تشخیص خارش شناگر می تواند چالش برانگیز باشد زیرا بثورات می تواند شبیه سایر مشکلات پوستی مانند پیچک سمی باشد. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص خارش شناگر وجود ندارد.

 

رفتار

خارش شناگر معمولاً در عرض یک هفته خود به خود برطرف می شود. در این بین، می‌توانید خارش را با آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه یا کرم‌های ضد خارش، مانند آن‌هایی که حاوی کالامین هستند، کنترل کنید. اگر خارش شدید باشد، پزشک ممکن است یک داروی تجویزی را توصیه کند.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

 

این نکات ممکن است به کاهش خارش کمک کند:

 

• از کرم یا دارو استفاده کنید.
• نخارانید.
• مناطق آسیب دیده را با یک دستمال تمیز و مرطوب بپوشانید.
• در وان حمام که آب با نمک، جوش شیرین یا بلغور جو دوسر مخلوط شده است غوطه ور شوید.
• خمیری از جوش شیرین و آب درست کنید و سپس آن را روی نواحی آسیب دیده بمالید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده یا پزشک عمومی شروع کنید. یا ممکن است بلافاصله به یک متخصص پوست ارجاع داده شوید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید فهرستی از پاسخ‌های سؤالات زیر را بنویسید:

• اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آیا اخیراً در فضای باز شنا کرده اید یا در حال پیاده روی بوده اید؟
• آیا کس دیگری که با شما به شنا رفته است دچار جوش شده است؟
• چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال از شما می پرسد، مانند:

• آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟