در آسم دوران کودکی، ریه‌ها و راه‌های هوایی در معرض محرک‌های خاصی مانند استنشاق گرده یا سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی به راحتی ملتهب می‌شوند. آسم دوران کودکی می تواند علائم روزانه آزاردهنده ای ایجاد کند که در بازی، ورزش، مدرسه و خواب اختلال ایجاد می کند. در برخی از کودکان، آسم کنترل نشده می تواند باعث حملات خطرناک آسم شود.

 

آسم دوران کودکی بیماری متفاوتی با آسم در بزرگسالان نیست، اما کودکان با چالش های منحصر به فردی روبرو هستند. این وضعیت یکی از دلایل اصلی مراجعه به بخش اورژانس، بستری شدن در بیمارستان و از دست دادن حضور در مدرسه است.

 

متأسفانه، آسم دوران کودکی قابل درمان نیست و علائم می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. اما با درمان مناسب، می توانید علائم را تحت کنترل داشته باشید و از آسیب به ریه های در حال رشد جلوگیری کنید.

 

علائم

علائم و نشانه های رایج آسم دوران کودکی عبارتند از:

• سرفه‌های مکرر که وقتی کودک عفونت ویروسی دارد، زمانی که کودک خواب است یا با ورزش یا هوای سرد تحریک می‌شود، بدتر می‌شود.
• صدای سوت یا خس خس هنگام بازدم
• نفس تنگی
• گرفتگی قفسه سینه

آسم دوران کودکی ممکن است باعث مشکلات زیر شود:

 

• مشکل خواب به دلیل تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه

   

  حملات سرفه یا خس خس سینه که با سرماخوردگی یا آنفولانزا بدتر می شود.

   

  تاخیر در بهبودی یا برونشیت پس از عفونت تنفسی

   

  مشکلات تنفسی که بازی یا ورزش را مختل می کند.

   

  خستگی، که می تواند به دلیل خواب ضعیف باشد.

•  

علائم و نشانه های آسم از کودکی به کودک دیگر متفاوت است و ممکن است با گذشت زمان بدتر یا بهتر شود. کودک ممکن است تنها یک نشانه داشته باشد، مانند سرفه طولانی مدت یا احتقان قفسه سینه.

 

تشخیص اینکه آیا علائم کودک ناشی از آسم است یا خیر، می تواند دشوار باشد. خس خس دوره ای یا طولانی مدت و سایر علائم شبه آسم می تواند ناشی از برونشیت عفونی یا سایر مشکلات تنفسی باشد.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشکوک شدن به آسم، کودک خود را نزد پزشک ببرید. درمان زودهنگام به کنترل علائم و احتمالاً پیشگیری از حملات آسم کمک می کند.

 

 

اگر متوجه علائم زیر شدید، از پزشک فرزندتان وقت ملاقات بگیرید:

 

سرفه ای که ثابت است، متناوب است یا به نظر می رسد با فعالیت بدنی مرتبط باشد.

 

هنگامی که کودک نفس خود را بیرون می دهد صدای خس خس یا سوت به گوش می رسد.

 

تنگی نفس یا تنفس سریع

 

شکایت از تنگی قفسه سینه

 

دوره های مکرر برونشیت یا ذات الریه مشکوک

 

 

اگر کودک آسم دارد، ممکن است جملاتی مانند: «همیشه سرفه می کنم» بگوید. به سرفه هایی که ممکن است کودک را در هنگام خواب بیدار نکند، گوش دهید. گریه، خنده، فریاد زدن، یا واکنش‌های احساسی شدید و استرس نیز ممکن است باعث سرفه یا خس‌خس سینه شود.

 

اگر کودک مبتلا به آسم تشخیص داده شد، ایجاد یک برنامه آسم می تواند به شما و سایر مراقبان کمک کند تا علائم را کنترل کنند و بدانند در صورت بروز حمله آسم چه باید بکنند.

 

 

چه زمانی به دنبال درمان اورژانسی باشیم

 

در موارد شدید، ممکن است قفسه سینه و پهلوهای کودکتان را ببینید که در حال تقلا برای نفس کشیدن به سمت داخل هستند. کودک شما ممکن است ضربان قلب، عرق کردن و درد قفسه سینه را افزایش دهد.

 

کمک اورژانسی دریافت کنید، اگر کودک:

 

باید در اواسط جمله صبر کندتا نفس بکشد.

 

از عضلات شکم برای تنفس استفاده می کند.

 

هنگام تنفس سوراخ های بینی گشاد می شود.

 

آنقدر برای نفس کشیدن تلاش می کند که هنگام نفس کشیدن شکم زیر دنده ها مکیده می شود.

 

 

حتی اگر کودک مبتلا به آسم تشخیص داده نشده است، اگر مشکل تنفسی داشت، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگرچه دوره‌های آسم از نظر شدت متفاوت است، حملات آسم می‌تواند با سرفه شروع شود که به خس‌خس سینه و تنفس سخت تبدیل می‌شود.

 

علل

علل آسم دوران کودکی به طور کامل شناخته نشده است. برخی از عواملی که می توانند دخیل شوند عبارتند از:

• تمایل ارثی به ایجاد آلرژی
• والدین مبتلا به آسم
• برخی از انواع آلودگی های راه هوایی در سنین بسیار پایین
• قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند دود سیگار یا سایر آلودگی هوا

افزایش حساسیت سیستم ایمنی باعث می شود که ریه ها و راه های هوایی در هنگام قرار گرفتن در معرض محرک های خاص متورم شوند و مخاط تولید کنند. واکنش به یک عامل می تواند به تعویق بیفتد، و شناسایی محرک را دشوارتر می کند. محرک ها از کودکی به کودک دیگر متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی

 

قرار گرفتن در معرض آلاینده های هوا، مانند دود تنباکو

 

آلرژی به کنه های گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی، گرده گل یا کپک

 

فعالیت بدنی

 

تغییرات آب و هوا یا هوای سرد

 

گاهی اوقات، علائم آسم بدون هیچ محرک ظاهری رخ می دهد.

 

عوامل خطر

عواملی که ممکن است احتمال ابتلای کودک به آسم را افزایش دهند، عبارتند از:

 

قرار گرفتن در معرض دود تنباکو، از جمله قبل از تولد

 

واکنش های آلرژیک قبلی، از جمله واکنش های پوستی، آلرژی های غذایی یا تب یونجه (رینیت آلرژیک)

 

سابقه خانوادگی آسم یا آلرژی

 

زندگی در منطقه ای با آلودگی بالا

 

چاقی

 

شرایط تنفسی، مانند آبریزش مزمن یا گرفتگی بینی (رینیت)، سینوس های ملتهب (سینوزیت) یا ذات الریه

 

سوزش سر دل (بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD)

 

پسر بودن

 

 

عوارض

 

آسم می تواند باعث تعدادی از عوارض شود، از جمله:

حملات شدید آسم که نیاز به درمان اورژانسی یا مراقبت های بیمارستانی دارند.

 

کاهش دائمی عملکرد ریه

 

از دست دادن روزهای مدرسه یا عقب ماندن از مدرسه

 

بد خوابی و خستگی

 

علائمی که با بازی، ورزش یا سایر فعالیت ها تداخل دارند.

 

جلوگیری

برنامه ریزی دقیق و اجتناب از محرک های آسم بهترین راه برای جلوگیری از حملات آسم است.

 

قرار گرفتن در معرض محرک های آسم را محدود کنید. به کودک خود کمک کنید از آلرژن ها و محرک هایی که باعث علائم آسم می شوند دوری کند.

اجازه ندهید اطراف فرزندتان سیگار بکشند. قرار گرفتن در معرض دود تنباکو در دوران شیرخوارگی یک عامل خطر قوی برای آسم دوران کودکی و همچنین یک محرک رایج حملات آسم است.

فرزندتان را تشویق کنید تا فعال باشد. تا زمانی که آسم کودک به خوبی کنترل شود، فعالیت بدنی منظم می‌تواند به ریه ها کمک کند تا کارآمدتر کار کنند.

در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید. به طور منظم چک کنید. علائمی که نشان می دهد آسم کودک تحت کنترل نیست را نادیده نگیرید، مانند نیاز به استفاده مکرر از یک استنشاق سریع تسکین دهنده.

آسم با گذشت زمان تغییر می کند. مشورت با پزشک فرزندتان می‌تواند در انجام تنظیمات درمانی مورد نیاز برای تحت کنترل نگه داشتن علائم کمک کند.

به فرزندتان کمک کنید وزن مناسبی داشته باشد. اضافه وزن می تواند علائم آسم را بدتر کند و کودک شما را در معرض خطر سایر مشکلات سلامتی قرار می دهد.

سوزش سر دل را تحت کنترل نگه دارید. رفلاکس اسید یا سوزش سر دل شدید (بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD) ممکن است علائم آسم کودک را بدتر کند. او ممکن است برای کنترل رفلاکس اسید به داروهای بدون نسخه یا تجویزی نیاز داشته باشد.