آنورگاسمی اصطلاح پزشکی برای دشواری منظم در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی زیاد است. عدم ارگاسم باعث ناراحتی می شود یا در روابط با شریک زندگی تان اختلال ایجاد می کند.

شدت ارگاسم متفاوت است و زنان از نظر دفعات ارگاسم و میزان تحریک لازم برای شروع ارگاسم متفاوت هستند. اکثر زنان به درجاتی از تحریک مستقیم یا غیر مستقیم کلیتورال نیاز دارند و تنها با دخول به اوج نمی رسند. به علاوه، ارگاسم اغلب با افزایش سن، مسائل پزشکی یا داروهایی که مصرف می کنید تغییر می‌کند.

اگر از اوج فعالیت های جنسی خود راضی هستید، نیازی به نگرانی نیست. با این حال، اگر از فقدان ارگاسم یا شدت ارگاسم ناراحت هستید، با پزشک خود در مورد آنورگاسمی صحبت کنید.

علائم

ارگاسم احساس لذت جسمی شدید و رهایی از تنش است که با انقباضات غیر ارادی و ریتمیک عضلات کف لگن همراه است. احساس ارگاسم در بین زنان متفاوت است و در یک فرد، ممکن است ارگاسم به ارگاسم متفاوت باشد.

طبق تعریف، علائم اصلی آنورگاسمی ناتوانی در ارگاسم یا تاخیرهای طولانی در رسیدن به ارگاسم است که ناراحت کننده است. اما انواع مختلفی از آنورگاسمی وجود دارد:

آنورگاسمی مادام العمر. هرگز به ارگاسم نرسیده اید.

آنورگاسمی اکتسابی. قبلا ارگاسم داشتید، اما اکنون برای رسیدن به اوج مشکل دارید.

آنورگاسمی موقعیتی. فقط در شرایط خاصی می توانید به ارگاسم برسید.

آنورگاسمی عمومی. در هیچ شرایطی نمی توانید به ارگاسم برسید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر سؤالی در مورد ارگاسم یا نگرانی در مورد توانایی خود برای رسیدن به ارگاسم دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

علل

ارگاسم یک واکنش پیچیده به عوامل مختلف فیزیکی، عاطفی و روانی است. مشکلات در هر یک از این زمینه ها می تواند بر توانایی برای ارگاسم تأثیر بگذارد.

علل فیزیکی

طیف گسترده ای از بیماری ها، تغییرات فیزیکی و داروها می توانند در ارگاسم اختلال ایجاد کنند:

بیماری ها. بیماری های جدی مانند مولتیپل اسکلروزیس و بیماری پارکینسون و تأثیرات مرتبط با آنها بر سلامت روانی می توانند ارگاسم را مختل کنند.

مسائل زنان و زایمان. جراحی های زنان، مانند هیسترکتومی یا جراحی های سرطان، می توانند ارگاسم را تحت تاثیر قرار دهند. همچنین، عدم ارگاسم اغلب با سایر نگرانی های جنسی، مانند مقاربت ناراحت کننده یا دردناک همراه است.

داروها. بسیاری از داروهای تجویزی و بدون نسخه می توانند ارگاسم را مهار کنند، از جمله داروهای فشار خون، داروهای ضد روان پریشی، آنتی هیستامین ها و داروهای ضد افسردگی – به ویژه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI).

سیگار کشیدن. سیگار کشیدن می تواند جریان خون به اندام های جنسی را محدود کند.

سالخوردگی. با افزایش سن، تغییرات طبیعی در آناتومی، هورمون‌ها، سیستم عصبی و سیستم گردش خون می‌تواند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد. کاهش سطح استروژن با انتقال به یائسگی و علائم یائسگی، مانند تعریق شبانه و تغییرات خلقی، می تواند بر روی عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.

علل روانی

بسیاری از عوامل روانی در توانایی برای ارگاسم نقش دارند، از جمله:

مشکلات سلامت روان، مانند اضطراب یا افسردگی

تصویر بدن ضعیف

استرس و فشارهای مالی

خجالت

احساس گناه در مورد لذت بردن از رابطه جنسی

مسائل مربوط به رابطه

مشکلات زوج ها در خارج از اتاق خواب می تواند بر روابط جنسی آنها تأثیر بگذارد. مسائل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عدم ارتباط با شریک زندگی

درگیری های حل نشده

ارتباط ضعیف نیازها و ترجیحات جنسی

خشونت شریک زندگی