پزشک  معمولاً می تواند تبخال تناسلی را بر اساس معاینه فیزیکی و نتایج برخی از تست های آزمایشگاهی تشخیص دهد:

کشت ویروسی. این آزمایش شامل گرفتن نمونه بافت یا تراشیدن زخم ها برای بررسی در آزمایشگاه است.

آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR)).  PCR برای کپی کردن DNA  از نمونه خون، بافت زخم یا مایع نخاعی استفاده می شود. سپس DNA را می توان برای تعیین وجود HSV و تعیین نوع HSV مورد آزمایش قرار داد.

آزمایش خون. این آزمایش نمونه ای از خون  را برای وجود آنتی بادی های HSV تجزیه و تحلیل می کند تا عفونت تبخال قبلی را تشخیص دهد.

 

 

رفتار

هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد. درمان با داروهای ضد ویروسی تجویزی ممکن است:

در طغیان شیوع اولیه به بهبود زودتر زخم کمک کند.

 شدت و طول مدت علائم در طغیان های مکرر را کاهش دهد.

دفعات عود را کاهش دهد.

احتمال انتقال ویروس تبخال به دیگری را به حداقل برساند.

 

داروهای ضد ویروسی مورد استفاده برای تبخال تناسلی عبارتند از:

آسیکلوویر (زویراکس)

والاسیکلوویر (والترکس)


پزشک  ممکن است توصیه کند که دارو را فقط زمانی مصرف کنید که علائم شیوع بیماری را دارید یا داروی خاصی را روزانه مصرف می‌کنید، حتی اگر هیچ نشانه ای از شیوع نداشته باشید. این داروها معمولاً به خوبی تحمل می شوند و عوارض جانبی کمی دارند.

 

 

مقابله و حمایت

فهمیدن اینکه تبخال تناسلی دارید می تواند باعث خجالت، شرم و عصبانیت و سایر احساسات شود. اگر فکر می کنید که شریک زندگی تان  به شما "عفونت" داده است، ممکن است نسبت به او مشکوک یا دلخور شوید. 

 

در اینجا روش های سالم برای مقابله با تبخال تناسلی وجود دارد:

با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید. در مورد احساسات خود صادق باشید. به شریک زندگی خود اعتماد کنید.

خود را آموزش بدهید. با پزشک یا مشاور خود صحبت کنید تا یاد بگیرید چگونه با این عارضه زندگی کنید و شانس خود را برای آلوده کردن دیگران به حداقل برسانید. درباره گزینه های درمانی خود و نحوه مدیریت شیوع بیماری بیاموزید.

به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. به دنبال گروهی در منطقه خود یا آنلاین باشید تا بتوانید در مورد احساسات خود صحبت کنید و از تجربیات دیگران بیاموزید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر فکر می‌کنید تبخال تناسلی یا سایر عفونت‌های مقاربتی دارید، از متخصص زنان خود وقت ملاقات بگیرید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید پاسخ سوالات زیر را فهرست کنید:

علائم چیست؟ چه زمانی شروع شدند؟

آیا تا به حال تشخیص داده شده که مبتلا به عفونت مقاربتی هستید؟

آیا به طور مرتب از کاندوم استفاده می کنید؟

چه داروها یا مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟

 

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

آیا باید برای سایر عفونت های مقاربتی آزمایش شوم؟

آیا شریک زندگی من باید آزمایش شود؟

آیا لازم است در طول درمان از فعالیت جنسی خودداری کنم؟

چگونه می توانم از ابتلای همسرم جلوگیری کنم؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک  احتمالاً تعدادی سؤال  می پرسد، مانند:

آیا درد لگن دارید؟

آیا هنگام ادرار درد دارید؟

آیا زخم یا ترشحات غیر معمول دارید؟