جوش و کربونکل

جوش یک برآمدگی دردناک و پر از چرک است که وقتی باکتری یک یا چند فولیکول مو را آلوده و ملتهب می کند، زیر پوست ایجاد می شود. کربونکل مجموعه‌ای از جوش‌هاست که ناحیه‌ای از عفونت را زیر پوست تشکیل می‌دهند.

جوش ها معمولاً به صورت برآمدگی های قرمز و حساس شروع می شوند. برجستگی ها به سرعت پر از چرک می شوند، بزرگتر و دردناک تر می شوند تا زمانی که پاره شوند و تخلیه شوند. مناطقی که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند عبارتند از صورت، پشت گردن، زیر بغل، ران ها و باسن.

معمولاً می توانید از یک جوش در خانه مراقبت کنید. اما سعی نکنید آن را نیش بزنید یا فشار دهید - این ممکن است باعث گسترش عفونت شود.

علائم

جوش

جوش می‌تواند در هر جایی از پوست ایجاد شود، اما عمدتاً در صورت، پشت گردن، زیر بغل، ران‌ها و باسن ظاهر می‌شود - نواحی دارای مو که بیشتر در آن‌ها عرق می‌کنید یا اصطکاک را تجربه می‌کنید. علائم و نشانه های جوش معمولاً عبارتند از:

یک برآمدگی قرمز دردناک که از کوچک شروع می شود و می تواند تا بیش از 2 اینچ (5 سانتی متر) بزرگ شود.

پوست قرمز و متورم اطراف برآمدگی

افزایش اندازه برجستگی در طی چند روز زیرا با چرک پر می شود.

ایجاد یک نوک زرد مایل به سفید که در نهایت پاره می شود و به چرک اجازه تخلیه می دهد.

کربونکل

کربونکل مجموعه‌ای از جوش‌هاست که ناحیه‌ای از عفونت را تشکیل می‌دهند. در مقایسه با جوش‌های منفرد، کاربونکل‌ها باعث عفونت عمیق‌تر و شدیدتر می‌شوند و احتمال بیشتری دارد که جای زخم باقی بگذارند. افرادی که کربونکل دارند اغلب به طور کلی احساس ناخوشی می کنند و ممکن است تب و لرز را تجربه کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

معمولاً می توانید خودتان از یک جوش کوچک مراقبت کنید. اما اگر بیش از یک جای جوش در یک زمان دارید یا اگر جوش با ویژگی های زیر دارید، به پزشک مراجعه کنید:

روی صورت ظاهر می شود یا بینایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

به سرعت بدتر می شود یا بسیار دردناک است.

باعث تب می شود.

با وجود مراقبت از خود بزرگتر می شود.

دو هفته است که خوب نشده است.

عود می کند.

علل

اغلب جوش ها توسط استافیلوکوکوس اورئوس، نوعی باکتری که معمولاً روی پوست و داخل بینی یافت می شود، ایجاد می شود. با جمع شدن چرک در زیر پوست، برآمدگی ایجاد می شود. گاهی اوقات در محل هایی که پوست در اثر یک آسیب کوچک یا نیش حشره شکسته شده است، جوش ایجاد می شود که به باکتری ها اجازه ورود آسان می دهد.

عوامل خطر

اگرچه هر کسی - از جمله افراد سالم - ممکن است به جوش یا کربونکل مبتلا شود، عوامل زیر می تواند خطر ابتلا به آن را افزایش دهد:

تماس نزدیک با فردی که دارای عفونت استاف است. اگر با فردی زندگی کنید که جوش یا کربونکل دارد، احتمال ابتلا به عفونت بیشتر است.

دیابت. این بیماری می تواند مبارزه با عفونت، از جمله عفونت های باکتریایی پوست را برای بدن دشوارتر کند.

سایر بیماری های پوستی. از آنجایی که آنها به سد محافظ پوست آسیب می رسانند، مشکلات پوستی مانند آکنه و اگزما، شما را مستعد ابتلا به جوش و کربونکول می کند.

ایمنی به خطر افتاده. اگر سیستم ایمنی بدن به هر دلیلی ضعیف شده باشد، بیشتر مستعد ابتلا به جوش و کربونکول هستید.

عوارض

به ندرت، باکتری های ناشی از یک جوش یا کربونکول می توانند وارد جریان خون شده و به سایر قسمت های بدن بروند. عفونت در حال گسترش، که معمولا به عنوان مسمومیت خون (سپسیس) شناخته می‌شود، می تواند منجر به عفونت های عمیق در بدن، مانند قلب (اندوکاردیت) و استخوان (استئومیلیت) شود.

جلوگیری

همیشه نمی توان از جوش جلوگیری کرد، به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید. اما اقدامات زیر ممکن است در جلوگیری از عفونت استاف کمک کند:

دست های خود را به طور مرتب با صابون ملایم بشویید. یا اغلب از مالش دست مبتنی بر الکل استفاده کنید. شستن دقیق دست ها بهترین دفاع در برابر میکروب ها است.

زخم ها را بپوشانید. بریدگی ها و ساییدگی ها را تمیز نگه دارید و با باندهای استریل و خشک بپوشانید تا زمانی که خوب شوند.

از اشتراک گذاری وسایل شخصی خودداری کنید. حوله، ملحفه، تیغ، لباس، تجهیزات ورزشی و سایر وسایل شخصی را به اشتراک نگذارید. عفونت استاف می تواند از طریق اشیا و همچنین از فردی به فرد دیگر سرایت کند. اگر بریدگی یا زخم دارید، حوله ها و ملحفه های خود را با استفاده از مواد شوینده و آب داغ با سفید کننده اضافه شده بشویید و در خشک کن داغ خشک کنید.