آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان کام نرم عبارتند از:

 

بررسی کام نرم. پزشک از یک آینه یا دوربین کوچک برای بررسی کام نرم و سایر ساختارهای گلو استفاده می‌کند.

 

برداشتن نمونه بافت برای آزمایش. ناحیه ای از بافت مشکوک را برداشته و به آزمایشگاه می فرستد. در آزمایشگاه، پزشکان آموزش دیده (پاتولوژیست) به دنبال علائم سرطان خواهند بود.

 

 

انجام تست های تصویربرداری. برای درک بهتر اندازه سرطان و جستجوی نشانه‌هایی مبنی بر اینکه سرطان ممکن است فراتر از کام نرم گسترش یافته باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) را توصیه کند).

 

• رفتار. درمان سرطان کام نرم به عوامل زیادی مانند اندازه و محل سرطان، سلامت کلی و ترجیحات بیمار بستگی دارد.

• گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

   

  عمل جراحی. هدف از جراحی برداشتن هر چه بیشتر سرطان است. اگر سرطان کوچک باشد، ممکن است طی یک عمل جراحی کوتاه که نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد، برداشته شود. سرطان های بزرگتر ممکن است به عمل های گسترده تری نیاز داشته باشند. هنگامی که سرطان به غدد لنفاوی گردن گسترش یافته است، برداشتن غدد لنفاوی ممکن است ضروری باشد.

   

  پرتو درمانی. تابش از پرتوهای انرژی شدید مانند اشعه ایکس و پروتون برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی را می توان به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی یا جراحی برای درمان سرطان کام نرم در تمام مراحل استفاده کرد.

   

  شیمی درمانی. شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی ممکن است با پرتودرمانی ترکیب شود.

   

  جراحی ترمیمی. بسته به محل قرارگیری سرطان و میزان گسترش آن، جراحی ترمیمی ممکن است ضروری باشد.

   

  خدمات توانبخشی. متخصصان توانبخشی در گفتار درمانی، بلع درمانی، رژیم درمانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی به توانبخشی که ممکن است پس از جراحی یا پرتودرمانی ضروری باشد کمک می کنند.

   

  مراقبت تسکینی. مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی تخصصی است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت های تسکینی با شما، خانواده و سایر پزشکان همکاری می کنند تا لایه ای اضافی از حمایت را ارائه دهند که مکمل مراقبت های مداوم شما باشد.

•  

• مقابله و حمایت

   

  تشخیص سرطان می تواند طاقت فرسا و ترسناک باشد. شما می توانید با ایفای نقش فعال در مراقبت های بهداشتی، به خود کمک کنید تا احساس کنترل بیشتری کنید. برای کمک به مقابله، سعی کنید:

   

  در مورد سرطان به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد سرطان خود، از جمله مرحله سرطان، گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود بپرسید. همانطور که در مورد سرطان بیشتر می آموزید، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.

   

  دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک، کمک می کند تا با سرطان خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند حمایت عملی مورد نیاز را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه تان اگر در بیمارستان هستید و وقتی احساس می کنید تحت تأثیر سرطان هستید، آنها می توانند به عنوان حمایتگر عاطفی عمل کنند.

   

  کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که بتوانید در مورد امیدها و ترس های خود با او صحبت کنید. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.

   

   

  آماده شدن برای قرار ملاقات

   

  اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک یا دندانپزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

   

  اگر پزشک یا دندانپزشک احساس کند ممکن است سرطان کام نرم داشته باشید، ممکن است به دندانپزشکی که در بیماری‌های لثه و بافت‌های مرتبط در دهان متخصص است (پریودنتیست) یا به پزشک متخصص گوش‌ و حلق و بینی ارجاع دهد.

   

  از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می‌کند آماده شوید.

   

   

  آنچه می توانید انجام دهید

   

  از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.

   

  علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

   

  اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.

   

  فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

   

  یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه خود ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

   

  سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

   

  زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. برای سرطان کام نرم، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

   

  سرطان من در چه مرحله ای است؟

   

  چه آزمایشات دیگری نیاز دارم؟

   

  گزینه های درمان چه هستند؟

   

  آیا درمانی وجود دارد که برای نوع و مرحله سرطان من بهترین باشد؟

   

  عوارض جانبی بالقوه برای هر درمان چیست؟

   

  آیا باید به دنبال نظر دوم باشم؟ آیا می توانید نام متخصصانی را که توصیه می کنید به من بدهید؟

   

  آیا من واجد شرایط آزمایشات بالینی هستم؟

   

  آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

   

  چه چیزی تعیین می کند که باید برای ویزیت بعدی برنامه ریزی کنم؟

   

   

   

  از پزشک خود چه انتظاری دارید

   

  پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آنها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

   

  چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟

   

  آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

   

  علائم چقدر شدید است؟

   

  به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

   

  به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟

•