پزشک کودک ممکن است توصیه کند که کودک از نظر سطوح سرب در طی معاینات معمول آزمایش شود.

 

برخی از مناطق، مانند مناطقی که خانه‌های قدیمی‌تری دارند، خطر بیشتر قرار گرفتن در معرض سرب دارند، بنابراین ممکن است آزمایش‌های مکرر برای کودکانی که در آن مناطق زندگی می‌کنند توصیه شود.

 

یک آزمایش خون ساده می تواند مسمومیت با سرب را تشخیص دهد. نمونه خون کوچکی از طریق نیش انگشت یا از ورید گرفته می شود. سطح سرب در خون بر حسب میکروگرم در دسی لیتر (mcg/dL) اندازه گیری می شود.

 

هیچ سطح ایمن سرب در خون وجود ندارد. با این حال، سطح 5 میکروگرم در دسی لیتر برای نشان دادن سطح احتمالی ناایمن برای کودکان استفاده می شود. کودکانی که آزمایش خون آنها در این سطوح است باید به طور دوره ای آزمایش شوند. کودکی که سطح آن خیلی بالا می‌رود - معمولاً 45 میکروگرم در دسی‌لیتر یا بالاتر - باید تحت درمان قرار گیرد.

 

 

رفتار

اولین قدم در درمان مسمومیت با سرب، حذف منبع آلودگی است. اگر نمی توانید سرب را از محیط خود حذف کنید، ممکن است بتوانید احتمال ایجاد مشکل را کاهش دهید.

 

برای کودکان و بزرگسالان با سطوح نسبتاً پایین سرب، اجتناب از قرار گرفتن در معرض سرب ممکن است برای کاهش سطح سرب خون کافی باشد.



درمان سطوح بالاتر

برای موارد شدیدتر، پزشک ممکن است توصیه کند:

 

کیلات درمانی. در این درمان، دارویی که از طریق دهان تجویز می شود، به سرب متصل می شود تا از طریق ادرار دفع شود. کیلات درمانی ممکن است برای کودکان با سطح خونی 45 میکروگرم در دسی لیتر یا بیشتر و بزرگسالان با سطوح بالای سرب خون یا علائم مسمومیت با سرب توصیه شود.

درمان کیلاسیون EDTA. پزشکان بزرگسالان با سطوح سرب بیش از 45 میکروگرم در دسی لیتر خون و کودکانی را که نمی توانند داروی مورد استفاده در درمان کیلاسیون معمولی را که معمولاً با یک ماده شیمیایی به نام کلسیم دی سدیم اتیلن دی آمین تتراستیک اسید (EDTA) استفاده می شود، تحمل کنند، درمان می کنند. EDTA از طریق تزریق انجام می شود.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر فکر می کنید که شما یا فرزندتان در معرض سرب قرار گرفته اید، به پزشک خود مراجعه کنید. آزمایش خون می تواند به تعیین سطح سرب خون کمک کند.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم یا تغییرات رفتاری که متوجه شده اید

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله محل زندگی و اینکه آیا به هر منبع سرب نزدیک بوده اید یا خیر

تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی

 

 

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برای مسمومیت با سرب، سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

چه چیزی احتمالا باعث این علائم می شود؟

چه آزمایشاتی لازم است؟

آیا این وضعیت احتمالا موقتی است یا مزمن؟

بهترین اقدام چیست؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً از شما سؤالاتی می پرسد، از جمله:

آیا اخیراً به خانه دیگری نقل مکان کرده اید یا مدرسه را تغییر داده اید؟

خانه شما چه زمانی ساخته شد؟ آیا در حال بازسازی هستید؟

آیا شغل جدیدی دارید که ممکن است شما را در معرض سرب قرار دهد؟

آیا فرزند شما خواهر و برادر یا همبازی دارد که مسمومیت با سرب داشته باشد؟