تشخیص سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته معمولا با بررسی علائم و معاینه فیزیکی شروع می شود. این سرطان اغلب پس از رد سایر انواع سرطان تشخیص داده می شود.

 

آزمایش ها و روش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

معاینه فیزیکی. پزشک سوالاتی در مورد زمان شروع علائم و تغییر آن در طول زمان می پرسد. او این ناحیه را بررسی می کند تا اندازه و عمق رشد را بهتر درک کند، اینکه آیا به بافت های مجاور متصل است یا خیر و آیا علائمی از تورم یا آسیب عصبی وجود دارد یا خیر.

تست های تصویربرداری. پزشک ممکن است تست‌های تصویربرداری را برای ایجاد تصاویری از ناحیه آسیب دیده و درک بیشتر در مورد وضعیت توصیه کند. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل اشعه ایکس، CT، MRI و اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.

برداشتن نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی). برای تشخیص قطعی، پزشک نمونه ای از بافت تومور را جمع آوری می کند و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. بسته به موقعیت خاص شما، نمونه بافت ممکن است با یک سوزن وارد شده از طریق پوست یا در حین عمل جمع آوری شود.

 

در آزمایشگاه، پزشکانی که در تجزیه و تحلیل بافت‌های بدن آموزش دیده‌اند (پاتولوژیست‌ها) نمونه را بررسی می‌کنند تا انواع سلول‌های درگیر و اینکه آیا سلول‌ها احتمالاً تهاجمی هستند یا خیر را درک کنند. این اطلاعات به رد سایر انواع سرطان کمک می کند و درمان را راهنمایی می کند.

 

تعیین نوع بیوپسی مورد نیاز و ویژگی های نحوه انجام آن نیازمند برنامه ریزی دقیق توسط تیم پزشکی است. پزشکان باید بیوپسی را به گونه ای انجام دهند که در عمل جراحی آینده برای برداشتن سرطان تداخلی ایجاد نکند. به همین دلیل، قبل از بیوپسی، از پزشک خود بخواهید که به تیمی از متخصصان با تجربه گسترده در درمان سارکوم بافت نرم ارجاع دهد.



رفتار

پرتودرمانی حین عمل برای یو پی اس کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

درمان سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته معمولاً شامل جراحی برای برداشتن سلول‌های سرطانی است. گزینه‌های دیگر شامل پرتودرمانی و درمان‌های دارویی (درمان‌های سیستمیک)، مانند شیمی‌درمانی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی است. اینکه کدام درمان برای شما بهترین است به اندازه و محل سرطان بستگی دارد.



عمل جراحی


در صورت امکان، پزشکان سعی می کنند سارکوم را به طور کامل با جراحی خارج کنند. هدف حذف سرطان و حاشیه ای از بافت سالم اطراف آن با کمترین تأثیر ممکن است.

 

هنگامی که سرطان بازوها و پاها را درگیر می کند، جراحان ترجیح می دهند از عمل های حفظ اندام استفاده کنند. با این حال، در برخی موارد ممکن است لازم باشد دست یا پای آسیب دیده قطع شود. درمان‌های دیگری مانند پرتودرمانی و شیمی‌درمانی، ممکن است قبل از جراحی برای کوچک کردن سرطان توصیه شود تا برداشتن آن بدون قطع عضو آسیب‌دیده آسان‌تر باشد.



پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی را می توان به صورت زیر انجام داد:


  • تابش پرتو خارجی. این نوع تشعشع از دستگاهی می آید که در حالی که روی تخت دراز کشیده اید در اطرافتان حرکت می کند. دستگاه تابش را به نقاط دقیق بدن هدایت می کند.

    ممکن است قبل از عمل جراحی برای کوچک کردن سارکوم و آسان‌تر کردن برداشتن آن از پرتودرمانی استفاده شود. همچنین ممکن است بعد از عمل جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده استفاده شود.

    پرتودرمانی حین عمل IORT) ). IORT در طول جراحی درست پس از برداشتن سرطان استفاده می شود. تابش به ناحیه اطراف جایی که سرطان قبلا وجود داشت هدایت می شود. در صورتی که سرطان در ناحیه ای واقع شده باشد که برداشتن کامل آن در طول جراحی را دشوار می کند، ممکن است IORT توصیه شود.


  • شیمی درمانی
  • شیمی درمانی یک درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. می توان آن را با قرص یا از طریق ورید (داخل وریدی) یا هر دو تجویز کرد.
  • شیمی درمانی اغلب برای درمان سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته که پس از درمان اولیه عود می کند یا به سایر نواحی بدن گسترش می یابد، استفاده می شود.
  • گاهی اوقات از شیمی درمانی قبل از جراحی برای کوچک کردن سرطان استفاده می شود تا برداشتن آن در طول عمل راحت تر باشد.

شیمی درمانی نیز ممکن است با پرتودرمانی ترکیب شود.

 

 

درمان دارویی هدفمند

درمان های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری های خاص موجود در سلول های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری ها، درمان های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول های سرطانی شوند.

برای سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته، داروهای درمانی هدفمند ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شوند.

برخی از درمان‌های هدفمند فقط در افرادی که سلول‌های سرطانی آنها دارای جهش‌های ژنتیکی خاصی هستند، کار می‌کنند. سلول های سرطانی ممکن است در آزمایشگاه آزمایش شوند تا ببینند آیا این داروها ممکن است کمک کنند یا خیر.

 

 

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که به پنهان شدن آنها کمک می کند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می کند.

درمان های ایمونوتراپی به طور کلی برای افراد مبتلا به سرطان پیشرفته اختصاص دارد.



طب جایگزین

هیچ درمان جایگزینی برای درمان سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته، مفید یافت نشده است. اما برخی از درمان‌های مکمل و جایگزین ممکن است علائمی را که به دلیل سرطان یا درمان سرطان تجربه می‌کنید کاهش دهند.

 

درمان های جایگزین که ممکن است به تسکین علائم کمک کند عبارتند از: 

طب سوزنی

ورزش

ماساژ

مراقبه

موزیک درمانی

تمرینات آرامش بخش


مقابله و حمایت

تشخیص سرطان مانند سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته می تواند بسیار دشوار باشد. با گذشت زمان راه هایی برای کنار آمدن با پریشانی و عدم اطمینان سرطان پیدا خواهید کرد. تا آن زمان، ممکن است موارد زیر به بیمار کمک کند:

 

در مورد سارکوم به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک در مورد سارکوم خود، از جمله گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود سوال کنید. همانطور که در مورد سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته اطلاعات بیشتری کسب می کنید، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.

دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک، کمک می کند تا با پیامدهای تشخیص و مراقبت خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند حمایت عملی مورد نیاز را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه تان اگر در بیمارستان هستید و وقتی احساس می کنید تحت تأثیر سرطان هستید، آنها می توانند به عنوان حمایتگر عاطفی عمل کنند.

کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد به صحبت های شما درباره امیدها و ترس هایتان گوش دهد. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.

 


آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر پزشک خانواده مشکوک به سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته باشد، احتمالاً به یک پزشک سرطان (انکولوژیست) که در سارکوم تخصص دارد، ارجاع خواهید شد. سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته نادر است و اغلب به مراقبت های پیچیده نیاز دارد. این بهترین درمان توسط فردی است که تجربه قابل توجهی با آن دارد، که اغلب به معنای یک مرکز آکادمیک یا چند تخصصی سرطان است.

 

از آنجایی که قرار ملاقات ها می تواند کوتاه باشد و اغلب اطلاعات زیادی برای بحث وجود دارد، بهتر است با آمادگی کامل وارد محل شوید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که با شما بیاید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در یک قرار ملاقات ارائه می شود، دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

 

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. برای سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

آیا من سرطان دارم؟

آیا دلایل احتمالی دیگری برای علائم من وجود دارد؟

برای تایید تشخیص به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد؟

سارکوم در چه مرحله ای است؟

چه درمان هایی برای سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته وجود دارد و کدام را توصیه می کنید؟

آیا سارکوم قابل برداشتن است؟

چه نوع عوارض جانبی می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟

آیا جایگزینی برای درمان اولیه که پیشنهاد می کنید وجود دارد؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

آیا محدودیت های غذایی یا فعالیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

پیش آگهی من چیست؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

آیا باید قبل یا بعد از عمل، درمان‌های اضافی مانند پرتودرمانی را دریافت کنم؟

آیا جراح پیشنهادی شما در این نوع خاص از عمل سرطان مجرب است؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. پزشک ممکن است بپرسد:

اولین بار چه زمانی متوجه علائم و نشانه های خود شدید؟

آیا درد را تجربه می کنید؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟

علاوه بر سؤالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در پرسیدن سؤالات دیگر تردید نکنید.