پزشکان معمولاً می توانند گوش شناگر را در طول ویزیت در مطب تشخیص دهند. اگر عفونت پیشرفته است یا ادامه دارد، ممکن است نیاز به ارزیابی بیشتری داشته باشید.

 

 

تست اولیه

 

پزشک احتمالاً گوش شناگر را بر اساس علائمی که گزارش می دهید، سؤالاتی که او می پرسد و معاینه در مطب تشخیص می دهد. احتمالاً در اولین مراجعه خود به تست آزمایشگاهی نیاز نخواهید داشت.

 

 ارزیابی اولیه پزشک معمولاً شامل موارد زیر است:

 

معاینه مجرای گوش با ابزار روشن (اتوسکوپ). مجرای گوش ممکن است قرمز، متورم و پوسته پوسته به نظر برسد. ممکن است پوسته های پوستی یا باقی مانده های دیگری در کانال گوش وجود داشته باشد.

 

به پرده گوش خود (پرده تمپان) نگاه کنید تا مطمئن شوید که پاره نشده یا آسیب ندیده است. اگر دید پرده گوش مسدود شده باشد، پزشک مجرای گوش را با یک دستگاه ساکشن کوچک یا ابزاری با یک حلقه یا اسکوپ کوچک در انتهای آن پاک می کند.

 

بیشتر ارزیابی کنید

بسته به ارزیابی اولیه، شدت علائم یا مرحله گوش شناگر، پزشک ممکن است ارزیابی بیشتری را توصیه کند، از جمله ارسال نمونه مایع از گوش برای آزمایش باکتری یا قارچ.

 

علاوه بر این:

 

اگر پرده گوش آسیب دیده یا پاره شده باشد، پزشک احتمالا شما را به متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) ارجاع می دهد. متخصص وضعیت گوش میانی را بررسی می کند تا مشخص کند که آیا این محل اصلی عفونت است یا خیر. این معاینه مهم است زیرا برخی از درمان های در نظر گرفته شده برای عفونت در کانال گوش خارجی برای درمان گوش میانی مناسب نیستند.

 

اگر عفونت به درمان پاسخ ندهد، پزشک ممکن است در یک قرار ملاقات بعدی، نمونه‌ای از ترشحات یا مواد زائد از گوش بگیرد و آن را به آزمایشگاه بفرستد تا میکروارگانیسم عامل عفونت را شناسایی کند.

 

رفتار

هدف از درمان این است که عفونت را متوقف کرده و مجرای گوش بهبود یابد.

 

 

تمیز کردن

 

تمیز کردن مجرای گوش خارجی برای جلوگیری از به جریان افتادن قطرات گوش به تمام مناطق آلوده ضروری است. پزشک از یک دستگاه مکنده یا کورت گوش برای پاک کردن ترشحات، توده‌های جرم گوش، پوسته پوسته شدن پوست و سایر مواد زائد استفاده می‌کند.

 

 

داروهای عفونت

 

برای بیشتر موارد گوش شناگر، بسته به نوع و شدت عفونت، پزشک قطره‌های گوش را تجویز می‌کند که ترکیبی از ترکیبات زیر را دارند:

 

محلول اسیدی برای کمک به بازگرداندن محیط آنتی باکتریال طبیعی گوش 

 

استروئید برای کاهش التهاب

 

آنتی بیوتیک برای مبارزه با باکتری ها

 

داروی ضد قارچ برای مبارزه با عفونت ناشی از قارچ

 

 

از پزشک خود در مورد بهترین روش برای گرفتن قطره گوش بپرسید. برخی از ایده هایی که ممکن است به شما در استفاده از قطره گوش کمک کند عبارتند از:

 

با نگه داشتن بطری در دست برای چند دقیقه ناراحتی قطره های خنک را کاهش دهید تا دمای قطره ها به دمای بدن نزدیک شود.

 

چند دقیقه به پهلو دراز بکشید و گوش عفونی خود را بالا ببرید تا دارو در تمام طول مجرای گوش حرکت کند.

 

در صورت امکان، از کسی کمک بگیرید که قطره را در گوش شما بریزید.

 

برای ریختن قطره در گوش کودک یا بزرگسال، گوش را به سمت بالا و عقب بکشید.

 

 

اگر مجرای گوش شما به طور کامل توسط تورم، التهاب یا ترشح بیش از حد مسدود شده باشد، پزشک ممکن است فتیله ای از پنبه یا گاز را وارد کند تا زهکشی را بهبود بخشد و به کشیدن دارو به داخل کانال گوش کمک کند.

 

اگر عفونت پیشرفته‌تر است یا به درمان با قطره گوش پاسخ نمی‌دهد، ممکن است پزشک آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی تجویز کند.

 

داروهای ضد درد

پزشک ممکن است توصیه کند که ناراحتی گوش شناگر را با مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین IB)، ناپروکسن سدیم (Aleve) یا استامینوفن (تیلنول) کاهش دهید.

 

اگر درد شدید است یا گوش شناگرتان پیشرفته‌تر است، ممکن است پزشک داروی قوی‌تری برای تسکین درد تجویز کند.

 

کمک به درمان 

در طول درمان، برای کمک به خشک نگه داشتن گوش و جلوگیری از تحریک بیشتر، موارد زیر را انجام دهید:

شنا یا غواصی نکنید.

 

از پرواز بپرهیزید.

 

قبل از اینکه درد یا ترشحات از بین برود از گوش گیر، سمعک یا هدفون استفاده نکنید.

 

هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن از ورود آب به کانال گوش خودداری کنید. برای محافظت از گوش خود در هنگام دوش گرفتن یا حمام از یک توپ پنبه ای پوشیده شده با وازلین  استفاده کنید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

در اینجا چند پیشنهاد جهت آماده شدن برای قرار ملاقات وجود دارد.

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائم و زمان شروع آنها
• تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها
• آلرژی ها، مانند واکنش های پوستی یا آلرژی دارویی
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود در مورد گوشی شناگر بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی ممکن است باعث ایجاد مشکل در گوش من شود؟
• بهترین درمان چیست؟
• چه زمانی باید بهبود داشته باشد؟
• آیا باید برای پیگیری یک وقت ملاقات بعدی بگیرم؟
• اگر گوش شناگر داشته باشم، چگونه می توانم از بروز مجدد آن جلوگیری کنم؟
• بروشور یا مطالب چاپی دیگری دارید که با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

• آیا اخیراً شنا کرده اید؟
• کجا شنا می کنید؟
• آیا قبلاً گوش شناگر داشته اید؟
• آیا از سواب پنبه ای یا اشیاء دیگر برای تمیز کردن گوش خود استفاده می کنید؟
• آیا از هدفون یا گوشی های دیگر استفاده می کنید؟
• اخیراً معاینه از گوش داشته اید؟