پزشک احتمالاً می‌تواند بیماری دست‌، پا و دهان را از سایر انواع عفونت‌های ویروسی با ارزیابی موارد زیر تشخیص دهد:

سن فرد مبتلا

الگوی علائم و نشانه ها

ظاهر بثورات یا زخم ها

پزشک ممکن است یک سواب گلو یا نمونه مدفوع بگیرد و آن را به آزمایشگاه بفرستد تا مشخص کند کدام ویروس باعث بیماری شده است.

رفتار

هیچ درمان خاصی برای بیماری دست و پا و دهان وجود ندارد. علائم و نشانه های بیماری دست، پا و دهان معمولاً طی 7 تا 10 روز از بین می روند.

یک بی حس کننده خوراکی موضعی ممکن است به تسکین درد زخم های دهان کمک کند. داروهای مسکن بدون نسخه غیر از آسپرین، مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (ادویل، موترین) ممکن است به تسکین ناراحتی عمومی کمک کنند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برخی غذاها و نوشیدنی ها ممکن است تاول های روی زبان یا دهان یا گلو را تحریک کنند. این نکات را امتحان کنید تا درد تاول آزاردهنده کمتر شود و خوردن و نوشیدن بیشتر قابل تحمل باشد:

تکه های یخ را بمکید.

بستنی یا شربت بخورید.

نوشیدنی های سرد مانند شیر یا آب یخ بنوشید.

از غذاها و نوشیدنی های اسیدی مانند مرکبات، نوشیدنی های میوه ای و نوشابه خودداری کنید.

از غذاهای شور یا تند پرهیز کنید.

غذاهای نرم بخورید که نیاز به جویدن زیاد ندارند.

بعد از غذا دهان خود را با آب گرم بشویید.

اگر کودک می تواند بدون بلع آبکشی کند، آب نمک گرم ممکن است تسکین دهنده باشد. از کودک خود بخواهید این کار را چند بار در روز یا هر دفعه که لازم است انجام دهد تا به کاهش درد و التهاب زخم های دهان و گلو ناشی از بیماری دست، پا و دهان کمک کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر فرزندتان را نزد پزشک می برید، با نوشتن اطلاعاتی که پزشک به آن نیاز دارد، از زمان خود نهایت استفاده را ببرید، از جمله:

هر گونه علائم و نشانه هایی که کودک تجربه می کند.

چه مدت است که کودک علائم و نشانه ها را داشته است.

این که آیا کودک درمهد کودک بوده است یا در محیط های دیگری که ممکن است بیماری در آن گسترش یابد

هر سوالی دارید

برخی از سوالاتی که ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

علت احتمالی علائم چیست؟

آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟

آیا فرزند من نیاز به انجام آزمایشاتی دارد؟

بهترین روش درمانی چیست؟

آیا نیازی به مصرف دارو هست؟

برای راحتی بیشتر فرزندم در خانه چه کنم؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

برخی از سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد عبارتند از:

اولین بار علائم کی شروع شد؟

شدت علائم چقدر است؟

آیا فرزند شما اخیراً در معرض کسی قرار گرفته است که بیمار بوده است؟

آیا در مورد بیماری در مدرسه یا مهد کودک فرزندتان شنیده اید؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بدتر کند؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

برای کمک به کاهش ناراحتی، پزشکان اغلب توصیه می کنند:

استراحت کردن

نوشیدن مایعات - مایعات مبتنی بر شیر ممکن است راحت تر از مایعات اسیدی مانند آبمیوه یا نوشابه قابل تحمل باشد.

در صورت نیاز، مصرف مسکن‌های بدون نسخه غیر از آسپرین، مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (ادویل، موترین) به شکل و دوز متناسب با سن و وزن. اما آنها برای تب های با درجه پایین ضروری نیستند و هیچ کاری برای تسریع در بهبود وضعیت کودک انجام نمی دهند.

استفاده از دهانشویه یا اسپری خوراکی برای بی حس کردن درد.