف می‌کنید، متوقف می‌کند و ممکن است آنتی بیوتیک هایی را تجویز کند که به طور خاص برای از بین بردن باکتری های عامل اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک هدف قرار می گیرند. همچنین از شما خواسته می شود که مصرف داروهای سرکوب کننده اسید معده را متوقف کنید. برای افراد مبتلا به این نوع عفونت، علائم اسهال ممکن است عود کند و نیاز به درمان مکرر داشته باشد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای مقابله با اسهال:

مایعات کافی بنوشید. برای مقابله با از دست دادن خفیف مایعات ناشی از اسهال، آب بیشتری بنوشید. برای از دست دادن شدیدتر، مایعات حاوی آب، شکر و نمک بنوشید. آبگوشت یا آب میوه ای را امتحان کنید که قند زیادی ندارد. از نوشیدنی هایی که قند زیادی دارند یا حاوی کافئین هستند، مانند قهوه، چای و نوشابه که می توانند علائم را بدتر کنند، خودداری کنید.

برای نوزادان و کودکان مبتلا به اسهال، از پزشک خود در مورد استفاده از محلول آبرسانی خوراکی مانند Pedialyte برای پر کردن مایعات و الکترولیت ها سوال کنید.

از غذاهای خاص خودداری کنید. بهتر است تا زمانی که اسهال دارید از مصرف غذاهای چرب و تند پرهیز کنید. معمولاً می توانید بلافاصله پس از برطرف شدن علائم به یک رژیم غذایی عادی برگردید.

در مورد داروهای ضد اسهال بپرسید. در برخی موارد اسهال خفیف مرتبط با آنتی بیوتیک، پزشک ممکن است داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید (Imodium A-D) را توصیه کند. اما قبل از مصرف داروهای ضد اسهال با پزشک خود مشورت کنید زیرا این داروها می توانند در توانایی بدن برای دفع سموم اختلال ایجاد کنند و منجر به عوارض جدی شوند.

برخی از افراد ممکن است به پروبیوتیک‌ها – که در غذاهایی مانند ماست یافت می‌شوند – روی آورند، با این امید که بتوانند باکتری‌های سالم را در دستگاه گوارش خود متعادل کنند. اما در مورد اینکه آیا پروبیوتیک های بدون نسخه می توانند به کاهش علائم اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک کمک کنند یا خیر، اتفاق نظر وجود ندارد. با این حال، مصرف پروبیوتیک ها مضر به نظر نمی رسد، مگر اینکه سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

با دکتری که آنتی بیوتیک را تجویز کرده است قرار ملاقات بگذارید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی، از جمله اینکه اخیراً در بیمارستان یا خانه سالمندان اقامت داشته‌اید.

داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوز. اگر اخیراً آنتی بیوتیک مصرف کرده اید، نام، دوز و زمان قطع مصرف آن را ذکر کنید.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.

برای اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

آیا وضعیت احتمالا موقتی است یا مزمن؟

بهترین اقدام چیست؟

جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟

آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

آیا غذاها و نوشیدنی هایی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

علائم از چه زمانی شروع شد؟

آیا می توانید حرکات روده خود را توضیح دهید؟ تعداد آنها چقدر است؟

آیا سابقه مشکلات روده ای مانند کولیت اولسراتیو، بیماری کرون یا سایر بیماری های التهابی روده دارید؟

آیا اخیراً نزدیک کسی که اسهال داشته باشد، بوده اید؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

مصرف آنتی بیوتیک های خود را طبق دستور پزشک ادامه دهید.

برای مقابله با اسهال تا زمان ملاقات، می توانید:

برای جایگزینی مایعات از دست رفته به دلیل اسهال، آب و سایر مایعات بیشتری بنوشید.

غذاهای ملایم بخورید و از غذاهای تند یا چرب که باعث تشدید اسهال می شوند پرهیز کنید.