آزمایش‌ها و روش‌های مورد استفاده برای تشخیص سرطان دهان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

معاینه فیزیکی کامل. این روند با یک معاینه فیزیکی و بحث در مورد علائم و سابقه پزشکی شروع می شود.

برداشتن نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی). پزشک ممکن است نمونه ای از سلول های مشکوک را با استفاده از چاقوی جراحی از کف دهان خارج کند. سپس نمونه را به آزمایشگاهی می فرستد که در آنجا متخصصان سلول ها را برای تعیین سرطانی بودن آن ها تجزیه و تحلیل می کنند.

تست های تصویربرداری. تست های تصویربرداری به پزشک کمک می کند تا میزان سرطان و اینکه آیا ممکن است گسترش یافته باشد را تعیین کند. آزمایشات ممکن است شامل CT، MRI و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد. اینکه کدام آزمایش را انجام می دهید به موقعیت خاص شما بستگی دارد.

ارزیابی تغذیه، گفتار و بلع. برخی از افراد ممکن است نیاز به ملاقات با متخصصان تغذیه، گفتار و بلع برای تعیین مراحل بعدی داشته باشند.

رفتار

درمان های سرطان دهان عبارتند از:

عمل جراحی. نوع جراحی مورد استفاده برای درمان سرطان دهان به اندازه، نوع، محل و عمق گسترش تومور بستگی دارد. اگر تومور فراتر از کف دهان گسترش یافته باشد، غدد لنفاوی مجاور ممکن است نیاز به برداشتن و بررسی برای تعیین میزان گسترش سرطان داشته باشند.

پرتو درمانی. پرتودرمانی از پرتوهای انرژی شدید مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. رادیواکتیو ممکن است به تنهایی برای درمان سرطان های کف دهان استفاده شود یا ممکن است پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقیمانده استفاده شود.

شیمی درمانی. شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. برای افراد مبتلا به سرطان کف دهان، شیمی درمانی اغلب پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده استفاده می شود. گاهی اوقات با پرتودرمانی ترکیب می شود.

درمان فوتودینامیک. در این درمان، پزشک از دارویی استفاده می‌کند تا سلول‌های سرطانی را در برابر انرژی نور با شدت بالا، مانند لیزر، آسیب‌پذیر کند. پس از اینکه دارو توسط بافت هدف جذب شد، پزشک سلول های سرطانی را در معرض طول موج و انرژی خاصی از نور قرار می دهد که دارو را فعال می کند و سلول های سرطانی یا پیش سرطانی را از بین می برد.

جراحی ترمیمی. بسته به اندازه، محل و گسترش سرطان، برخی از افراد ممکن است برای بازگرداندن عملکرد دهان به جراحی ترمیمی نیاز داشته باشند.

توانبخشی. متخصصان توانبخشی در گفتار درمانی، بلع درمانی، رژیم درمانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی به توانبخشی که ممکن است پس از جراحی یا پرتودرمانی ضروری باشد کمک می کنند.

مراقبت تسکینی. مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی تخصصی است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت های تسکینی با شما، خانواده و سایر پزشکان همکاری می‌کنند تا لایه ای اضافی از حمایت را ارائه دهند که مکمل مراقبت های مداوم باشد.

مقابله و حمایت

تشخیص سرطان می تواند طاقت فرسا و ترسناک باشد. با ایفای نقش فعال در مراقبت های بهداشتی می‌توانید به خودتان کمک کنید که کنترل بیشتری داشته باشید. برای کمک به مقابله، سعی کنید:

در مورد سرطان به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد سرطان خود، از جمله وسعت سرطان، گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود سوال کنید. همانطور که در مورد سرطان بیشتر می آموزید، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.

دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک کمک می کند تا با سرطان خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند حمایت عملی مورد نیاز را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه تان، اگر در بیمارستان هستید و وقتی احساس می کنید تحت تأثیر سرطان هستید، آنها می توانند به عنوان حمایتگر عاطفی عمل کنند.

کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که بتوانید در مورد امیدها و ترس های خود با او صحبت کنید. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک یا دندانپزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

اگر پزشک یا دندانپزشک احساس کند ممکن است سرطان دهان داشته باشید، ممکن است شما را به یک جراح دهان و فک و صورت ارجاع دهد. 

 

از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.

علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه خود ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. برای سرطان دهان، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

سرطان من در چه مرحله ای است؟

چه آزمایشات دیگری نیاز دارم؟

گزینه های درمان من چه هستند؟

آیا درمانی وجود دارد که برای نوع و مرحله سرطان من بهترین باشد؟

عوارض جانبی بالقوه برای هر درمان چیست؟

آیا باید به دنبال نظر دوم باشم؟ می توانید نام متخصصانی را که توصیه می کنید به من بدهید؟

آیا من واجد شرایط آزمایشات بالینی هستم؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

چه چیزی تعیین می کند که باید برای ویزیت بعدی برنامه ریزی کنم؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟

آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

علائم چقدر شدید است؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟