گوش هواپیما (باروتروما گوش) فشاری است که بر پرده گوش وارد می‌شود. وقتی فشار هوا در گوش میانی و فشار هوا در محیط نامتعادل باشد، ایجاد می‌شود.

 

به گوش هواپیما، ترومای گوش، باروتیت مدیا یا آئروتیت مدیا نیز گفته می شود.

 

مراحل خودمراقبتی - مانند خمیازه کشیدن، بلعیدن یا جویدن آدامس - معمولاً می توانند با اختلاف فشار هوا مقابله کرده و علائم گوش هواپیما را بهبود بخشند. با این حال، برای یک مورد شدید گوش هواپیما، ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشید.

 

علائم

گوش هواپیما ممکن است در یک یا هر دو گوش ایجاد شود. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

 

ناراحتی یا درد متوسط ​​در گوش

 

احساس پری یا گرفتگی در گوش

 

شنوایی خفه یا کم شنوایی خفیف تا متوسط

 

 

اگر گوش هواپیما شدید باشد، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:

درد شدید

 

افزایش فشار گوش

 

کم شنوایی متوسط ​​تا شدید

 

صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)

 

احساس چرخش (سرگیجه)

 

خونریزی از گوش 

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر ناراحتی، پری یا خفگی شنوایی بیش از چند روز طول کشید، یا اگر علائم شدید دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

علل

گوش هواپیما زمانی اتفاق می‌افتد که فشار هوا در گوش میانی و فشار هوا در محیط با هم مطابقت نداشته باشد و از لرزش طبیعی پرده گوش جلوگیری می‌کند. یک راه باریک به نام شیپور استاش که به گوش میانی متصل است، فشار هوا را تنظیم می کند.

 

هنگامی که یک هواپیما بالا می رود یا فرود می آید، فشار هوا به سرعت تغییر می کند. شیپور استاش اغلب نمی تواند به اندازه کافی سریع واکنش نشان دهد، که باعث علائم گوش هواپیما می‌شود. بلعیدن یا خمیازه کشیدن شیپور استاش را باز می کند و به گوش میانی اجازه می دهد هوای بیشتری دریافت کند و فشار هوا را برابر می کند.

 

 

گوش هواپیما همچنین می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

غواصی

 

اتاقک های اکسیژن هیپرباریک

 

انفجارهای نزدیک، مانند یک منطقه جنگی

 

همچنین ممکن است هنگام سوار شدن بر آسانسور در یک ساختمان بلند یا رانندگی در کوهستان، یک مورد جزئی باروتروما را تجربه کنید.

 

 

عوامل خطر

 

هر شرایطی که شیپور استاش را مسدود کند یا عملکرد آن را محدود کند، می تواند خطر ابتلا به گوش هواپیما را افزایش دهد. عوامل خطر رایج عبارتند از:

 

یک شیپور استاش کوچک، به ویژه در نوزادان و کودکان نوپا

 

سرماخوردگی

 

عفونت سینوس

 

تب یونجه (رینیت آلرژیک)

 

عفونت گوش میانی (اوتیت میانی)

 

 

خوابیدن در هواپیما در هنگام صعود و فرود، زیرا نمی توانید خمیازه بکشید یا قورت دهید، که می تواند فشار را بیشتر کند.

 

عوارض

گوش هواپیما معمولاً جدی نیست و به مراقبت از خود پاسخ می دهد. عوارض طولانی مدت به ندرت ممکن است زمانی رخ دهد که این بیماری جدی یا طولانی مدت باشد یا اگر به ساختارهای گوش میانی یا داخلی آسیب وارد شود.

 

عوارض نادر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کم شنوایی دائمی

 

وزوز گوش مداوم (مزمن)

 

جلوگیری 

این نکات را برای جلوگیری از گوش هواپیما رعایت کنید:

هنگام صعود و فرود خمیازه بکشید و قورت دهید. اینها ماهیچه هایی را فعال می کنند که شیپور استاش را باز می کنند. می توانید برای کمک به بلع آب نبات یا آدامس بمکید.

 

در هنگام صعود و فرود از مانور والسالوا استفاده کنید. در حالی که سوراخ های بینی خود را فشار می دهید و دهان خود را بسته نگه می دارید، به آرامی باد بزنید، گویی بینی خود را باد می کنید. چندین بار، به خصوص در هنگام فرود، تکرار کنید تا فشار بین گوش های خود و کابین هواپیما برابر شود.

 

در هنگام برخاستن و فرود نخوابید. اگر در هنگام صعود و فرود بیدار هستید، زمانی که در گوش خود احساس فشار می کنید، می توانید تکنیک های خودمراقبتی لازم را انجام دهید.

 

در برنامه های سفر تجدید نظر کنید. در صورت امکان، هنگام سرماخوردگی، عفونت سینوسی، احتقان بینی یا عفونت گوش پرواز نکنید. اگر اخیراً جراحی گوش کرده اید، با پزشک خود در مورد زمان ایمن بودن سفر صحبت کنید.

 

از اسپری بینی بدون نسخه استفاده کنید. اگر گرفتگی بینی دارید، حدود 30 دقیقه تا یک ساعت قبل از بلند شدن و فرود آمدن، از اسپری بینی استفاده کنید. با این حال از استفاده بیش از حد خودداری کنید، زیرا اسپری های بینی که طی سه تا چهار روز مصرف می شود می تواند احتقان را افزایش دهد.

 

از قرص های ضد احتقان با احتیاط استفاده کنید. داروهای ضد احتقان که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند، اگر 30 دقیقه تا یک ساعت قبل از پرواز با هواپیما مصرف شوند، ممکن است مفید باشند. با این حال، اگر بیماری قلبی، اختلال ریتم قلب یا فشار خون بالا دارید یا باردار هستید، از مصرف داروهای ضداحتقان خوراکی خودداری کنید.

 

داروی آلرژی مصرف کنید. اگر آلرژی دارید، داروی خود را حدود یک ساعت قبل از پرواز مصرف کنید.

 

گوش گیرهای فیلتر شده را امتحان کنید. این گوش گیرها در هنگام صعود و فرود به آرامی فشار وارده بر پرده گوش را برابر می کند. می‌توانید اینها را در داروخانه‌ها یا کلینیک شنوایی بخرید. با این حال، برای کاهش فشار همچنان باید خمیازه بکشید و قورت دهید.

 

اگر مستعد ابتلا به گوش هواپیمای شدید هستید و باید اغلب پرواز کنید یا اگر برای بهبود زخم‌ها با اکسیژن درمانی هیپرباریک انجام می‌دهید، ممکن است پزشک لوله‌هایی را در پرده گوش شما قرار دهد تا به تخلیه مایع کمک کند، گوش میانی را تهویه کند و فشار گوش خارجی و گوش میانی را یکسان کند.

 

کمک به کودکان برای جلوگیری از گوش هواپیما

برای کمک به کودکان خردسال:

 

• قورت دادن را تشویق کنید. در هنگام صعود و فرود به کودک یا کودک نوپا یک شیشه شیر بدهید تا آن را بمکد تا مکرر بلعیدن را تشویق کنید. پستانک نیز ممکن است کمک کند. از کودک بخواهید هنگام نوشیدن بنشیند. کودکان بزرگتر از 4 سال می توانند آدامس جویدن، نوشیدن از طریق نی یا دمیدن حباب در نی را امتحان کنند.

   

  از داروهای ضد احتقان خودداری کنید. داروهای ضد احتقان برای کودکان خردسال توصیه نمی‌شود.