مونونوکلئوز

مونونوکلئوز عفونی (مونو) اغلب بیماری بوسیدن نامیده می شود. ویروسی که باعث مونو (ویروس اپشتین بار) می شود از طریق بزاق پخش می شود. می توانید آن را از طریق بوسیدن دریافت کنید، اما همچنین می توانید با به اشتراک گذاشتن یک لیوان یا ظروف غذا با شخصی که مونو دارد، در معرض قرار بگیرید. با این حال، مونونوکلئوز به اندازه برخی عفونت ها، مانند سرماخوردگی، مسری نیست.

اگر نوجوان یا جوان هستید، احتمال ابتلا به مونونوکلئوز با تمام علائم و نشانه ها وجود دارد. کودکان خردسال معمولاً علائم کمی دارند و عفونت اغلب تشخیص داده نمی شود.

اگر مونونوکلئوز دارید، مهم است که مراقب عوارض خاصی مانند بزرگ شدن طحال باشید. استراحت و مایعات کافی کلیدهای بهبود هستند.

علائم

علائم و نشانه های مونونوکلئوز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خستگی
گلودرد، که شاید به اشتباه به عنوان گلودرد استرپتوکوکی تشخیص داده شود، پس با آنتی بیوتیک بهبود نمی یابد.
تب
غدد لنفاوی متورم در گردن و زیر بغل
لوزه های متورم
سردرد
بثورات پوستی
طحال نرم و متورم

دوره نهفتگی این ویروس حدود چهار تا شش هفته است، اگرچه در کودکان خردسال این دوره ممکن است کوتاهتر باشد. دوره نهفتگی به مدت زمان قبل از ظاهر شدن علائم پس از قرار گرفتن در معرض ویروس اشاره دارد. علائم و نشانه هایی مانند تب و گلودرد معمولا در عرض چند هفته کاهش می یابد. اما خستگی، بزرگ شدن غدد لنفاوی و طحال متورم ممکن است چند هفته بیشتر طول بکشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر علائم فوق را تجربه کرده اید، ممکن است مونونوکلوز داشته باشید.

اگر علائم به خودی خود طی یک یا دو هفته بهتر نشد، به پزشک مراجعه کنید.

علل

شایع ترین علت مونونوکلئوز، ویروس اپشتین بار است، اما سایر ویروس ها نیز می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. این ویروس از طریق بزاق منتقل می‌شود و ممکن است از طریق بوسیدن یا اشتراک‌گذاری غذا یا نوشیدنی به آن مبتلا شوید.

اگرچه علائم مونونوکلئوز ناراحت کننده هستند، اما عفونت به خودی خود بدون عوارض طولانی مدت برطرف می شود. بیشتر بزرگسالان در معرض ویروس اپشتین بار قرار گرفته اند و آنتی بادی هایی ساخته اند. این بدان معناست که آنها مصون هستند و به مونونوکلئوز مبتلا نمی شوند.

عوارض

عوارض مونونوکلئوز گاهی اوقات می تواند جدی باشد.

بزرگ شدن طحال

مونونوکلئوز ممکن است باعث بزرگ شدن طحال شود. در موارد شدید طحال ممکن است پاره شود و باعث درد شدید، در سمت چپ بالای شکم شود. در صورت بروز چنین دردی، فوراً به پزشک مراجعه کنید - ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.

مشکلات سلامتی

مشکلات کبدی نیز ممکن است رخ دهد:

هپاتیت. ممکن است التهاب خفیف کبد (هپاتیت) را تجربه کنید.
زردی. زردی پوست و سفیدی چشم (یرقان) نیز گاهی اوقات رخ می دهد.

عوارض کمتر شایع

مونونوکلئوز همچنین می تواند منجر به عوارض کمتر شایع شود، از جمله:

کم خونی - کاهش گلبول های قرمز و هموگلوبین، پروتئین غنی از آهن در گلبول های قرمز
ترومبوسیتوپنی - تعداد کم پلاکت ها که سلول های مهم در لخته شدن خون هستند
مشکلات قلبی- عفونت عضله قلب (میوکاردیت)
عوارض سیستم عصبی - مننژیت، آنسفالیت و سندرم گیلن باره
لوزه های متورم - که می تواند تنفس را مسدود کند

ویروس اپشتین بار می تواند باعث بیماری های بسیار جدی تری در افرادی شود که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است شامل افراد مبتلا به HIV/AIDS یا افرادی باشد که پس از پیوند عضو، داروهایی برای سرکوب ایمنی مصرف می کنند.

جلوگیری

مونونوکلئوز از طریق بزاق پخش می شود. اگر آلوده هستید، می‌توانید با نبوسیدن دیگران و عدم تقسیم و اشتراک غذا، ظروف، لیوان و ... تا چند روز پس از بهبود تب - و حتی بیشتر، در صورت امکان، از انتشار سایر ویروس‌ها جلوگیری کنید و به یاد داشته باشید که برای جلوگیری از انتشار ویروس، دست های خود را مرتب بشویید.

اپشتین بار ممکن است ماه ها پس از آسیب در بزاق باقی بماند. هیچ واکسنی برای جلوگیری از مونونوکلئوز وجود ندارد.