آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان لوزه عبارتند از:

معاینه گلو و گردن. پزشک از یک آینه یا دوربین کوچک برای معاینه دهان و گلو استفاده می کند. همچنین ممکن است از دستان خود برای لمس گردن برای بررسی بزرگ شدن غدد لنفاوی استفاده کند.

برداشتن نمونه بافت برای آزمایش. پزشک ناحیه ای از بافت مشکوک را برداشته و به آزمایشگاه می‌فرستد. در آزمایشگاه، پزشکان آموزش دیده (پاتولوژیست) به دنبال علائم سرطان خواهند بود. نمونه بافت نیز برای HPV آزمایش خواهد شد، زیرا وجود این ویروس به شدت بر پیش آگهی و گزینه های درمانی تأثیر می گذارد.

انجام تست های تصویربرداری. برای درک بهتر اندازه سرطان و جستجوی نشانه‌هایی مبنی بر اینکه سرطان ممکن است فراتر از لوزه‌ها گسترش یافته باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) را توصیه کند.

 

پزشک از اطلاعات این روش ها برای تعیین مرحله سرطان استفاده می کند. مراحل سرطان لوزه از 0 تا IV متغیر است. مراحل اولیه نشان دهنده یک سرطان کوچک است که ممکن است محدود به لوزه باشد یا ممکن است به چند غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. مراحل بعدی نشان‌دهنده سرطان پیشرفته‌تر است که رشد کرده و بسیاری از غدد لنفاوی را درگیر کرده یا به سایر نواحی بدن گسترش یافته است.

رفتار

اینکه کدام درمان‌های سرطان لوزه بهترین هستند، به اندازه، مرحله و وضعیت HPV سرطان و همچنین سلامت کلی و ترجیحات بیمار بستگی دارد. گزینه های درمانی سرطان لوزه ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی یا ترکیبی از شیمی درمانی و پرتودرمانی باشد.

 

محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا افراد مبتلا به سرطان لوزه مرتبط با HPV را می توان با دوزهای کمتر پرتو درمانی و شیمی درمانی درمان کرد یا نه. این درمان با شدت کمتر باعث عوارض جانبی کمتری می شود و در مطالعات اولیه به نظر می رسد به اندازه دوزهای بالاتر موثر باشد. اگر مشخص شود سرطان لوزه مرتبط با HPV است، شما و پزشکتان ممکن است یک کارآزمایی بالینی را در نظر بگیرید که درمان‌های با شدت کمتر را مطالعه می‌کند.

 

 

عمل جراحی

هدف از جراحی برای سرطان لوزه برداشتن هر چه بیشتر سرطان است. از جراحی می توان برای درمان تمام مراحل سرطان لوزه استفاده کرد.

 

جراحی اغلب از طریق دهان (جراحی ترانسورال) انجام می شود. جراحان ابزارهای تخصصی را از دهان عبور می دهند تا به سرطان دسترسی پیدا کنند و آن را با ابزارهای برش یا لیزر خارج کنند.

 

در شرایط خاص، ممکن است لازم باشد برش بزرگی در گردن ایجاد شود تا سرطان‌های بزرگ‌تر و سرطان‌هایی که به غدد لنفاوی گسترش یافته‌اند حذف شوند. جراحی ترمیمی و توانبخشی ممکن است برای بازیابی توانایی در خوردن، صحبت کردن و بلع مورد نیاز باشد.

 

 

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.

 

پرتودرمانی ممکن است به تنهایی برای درمان سرطان های کوچکی که فراتر از لوزه رشد نکرده اند استفاده شود. گاهی اوقات در صورتی که سرطان به طور کامل حذف نشود یا خطر گسترش سرطان به غدد لنفاوی وجود داشته باشد، پس از جراحی از پرتودرمانی استفاده می شود.

 

پرتودرمانی همچنین می تواند با شیمی درمانی به عنوان درمان اولیه یا به عنوان یک درمان اضافی پس از جراحی ترکیب شود. شیمی درمانی سلول های سرطانی را در برابر اشعه آسیب پذیرتر می کند و ممکن است اثربخشی را افزایش دهد.

 

 

شیمی درمانی

درشیمی درمانی داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. برای سرطان لوزه، شیمی درمانی معمولا با پرتودرمانی ترکیب می شود. همچنین می توان از آن به تنهایی برای کاهش سرعت رشد سرطان لوزه که عود کرده یا به سایر نواحی بدن سرایت کرده است، استفاده کرد.

 

 

خدمات توانبخشی

متخصصان توانبخشی در گفتار درمانی، بلع درمانی، رژیم درمانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی به توانبخشی که ممکن است پس از جراحی یا پرتودرمانی ضروری باشد کمک می کنند.

مقابله و حمایت

اطلاع از داشتن هر گونه بیماری تهدید کننده زندگی می تواند ویرانگر باشد. با گذشت زمان راه هایی برای کنار آمدن با احساسات خود پیدا خواهید کرد، اما ممکن است در این راهبردها آرامش پیدا کنید:

 

در مورد سرطان لوزه سوال بپرسید. سوالاتی که در مورد سرطان دارید را یادداشت کنید. این سوالات را در قرار بعدی خود بپرسید. همچنین از پزشک خود در مورد منابع معتبری که می توانید اطلاعات بیشتری کسب کنید، کمک بخواهید.

 

دانستن بیشتر در مورد سرطان و گزینه های درمانی باعث می شود، تصمیم گیری در مورد مراقبت راحت تر شود.

 

با دوستان و خانواده در ارتباط باشید. تشخیص سرطان می تواند برای دوستان و خانواده نیز استرس زا باشد. سعی کنید آنها را در زندگی خود دخالت دهید.

 

دوستان و خانواده احتمالاً از شما خواهند پرسید که آیا کاری برای کمک وجود دارد یا خیر. به کارهایی فکر کنید که ممکن است آنها بتوانند کمک کنند، مانند مراقبت از خانه تان اگر مجبورید در بیمارستان بمانید.

 

ممکن است در حمایت یک گروه دلسوز از دوستان و خانواده خود آرامش پیدا کنید.

 

کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. فردی را پیدا کنید که بتوانید با او صحبت کنید و تجربه ای با افرادی داشته باشد که با یک بیماری تهدید کننده زندگی روبرو هستند. با یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا یک گروه حمایتی برای افراد مبتلا به سرطان مشورت کنید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با یک قرار ملاقات با دندانپزشک یا پزشک خانواده خود شروع کنید.

 

اگر پزشک یا دندانپزشک شما نگران این است که ممکن است سرطان لوزه داشته باشید، ممکن است به ارجاع داده شوید به:

یک جراح که در روش های مربوط به سر و گردن تخصص دارد

پزشکی که از دارو برای درمان سرطان استفاده می کند (انکولوژیست پزشکی)

پزشکی که از پرتو برای درمان سرطان استفاده می کند (تومور انکولوژیست پرتودرمانی)

از آنجایی که قرار ملاقات ها می تواند کوتاه باشد و از آنجایی که اطلاعات زیادی برای بحث وجود دارد، ایده خوبی است که آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.

فهرستی از تمام داروها و همچنین هر نوع ویتامین یا مکملی که مصرف می کنید تهیه کنید.

به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

 

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات کمک می کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.

برای سرطان لوزه، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

سرطان لوزه من در چه مرحله ای است؟

می توانید گزارش آسیب شناسی را برای من توضیح دهید؟ آیا می توانم یک کپی از گزارش آسیب شناسی خود داشته باشم؟

آیا به آزمایشات بیشتری نیاز خواهم داشت؟

گزینه های درمانی برای سرطان لوزه من چیست؟

مزایا و خطرات هر گزینه چیست؟

آیا یک گزینه درمانی وجود دارد که نسبت به بقیه توصیه می کنید؟

چه توصیه ای به یک عزیز در شرایط مشابه من دارید؟

آیا باید نظر دوم را از متخصص دریافت کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگر در حین ملاقات خود دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟

آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

علائم چقدر شدید است؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟