هالیتوز

بوی بد دهان، که به آن هالیتوز نیز گفته می شود، می تواند خجالت آور باشد و در برخی موارد حتی ممکن است باعث اضطراب شود. جای تعجب نیست که قفسه های فروشگاه ها مملو از آدامس، نعناع، ​​دهانشویه و سایر محصولاتی است که برای مبارزه با بوی بد دهان طراحی شده اند. اما بسیاری از این محصولات فقط اقدامات موقتی هستند زیرا علت مشکل را برطرف نمی کنند.

برخی از غذاها، شرایط سلامتی و عادات از جمله دلایل بوی بد دهان هستند. در بسیاری از موارد، با رعایت بهداشت مناسب دندان می توانید بوی بد دهان را بهبود بخشید. اگر تکنیک‌های خودمراقبتی ساده مشکل را حل نکرد، به دندانپزشک یا پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که یک بیماری جدی‌تر باعث بوی بد دهانتان نمی‌شود.

علائم

بوهای بد دهان بسته به منبع یا علت زمینه ای متفاوت است. برخی از افراد با وجود اینکه بوی دهانشان کم است یا اصلاً بوی بدی ندارند، بیش از حد نگران بوی نفس خود هستند، در حالی که برخی دیگر بوی بد دهان دارند و این را نمی دانند. از آنجایی که ارزیابی بوی نفس دشوار است، از یک دوست نزدیک یا خویشاوند بخواهید تا سؤالات مربوط به بوی بد دهان شما را تأیید کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بوی بد دهان دارید، عادات بهداشت دهان و دندان خود را مرور کنید. سعی کنید سبک زندگی خود را تغییر دهید، مانند مسواک زدن دندان ها و شستن زبان خود بعد از غذا خوردن، استفاده از نخ دندان و نوشیدن آب فراوان.

اگر پس از ایجاد چنین تغییراتی بوی بد دهان ادامه پیدا کرد، به دندانپزشک خود مراجعه کنید. اگر دندانپزشک مشکوک باشد که بیماری جدی تری باعث بوی بد دهان شده است، ممکن است شما را به پزشک معرفی کند تا علت بو را پیدا کند.

علل

بیشتر بوی بد دهان از دهان شروع می شود و دلایل احتمالی زیادی وجود دارد. آنها عبارتند از:

غذا. تجزیه ذرات غذا در داخل و اطراف دندان می تواند باعث افزایش باکتری ها و ایجاد بوی بد شود. خوردن برخی غذاها مانند پیاز، سیر و ادویه ها نیز می تواند باعث بوی بد دهان شود. پس از هضم این غذاها، وارد جریان خون می شوند، به ریه ها منتقل می شوند و بر تنفس تأثیر می گذارند.

محصولات تنباکو. سیگار باعث بوی نامطبوع دهان می شود. سیگاری ها و مصرف کنندگان تنباکو نیز بیشتر در معرض ابتلا به بیماری لثه، یکی دیگر از منابع بوی بد دهان هستند.

بهداشت ضعیف دندان. اگر روزانه مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، ذرات غذا در دهانتان باقی می ماند و باعث بوی بد می شود. یک لایه بی رنگ و چسبنده از باکتری ها (پلاک) روی دندان ها تشکیل می شود. اگر مسواک زده نشود، پلاک می‌تواند لثه‌ها را تحریک کند و در نهایت پاکت‌هایی پر از پلاک بین دندان‌ها و لثه‌ها ایجاد کند (پریودنتیت). زبان همچنین می تواند باکتری هایی را که بو تولید می کنند به دام بیاندازد. پروتزهایی که به طور منظم تمیز نمی شوند یا به درستی جا نمی شوند می توانند حاوی باکتری های ایجاد کننده بو و ذرات غذا باشند.

دهان خشک. بزاق به پاکسازی دهان کمک می کند و ذرات ایجاد کننده بوی بد را از بین می برد. وضعیتی به نام خشکی دهان (zeer-o-STOE-me-uh) می تواند به بوی بد دهان کمک کند زیرا تولید بزاق کاهش می یابد. خشکی دهان به طور طبیعی در هنگام خواب رخ می دهد و منجر به "نفس صبحگاهی" می شود و اگر با دهان باز بخوابید بدتر می شود. خشکی مزمن دهان می تواند ناشی از مشکل غدد بزاقی و برخی بیماری ها باشد.

داروها. برخی از داروها می توانند به طور غیرمستقیم با کمک به خشکی دهان باعث ایجاد بوی بد دهان شوند. برخی دیگر می توانند در بدن تجزیه شوند تا مواد شیمیایی آزاد شوند که می توانند روی تنفس حمل شوند.

عفونت در دهان. بوی بد دهان می تواند ناشی از زخم های جراحی پس از جراحی دهان، مانند برداشتن دندان، یا در نتیجه پوسیدگی دندان، بیماری لثه یا زخم های دهان باشد.

سایر بیماری های دهان، بینی و گلو. بوی بد دهان گاهی اوقات می تواند ناشی از سنگ های کوچکی باشد که در لوزه ها تشکیل می شوند و با باکتری هایی که بو تولید می کنند پوشیده شده اند. عفونت‌ها یا التهاب مزمن در بینی، سینوس‌ها یا گلو که می‌توانند به ترشح پس از بینی کمک کنند نیز می‌توانند باعث بوی بد دهان شوند.

علل دیگر. بیماری‌هایی مانند برخی سرطان‌ها و شرایطی مانند اختلالات متابولیک می‌توانند در نتیجه مواد شیمیایی که تولید می‌کنند، بوی مشخصی از نفس را ایجاد کنند. رفلاکس مزمن اسیدهای معده (بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD) می تواند با بوی بد دهان همراه باشد. بوی بد دهان در کودکان خردسال می تواند ناشی از جسم خارجی مانند یک تکه غذا در سوراخ بینی باشد.