کهیر سرد با قرار دادن یک تکه یخ روی پوست به مدت پنج دقیقه قابل تشخیص است. اگر کهیر سرد دارید، چند دقیقه پس از برداشتن قالب یخ، یک برآمدگی قرمز رنگ (کهیر) ایجاد می شود.

در برخی موارد، کهیر سرد ناشی از یک بیماری زمینه ای است که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد، مانند عفونت یا سرطان. اگر پزشک مشکوک به داشتن یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است نیاز به آزمایش خون یا آزمایش های دیگر داشته باشید.

 

 

رفتار

در برخی افراد کهیر سرد پس از هفته ها یا ماه ها خود به خود از بین می رود. در برخی دیگر دوام بیشتری دارد. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما اقدامات درمانی و پیشگیرانه می تواند کمک کند.

پزشک ممکن است توصیه کند که سعی کنید با داروهای خانگی مانند استفاده از آنتی هیستامین های بدون نسخه و اجتناب از قرار گرفتن در معرض سرما از علائم پیشگیری کنید یا آن ها را کاهش دهید. اگر کمکی نکرد، ممکن است به داروهای تجویزی نیاز داشته باشید.

 

داروهای تجویزی مورد استفاده برای درمان کهیر سرد عبارتند از:

آنتی هیستامین های غیر خواب آور. اگر می دانید قرار است در معرض سرما قرار بگیرید، قبل از آن یک آنتی هیستامین مصرف کنید تا از واکنش جلوگیری کنید. به عنوان مثال می توان به لوراتادین، ستیریزین و دزلوراتادین اشاره کرد.

اومالیزوماب (Xolair). این دارو که به طور معمول برای درمان آسم تجویز می شود، با موفقیت برای درمان افراد مبتلا به کهیر سرد که به داروهای دیگر پاسخ نداده اند، استفاده شده است.

اگر به دلیل یک مشکل بهداشتی زمینه ای کهیر سرد دارید، ممکن است به داروها یا درمان های دیگری نیز برای آن عارضه نیاز داشته باشید. اگر سابقه واکنش سیستمیک دارید، پزشک ممکن است یک اتوانژکتور اپی نفرین تجویز کند که باید همراه خود داشته باشید.

 

 


شیوه زندگی و درمان های خانگی

آنتی هیستامین ها مانع از انتشار علائم هیستامین می شوند. آنها را می توان برای درمان علائم خفیف کهیر سرد یا جلوگیری از واکنش استفاده کرد. محصولات بدون نسخه شامل لوراتادین و ستیریزین است.

 

 


آماده شدن برای قرار ملاقات

احتمالاً ابتدا به پزشک خانواده خود مراجعه خواهید کرد. سپس ممکن است شما را به یک پزشک متخصص پوست یا متخصص آلرژی (متخصص آلرژی-ایمونولوژیست) ارجاع دهد.

 

تهیه لیستی از سوالات برای پزشک، کمک می کند تا از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. برای کهیر سرد، چند سوال اساسی که باید پرسیده شود عبارتند از:

محتمل ترین علت علائم من چیست؟

دلایل احتمالی دیگر برای علائم من چیست؟

این کهیرها چقدر دوام خواهند داشت؟

به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد؟

چه درمان هایی در دسترس هستند؟ کدام را پیشنهاد می کنید؟

آیا این درمان ها عوارض جانبی دارند؟

آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟

من مشکلات سلامتی دیگری دارم. آیا درمان های توصیه شده سازگار هستند؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی میپرسد، مانند:

چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟

آیا اخیراً بیمار شده اید؟

آیا سایر اعضای خانواده شما علائم مشابهی دارند؟

آیا اخیراً داروهای جدیدی مصرف کرده اید؟

آیا غذاهای جدیدی را امتحان کرده اید؟

آیا به مکان جدیدی سفر کرده اید؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟

 

 

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر کهیر خفیف دارید، این نکات ممکن است به کاهش علائم کمک کند:

از تحریک مناطق آسیب دیده خودداری کنید.

از هر چیزی که فکر می کنید ممکن است واکنش را برانگیزد، اجتناب کنید، مانند مواجهه با باد سرد یا شنا کردن در آب سرد.

فعالیت شدید را به حداقل برسانید، که می تواند محرک های بیشتری را در پوست آزاد کند.

از آنتی هیستامین های بدون نسخه برای کمک به تسکین خارش استفاده کنید.