هیپراگزالوری زمانی رخ می دهد که اگزالات بیش از حد در ادرار وجود دارد. اگزالات یک ماده شیمیایی طبیعی در بدن است و در انواع خاصی از غذاها نیز یافت می شود. اما اگزالات بیش از حد در ادرار می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند.

 

هیپراگزالوری می تواند ناشی از اختلالات ارثی (ژنتیکی)، بیماری روده ای یا خوردن بیش از حد غذاهای غنی از اگزالات باشد. سلامت طولانی مدت کلیه ها به تشخیص زودهنگام و درمان سریع هیپراکسالوری بستگی دارد.

 

اگزالوز پس از از کار افتادن کلیه ها در افرادی که علل اولیه و روده ای هیپراگزالوری دارند اتفاق می افتد و اگزالات اضافی در خون تجمع می یابد. این می تواند منجر به رسوب اگزالات در رگ های خونی، استخوان ها و اندام های بدن شود.

 

علائم

اغلب، اولین علامت هیپراگزالوری، سنگ کلیه است. علائم سنگ کلیه می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

کمر درد شدید یا ناگهانی

 

درد در ناحیه زیر دنده ها در پشت ( پهلو) که از بین نمی رود

 

خون در ادرار

 

میل مکرر به ادرار کردن

 

درد هنگام ادرار کردن

 

لرز یا تب

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

سنگ کلیه در دوران کودکی غیر معمول است. سنگ‌های کلیه که در کودکان و نوجوانان تشکیل می‌شود احتمالاً ناشی از یک بیماری زمینه‌ای مانند هیپراگزالوری هستند.

 

همه افراد جوان مبتلا به سنگ کلیه باید برای ارزیابی کامل، از جمله آزمایشی که اگزالات در ادرار را اندازه‌گیری می کند، به پزشک مراجعه کنند. بزرگسالان مبتلا به سنگ کلیه عود کننده نیز باید از نظر اگزالات در ادرار بررسی شوند.

 

 

علل

 

هیپراگزالوری زمانی رخ می دهد که مقدار زیادی ماده ای به نام اگزالات در ادرار وجود داشته باشد. انواع مختلفی از هیپراگزالوری وجود دارد:

 

هیپراگزالوری اولیه. هیپراگزالوری اولیه یک بیماری ارثی (ژنتیکی) نادر است که در بدو تولد وجود دارد. در این نوع، کبد به اندازه کافی پروتئین خاص (آنزیم) ایجاد نمی کند که از تولید بیش از حد اگزالات جلوگیری کند یا آنزیم به درستی کار نمی کند. اگزالات اضافی از طریق کلیه ها و در ادرار دفع می شود. اگزالات اضافی می تواند با کلسیم ترکیب شود و سنگ کلیه و کریستال ایجاد کند که می تواند به کلیه ها آسیب برساند و باعث توقف کار آنها شود (نارسایی کلیه).

 

سنگ های کلیه. در اوایل تشکیل می شوند و اغلب در دوران کودکی یا نوجوانی علائم ایجاد می کنند. به دلیل مقادیر بسیار زیاد اگزالات تولید شده، کلیه های بسیاری از افراد مبتلا به هیپراگزالوری اولیه در اوایل تا اواسط بزرگسالی از کار می افتند. اما نارسایی کلیوی می تواند در اوایل دوران نوزادی رخ دهد، در حالی که سایر مبتلایان به هیپراگزالوری اولیه هرگز دچار نارسایی کلیه نمی شوند. تا به امروز، کارشناسان سه علت ژنتیکی مختلف هیپراگزالوری اولیه را شناسایی کرده اند.

 

اگزالوز. اگزالوز در صورتی رخ می دهد که هیپراگزالوری اولیه داشته باشید و کلیه ها از کار بیفتند. از آنجایی که بدن دیگر نمی تواند اگزالات اضافی را از بین ببرد، شروع به تجمع می کند - ابتدا در خون، سپس در چشم ها، استخوان ها، پوست، ماهیچه ها، رگ های خونی، قلب و سایر اندام ها. این می تواند مشکلات متعددی ایجاد کند.

 

هیپراگزالوری روده ای. چندین بیماری روده ای، از جمله بیماری کرون و سندرم روده کوتاه در نتیجه روش های جراحی، جذب اگزالات را از غذاها افزایش می دهند که سپس می تواند میزان اگزالات دفع شده در ادرار را افزایش دهد.

 

هیپر اگزالوری مربوط به خوردن غذاهای پر اگزالات. خوردن مقادیر زیاد غذاهای حاوی اگزالات می تواند خطر ابتلا به هیپراگزالوری یا سنگ کلیه را افزایش دهد. از پزشک یا متخصص تغذیه خود لیستی از غذاهای پر اگزالات را بخواهید. پرهیز از غذاهای پر اگزالات به ویژه در صورت ابتلا به هیپراگزالوری روده مهم است.

 

 

عوارض

 

هیپراگزالوری اولیه درمان نشده در نهایت می تواند به کلیه ها آسیب برساند. با گذشت زمان کلیه ها ممکن است از کار بیفتند. برای برخی افراد، این اولین علامت بیماری است.

 

 

علائم و نشانه های نارسایی کلیه عبارتند از:

کاهش خروجی ادرار یا عدم خروج ادرار

به طور کلی احساس بیماری و خستگی

از دست دادن اشتها، حالت تهوع و استفراغ

رنگ پریدگی پوست مرتبط با کم خونی

تورم دست و پا

 

 

 

اگزالوز در مراحل پایانی خود می تواند عوارض مختلفی در خارج از کلیه ایجاد کند، از جمله بیماری های استخوانی، کم خونی، زخم های پوستی، مشکلات قلبی و چشمی و در کودکان عدم رشد و نمو طبیعی.