غدد بزاقی کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

بستن

غدد بزاقی

غدد بزاقی

شما سه جفت غدد بزاقی اصلی دارید - پاروتید، زیر زبانی و زیر فکی. هر غده دارای لوله (مجرای) مخصوص به خود است که از غده به دهان منتهی می شود.

خشکی دهان (zeer-o-STOE-me-uh)، به شرایطی اشاره دارد که در آن غدد بزاقی در دهان بزاق کافی برای خیس نگه داشتن دهان تولید نمی کنند. خشکی دهان اغلب به دلیل عوارض جانبی برخی داروها یا مشکلات مربوط به افزایش سن یا در نتیجه پرتودرمانی برای سرطان است. در موارد کمتر، خشکی دهان ممکن است ناشی از شرایطی باشد که مستقیماً بر غدد بزاقی تأثیر می‌گذارد.

بزاق با خنثی کردن اسیدهای تولید شده توسط باکتری ها، محدود کردن رشد باکتری ها و شستن ذرات غذا از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. بزاق همچنین توانایی چشایی را افزایش می‌دهد و جویدن و بلعیدن را آسان می کند. علاوه بر این، آنزیم های موجود در بزاق به هضم کمک می‌کنند.

کاهش بزاق و خشکی دهان می تواند از یک مزاحم صرف تا چیزی که تأثیر عمده ای بر سلامت عمومی و سلامت دندان ها و لثه ها و همچنین اشتها و لذت بردن از غذا دارد متغیر باشد.

درمان خشکی دهان به علت آن بستگی دارد.

علائم

اگر بزاق کافی تولید نمی کنید، ممکن است این علائم و نشانه ها را در همه یا بیشتر مواقع مشاهده کنید:

خشکی یا احساس چسبندگی در دهان

بزاق غلیظ که رشته ای به نظر می رسد

بوی بد دهان

مشکل در جویدن، صحبت کردن و بلعیدن

خشکی یا گلودرد و گرفتگی صدا

زبان خشک یا شیاردار

تغییر حس چشایی

مشکلات گذاشتن دندان مصنوعی

علاوه بر این، خشکی دهان ممکن است باعث چسبیدن رژ لب به دندان شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر متوجه علائم و نشانه های خشکی دهان شدید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

علل

خشکی دهان زمانی ایجاد می شود که غدد بزاقی در دهان بزاق کافی برای خیس نگه داشتن دهان تولید نمی کنند. این غدد ممکن است در نتیجه موارد زیر به درستی کار نکنند:

داروها. صدها دارو، از جمله بسیاری از داروهای بدون نسخه، خشکی دهان را به عنوان یک عارضه جانبی ایجاد می کنند. در میان انواعی که بیشتر باعث ایجاد مشکل می شوند، برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی، فشار خون بالا و اضطراب، و همچنین برخی از آنتی هیستامین ها، ضد احتقان ها، شل کننده های عضلانی و داروهای ضد درد هستند.

سالخوردگی. بسیاری از افراد مسن با افزایش سن دچار خشکی دهان می شوند. عوامل مؤثر عبارتند از استفاده از برخی داروها، تغییر در توانایی بدن در پردازش دارو، تغذیه ناکافی و داشتن مشکلات سلامتی طولانی مدت.

درمان سرطان. داروهای شیمی درمانی می توانند ماهیت بزاق و مقدار تولید شده را تغییر دهند. این ممکن است موقتی باشد، با بازگشت جریان طبیعی بزاق پس از اتمام درمان. پرتو درمانی برای سر و گردن می تواند به غدد بزاقی آسیب برساند و باعث کاهش قابل توجه تولید بزاق شود. این بسته به دوز پرتو و ناحیه تحت درمان ممکن است موقت یا دائمی باشد.

آسیب عصبی. جراحت یا جراحی که باعث آسیب عصبی به ناحیه سر و گردن شود، می تواند منجر به خشکی دهان شود.

سایر شرایط سلامتی. خشکی دهان می تواند به دلیل برخی شرایط سلامتی مانند دیابت، سکته مغزی، عفونت قارچی (برفک دهان) یا بیماری آلزایمر، یا به دلیل بیماری های خودایمنی مانند سندرم شوگرن یا HIV/AIDS باشد. خروپف و تنفس با دهان باز نیز می تواند به خشکی دهان کمک کند.

مصرف دخانیات. سیگار کشیدن یا مصرف تنباکو می تواند علائم خشکی دهان را افزایش دهد.

مصرف مواد مخدر. استفاده از مت آمفتامین می تواند باعث خشکی شدید دهان و آسیب به دندان ها شود. 

عوارض

اگر بزاق کافی ندارید و دچار خشکی دهان می شوید، می تواند منجر به موارد زیر شود:

افزایش پلاک، پوسیدگی دندان و بیماری لثه

زخم های دهان

عفونت قارچی در دهان (برفک دهان)

زخم یا شکاف پوست در گوشه های دهان، یا ترک خوردن لب ها

تغذیه نامناسب ناشی از مشکلات جویدن و بلعیدن