شپش

شپش ها حشرات انگلی کوچک و بدون بال هستند که از خون انسان تغذیه می کنند. شپش به راحتی - به ویژه بین دانش آموزان - از طریق تماس نزدیک و با اشتراک وسایل منتقل می‌شود.

سه نوع شپش وجود دارد:

شپش سر. این شپش ها روی پوست سر پیدا می شوند. آنها به راحتی در پشت گردن و بالای گوش دیده می شوند.
شپش بدن. این شپش ها در لباس و روی رختخواب زندگی می کنند و برای تغذیه روی پوست حرکت می کنند. شپش‌های بدن اغلب بر افرادی تأثیر می‌گذارند که قادر به حمام کردن یا شستشوی منظم لباس نیستند، مانند افراد بی‌خانمان.
شپش ناحیه تناسلی. این شپش ها، روی پوست و ناحیه شرمگاهی و کمتر روی پوست مانند پوست سینه، ابروها یا مژه ها می شوند.

تبلیغات

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

مردم می توانند بهداشت شخصی خوبی داشته باشند و همچنان به شپش مبتلا شوند. اگر به درستی درمان نشود، این وضعیت می تواند به یک مشکل عود کننده تبدیل شود.

علائم

علائم و نشانه های شایع شپش عبارتند از:

خارش شدید در پوست سر، بدن یا در ناحیه تناسلی.

احساس غلغلک ناشی از حرکت مو.

شپش روی پوست سر، بدن، لباس یا موهای ناحیه تناسلی یا سایر موهای بدن. شپش بالغ ممکن است به اندازه یک دانه کنجد یا کمی بزرگتر باشد.

تخم شپش روی ساقه مو. مشاهدات ممکن است سخت باشد زیرا بسیار ریز هستند. آنها به راحتی در اطراف گوش و پشت گردن دیده می شوند. نیش ها را می توان با شوره سر اشتباه گرفت، اما بر خلاف شوره سر، نمی توان آن ها را به راحتی از روی موها پاک کرد.

زخم روی پوست سر، گردن و شانه ها. خاراندن می تواند منجر به برآمدگی های کوچک قرمز رنگ شود که گاهی اوقات می تواند با باکتری، عفونی شود.

آثار گزش به ویژه در اطراف کمر، کشاله ران، بالای ران و ناحیه شرمگاهی.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر مشکوک به آلودگی به شپش هستید به پزشک مراجعه کنید. چیزهایی که اغلب با شپش اشتباه می‌شوند عبارتند از:

شوره سر

باقی مانده شامپو بین موها

تکه هایی از بافت موی مرده روی ساقه مو

دلمه، کثیفی یا سایر زباله ها

سایر حشرات کوچک موجود در مو

علل

شپش از خون انسان تغذیه می کند و می تواند سر، بدن و ناحیه شرمگاهی انسان را آلوده کند. شپش ماده چسبنده ای تولید می کند که هر تخم را محکم به پایه ساقه مو می چسباند. تخم ها در شش تا نه روز، از تخم خارج می شوند.

می توانید با تماس با شپش یا تخم آنها به شپش مبتلا شوید. شپش نمی تواند بپرد یا پرواز کند. آنها از طرق زیر منتشر می شوند:

تماس سر به سر یا بدن با بدن. این ممکن است زمانی رخ دهد که کودکان یا اعضای خانواده از نزدیک بازی می کنند یا با هم تعامل دارند.

نزدیکی وسایل انبار شده. نگهداری لباس‌های آلوده در کمد یا روی آویزهای کنار هم در مدرسه، یا نگهداری وسایل شخصی مانند بالش، پتو، شانه و اسباب‌بازی‌های پر شده در نزدیکی خانه می‌تواند باعث گسترش شپش شود.

موارد به اشتراک گذاشته شده بین دوستان یا اعضای خانواده. اینها ممکن است شامل لباس، هدفون، برس، شانه، گل سر، حوله، پتو، بالش و اسباب بازی های پر شده باشد.

تماس با مبلمان آلوده. دراز کشیدن روی تخت یا نشستن در مبلمان پر از پارچه و پوشیده از پارچه که اخیراً توسط فردی مبتلا به شپش استفاده شده است، می تواند باعث گسترش آن شود. شپش می تواند یک تا دو روز خارج از بدن زنده بماند.

تماس جنسی. شپش ناحیه تناسلی معمولاً از طریق تماس جنسی منتشر می شود و بیشتر بزرگسالان را مبتلا می کند. شپش ناحیه تناسلی که در کودکان یافت می شود ممکن است نشانه ای از قرار گرفتن در معرض جنسی یا سوء استفاده باشد.

جلوگیری

جلوگیری از انتشار شپش سر در میان کودکان در مراکز مراقبت از کودک و مدرسه دشوار است. ارتباط نزدیک بین کودکان و وسایل آنها بسیار زیاد است که شپش می تواند به راحتی پخش شود. این هیچ بازتابی بر عادات بهداشتی شما یا فرزندانتان نیست، و اگر او به شپش سر مبتلا شود، برای شما به عنوان والدین یک شکست محسوب نمی شود.

برخی از محصولات بدون نسخه ادعا می کنند که شپش را دفع می کنند، اما تحقیقات علمی بیشتری برای اثبات ایمنی و اثربخشی آنها مورد نیاز است.

تعدادی از مطالعات کوچک نشان داده اند که مواد تشکیل دهنده برخی از این محصولات - عمدتاً روغن های گیاهی مانند نارگیل، زیتون، رزماری و درخت چای - ممکن است برای دفع شپش عمل کنند. با این حال، این محصولات به عنوان "طبیعی" طبقه بندی می شوند، بنابراین توسط سازمان غذا و دارو تنظیم نمی‌شوند، و ایمنی و اثربخشی آنها مطابق با استانداردهای سازمان غذا و دارو مورد آزمایش قرار نگرفته است.

تا زمانی که تحقیقات بیشتر اثربخشی محصولات پیشگیری از شپش سر را ثابت کند، بهترین رویکرد صرفاً برداشتن گام‌های کامل برای از بین بردن شپش - و تخم‌های آنها - است تا شپش بیشتری برای مقابله با آن نداشته باشید.

از کودک خود بخواهید در حین بازی و سایر فعالیت ها از تماس سر به سر با همکلاسی های خود اجتناب کند.

به کودک خود آموزش دهید که وسایل شخصی مانند کلاه، روسری، کت، شانه، برس، لوازم جانبی مو و هدفون را به اشتراک نگذارد.

به فرزندتان بگویید از فضاهای مشترکی که کلاه و لباس بیش از یک دانش آموز به یک قلاب مشترک آویزان شده یا در کمد نگهداری می شود، خودداری کند.

با این حال، انتظار اینکه شما و فرزندتان بتوانید تمام انواع تماس هایی که ممکن است منجر به گسترش شپش شود را از بین ببرید، واقع بینانه نیست.

کودک ممکن است در موهایش آثاری داشته باشد اما لزوماً شپش سر ایجاد نمی کند. برخی از آن ها تخم های خالی هستند. با این حال، حفره‌هایی که در 1/4 اینچ (6.4 میلی‌متر) از پوست سر یافت می‌شوند، باید درمان شوند - حتی اگر فقط یک مورد پیدا کنید - تا از احتمال بدتر شدن جلوگیری شود.

حفره هایی که دورتر از پوست سر هستند احتمالاً از یک عفونت قدیمی هستند، اما برای جلوگیری از عود باید برداشته شوند.