برای تشخیص وضعیت، پزشک ممکن است سابقه خانوادگی و پزشکی را بررسی کرده و یک معاینه فیزیکی انجام دهد. همچنین ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص بیماری یا هر شرایط مرتبط دیگری تجویز کند، مانند:

اکتیوگرافی. در این آزمایش، یک دستگاه کوچک می پوشید که رفتار خواب و بیداری شما را در خانه ردیابی می کند.

دفتر یادداشت خواب. ممکن است پزشک بخواهد که یک دفتر یادداشت خواب داشته باشید که در آن زمان خواب و بیداری روزانه خود را ثبت کنید تا کمک کند الگوی خواب خود را نشان دهید.

پلی سومنوگرام. اگر پزشک مشکوک به اختلال خواب متفاوت باشد، ممکن است پلی سومنوگرام را تجویز کند. در این آزمایش، یک شب در مرکز خواب می مانید. پلی سومنوگرام فعالیت مغز، ضربان قلب، سطح اکسیژن، حرکات چشم و عملکرد تنفس را هنگام خواب بررسی می کند.

رفتار

پزشک با شما همکاری خواهد کرد تا برنامه ای برای درمان بیماری ایجاد کند.

برنامه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بهبود عادات خواب. پزشک ممکن است این را بهداشت خواب بنامد. بهداشت خوب خواب شامل حفظ برنامه خواب منظم، پرهیز از کافئین و فعالیت های تحریک کننده در نزدیکی زمان خواب، پرهیز از تنباکو و استفاده از اتاق خواب برای خواب و رابطه جنسی است. ورزش صبحگاهی نیز مفید است و از ورزش های متوسط ​​تا شدید نزدیک به زمان خواب اجتناب کنید.

مکمل های ملاتونین. پزشکان ممکن است برای کمک به تنظیم ریتم شبانه روزی، مکمل ملاتونین را برای مصرف اوایل عصر تجویز کنند.

نور درمانی. قرار گرفتن در معرض نور در صبح ممکن است ساعت خواب داخلی (ریتم شبانه روزی) را تنظیم کند.

کرونوتراپی. در کرونوتراپی، پزشکان ممکن است یک برنامه خواب تجویز کنند که زمان خواب را هر شش روز یک تا 2.5 ساعت به تاخیر می اندازد، تا زمانی که زمان خواب مورد نظر به دست آید. باید برنامه خواب خود را پس از ایجاد آن حفظ کنید.