تشخیص لرزش اساسی شامل بررسی سابقه پزشکی، سابقه خانوادگی و علائم و انجام معاینه فیزیکی است.

هیچ آزمایش پزشکی برای تشخیص لرزش اساسی وجود ندارد. تشخیص آن اغلب با رد سایر شرایطی است که می‌تواند باعث علائم شود. برای انجام این کار، پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را پیشنهاد کند:

 

معاینه عصبی

در معاینه عصبی، پزشک عملکرد سیستم عصبی را آزمایش و موارد زیر را بررسی می‌کند:

 

• رفلکس های تاندون
• قدرت و توان عضلانی
• توانایی احساس برخی از احساسات
• تعادل و هماهنگی
• راه رفتن
•  

تست های آزمایشگاهی

ممکن است خون و ادرار برای چندین عامل آزمایش شود، از جمله:

 

• بیماری تیرویید
• مشکلات متابولیک
• عوارض دارویی
• سطحی از مواد شیمیایی که ممکن است باعث لرزش شود.
•  

تست های عملکرد

برای ارزیابی، ممکن است از شما بخواهد:

 

• از یک لیوان بنوشید
• بازوهای خود را دراز نگه دارید
• نوشتن
• یک مارپیچ بکشید

اگر پزشک هنوز مطمئن نیست که لرزش شما یک لرزش اساسی یا بیماری پارکینسون است، ممکن است اسکن انتقال‌دهنده دوپامین را تجویز کند. این اسکن می‌تواند به پزشک کمک کند تا تفاوت بین این دو نوع لرزش را تشخیص دهد.

 

رفتار

برخی از افراد مبتلا به لرزش اساسی اگر علائم خفیفی داشته باشند نیازی به درمان ندارند. اما اگر لرزش اساسی کار یا انجام فعالیت های روزانه را دشوار می‌کند، گزینه‌های درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

داروها

• مسدودکننده‌های بتا. به طور معمول برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود، مسدود‌کننده‌های بتا مانند پروپرانولول (ایندرال) به تسکین لرزش در برخی افراد کمک می‌کند. اگر آسم یا مشکلات قلبی خاصی دارید مسدود کننده‌های بتا ممکن است گزینه مناسبی نباشند. عوارض جانبی ممکن است شامل خستگی، سبکی سر یا مشکلات قلبی باشد.
• داروهای ضد تشنج. داروهای صرع، مانند پریمیدون (Mysoline)، ممکن است در افرادی که به مسدودکننده‌های بتا پاسخ نمی‌دهند، موثر باشد. سایر داروهایی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از گاباپنتین (Gralise، Neurontin) و توپیرامات (Topamax، Qudexy XR). عوارض جانبی شامل خواب آلودگی و حالت تهوع است که معمولاً در مدت کوتاهی از بین می‌روند.
• آرام بخش‌ها. پزشکان ممکن است از داروهای بنزودیازپین مانند کلونازپام (کلونوپین) برای درمان افرادی استفاده کنند که تنش یا اضطراب باعث تشدید لرزش آن‌ها می‌شود. عوارض جانبی می‌تواند شامل خستگی یا آرام بخشی خفیف باشد. این داروها باید با احتیاط مصرف شوند زیرا می‌توانند عادت ساز باشند.

• تزریق OnabotulinumtoxinA (بوتاکس). تزریق بوتاکس ممکن است در درمان برخی از انواع لرزش، به ویژه لرزش سر و صدا مفید باشد. تزریق بوتاکس می‌تواند لرزش را تا سه ماه در یک زمان بهبود بخشد.

  با این حال، اگر از بوتاکس برای درمان لرزش دست استفاده شود، می‌تواند باعث ضعف در انگشتان شما شود. اگر از بوتاکس برای درمان لرزش صدا استفاده شود، می تواند باعث خشن شدن صدا و مشکل در بلع شود.

•  

درمان

پزشکان ممکن است فیزیوتراپی یا کاردرمانی را پیشنهاد کنند. فیزیوتراپیست ها می‌توانند تمریناتی را برای بهبود قدرت، کنترل و هماهنگی عضلات آموزش دهند.

کاردرمانگران می‌توانند کمک کنند تا با زندگی با لرزش اساسی سازگار شوید. درمانگران ممکن است دستگاه‌های تطبیقی ​​را برای کاهش اثر لرزش بر فعالیت‌های روزانه‌تان پیشنهاد دهند، از جمله:

 

• لیوان ها و ظروف سنگین تر
• وزنه های مچ دست
• ابزارهای نوشتاری گسترده تر و سنگین تر، مانند خودکارهای با گیره پهن
•  

عمل جراحي

اگر لرزش به شدت ناتوان‌کننده باشد و به داروها پاسخ ندهید، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.

• تحریک عمیق مغز. این رایج ترین نوع جراحی برای لرزش اساسی است. به طور کلی در مراکز پزشکی با تجربه قابل توجه در انجام این جراحی، این روش ارجح است. پزشکان یک کاوشگر الکتریکی بلند و نازک را در بخشی از مغز که باعث لرزش (تالاموس) می‌شود، وارد می‌کنند. سیمی از کاوشگر از زیر پوست به دستگاه ضربان‌ساز مانند (محرک عصبی) که در قفسه سینه کاشته شده است می‌رود. این دستگاه پالس‌های الکتریکی بدون درد را منتقل می‌کند تا سیگنال های تالاموس را که ممکن است باعث لرزش شود، قطع کند.

  عوارض جانبی تحریک عمیق مغز می‌تواند شامل نقص در عملکرد تجهیزات باشد. مشکلات در کنترل حرکت، گفتار یا تعادل، سردرد و ضعف عوارض جانبی است که اغلب پس از مدتی یا تنظیم دستگاه از بین می‌روند.

• تالاموتومی سونوگرافی متمرکز. این جراحی غیرتهاجمی شامل استفاده از امواج صوتی متمرکزی است که از پوست و جمجمه عبور می‌کنند. امواج گرما تولید می‌کنند تا بافت مغز را در ناحیه خاصی از تالاموس از بین ببرند تا لرزش را متوقف کنند. یک جراح از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای هدف قرار دادن ناحیه درست مغز و اطمینان از اینکه امواج صوتی میزان دقیق گرمای مورد نیاز برای عمل را تولید می‌کنند، استفاده می‌کند.

  تالاموتومی سونوگرافی متمرکز ضایعه ای ایجاد می‌کند که می‌تواند منجر به تغییرات دائمی در عملکرد مغز شود. برخی از افراد تغییر حس، مشکل در راه رفتن یا مشکل در حرکت را تجربه کرده‌اند. با این حال، بیشتر عوارض به خودی خود از بین می‌روند یا به اندازه ای خفیف هستند که کیفیت زندگی را مختل نمی‌کنند.

•  

شیوه زندگی و درمان‌های خانگی

برای کاهش یا تسکین لرزش:

• از کافئین اجتناب کنید. کافئین و سایر محرک ها می‌توانند لرزش را افزایش دهند.
• یاد بگیرید که استراحت کنید. استرس و اضطراب باعث بدتر شدن رعشه می‌شود و آرام بودن ممکن است لرزش را بهبود بخشد. اگرچه نمی‌توانید تمام استرس‌ها را از زندگی خود حذف کنید، اما می‌توانید نحوه واکنش خود را به موقعیت‌های استرس‌زا با استفاده از طیف وسیعی از تکنیک‌های آرامش‌بخش، مانند ماساژ یا مدیتیشن تغییر دهید.

• تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید. از دستی که کمتر تحت تأثیر لرزش قرار می گیرد، بیشتر استفاده کنید. راه‌هایی برای جلوگیری از نوشتن با دستی که دچار لرزش شده است، پیدا کنید، مانند استفاده از بانکداری آنلاین و کارت‌های نقدی به جای نوشتن چک.

  دستورات فعال صوتی را در تلفن هوشمند خود و نرم افزار تشخیص گفتار را در رایانه خود امتحان کنید.

•  

مقابله و حمایت

برای بسیاری از افراد، لرزش اساسی می تواند عواقب جدی اجتماعی و روانی داشته باشد. اگر اثرات لرزش اساسی زندگی تان را به همان اندازه که قبلا انجام می‌دادید دشوار می‌کند، پیوستن به یک گروه پشتیبانی را در نظر بگیرید.

گروه‌های حمایتی برای همه مناسب نیستند، اما تشویق افرادی که درک می‌کنند در چه شرایطی قرار دارید می‌تواند مفید باشد. یا به یک مشاور یا مددکار اجتماعی مراجعه کنید که می تواند کمک کند تا با چالش‌های زندگی با لرزش اساسی روبرو شوید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع خواهید کرد. یا ممکن است فوراً به یک پزشک متخصص مغز و اعصاب ارجاع داده شوید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

هنگامی که قرار ملاقات می‌گذارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند ناشتا بودن قبل از انجام یک آزمایش خاص. فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که به نظر نامرتبط با دلیل قرار ملاقات است.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس‌های عمده، تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی خانوادگی.
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها.
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعاتی را که داده می‌شود، به خاطر بسپارید.

 

 

برای لرزش اساسی، برخی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت علائم من چیست؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• معمولاً لرزش اساسی چگونه پیشرفت می‌کند؟
• چه درمان‌هایی در دسترس است و کدام را توصیه می‌کنید؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می‌توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیت‌هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ اگر بله، چه کسانی را توصیه می کنید؟
• آیا بروشور یا سایر موارد چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، مانند:

 

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا سابقه خانوادگی لرزش دارید؟
• آیا تا به حال آسیب به سر داشته اید؟
• چه قسمت‌هایی از بدن شما تحت تاثیر قرار می‌گیرد؟
• آیا چیزی لرزشتان را بهتر یا بدتر می کند؟
•