رتینوپاتی دیابتی بهتر است با معاینه جامع اتساع چشم تشخیص داده شود. برای این معاینه، قطره‌هایی که در چشم‌ها قرار می‌گیرند، مردمک‌های چشم را گشاد می‌کنند تا پزشکتان دید بهتری از داخل چشم‌ها داشته باشد. این قطره ها می توانند باعث تار شدن دید نزدیک شوند تا چندین ساعت بعد از بین بروند.

 

در طول معاینه، چشم پزشک به دنبال ناهنجاری در قسمت های داخلی و خارجی چشم می گردد.

 

آنژیوگرافی فلورسین

پس از گشاد شدن چشم ها، رنگ به رگ بازو تزریق می شود. سپس در حالی که رنگ در رگ های خونی چشم گردش می کند، تصاویر گرفته می شود. این تصاویر می توانند رگ های خونی بسته، شکسته یا نشتی را مشخص کنند.

 

 

توموگرافی انسجام نوری (OCT)

با این آزمایش، تصاویر مقطعی از شبکیه را ارائه می دهند که ضخامت شبکیه را نشان می دهد. این به تعیین مقدار مایع در صورت وجود به بافت شبکیه کمک می کند. بعداً می توان از آزمایشات OCT برای نظارت بر نحوه عملکرد درمان استفاده کرد.

 

رفتار

درمان، که تا حد زیادی به نوع رتینوپاتی دیابتی و شدت آن بستگی دارد، برای کند کردن یا متوقف کردن پیشرفت انجام می شود.

 

 

رتینوپاتی اولیه

 

اگر رتینوپاتی دیابتی غیر تکثیری خفیف یا متوسط ​​دارید، ممکن است نیازی به درمان فوری نداشته باشید. با این حال، چشم پزشک به دقت چشم ها را زیر نظر می گیرد تا مشخص کند چه زمانی ممکن است به درمان نیاز داشته باشید.

 

با پزشک دیابت خود (متخصص غدد درون ریز) کار کنید تا تعیین کنید آیا راه هایی برای بهبود مدیریت دیابت وجود دارد یا خیر. هنگامی که رتینوپاتی دیابتی خفیف یا متوسط ​​باشد، کنترل خوب قند خون معمولاً می تواند پیشرفت را کند، کند.

 

رتینوپاتی پیشرفته

اگر مبتلا به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو یا ادم ماکولا هستید، به درمان فوری نیاز دارید. بسته به مشکلات خاص شبکیه چشم، گزینه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تزریق دارو به چشم. این داروها که مهارکننده های فاکتور رشد اندوتلیال عروقی نامیده می شوند، به داخل زجاجیه چشم تزریق می شوند. آنها به توقف رشد عروق خونی جدید و کاهش تجمع مایع کمک می کنند.

  دو دارو توسط سازمان غذا و دارو برای درمان ادم ماکولا دیابتی تایید شده است - ranibizumab )(Lucentis و افلیبرسپت (Eylea). داروی سوم، بواسیزوماب (آواستین)، می تواند برای درمان ادم ماکولا دیابتی استفاده شود.

   

  این داروها با استفاده از بی حسی موضعی تزریق می شوند. تزریق می تواند باعث ناراحتی خفیف مانند سوزش، پارگی یا درد به مدت 24 ساعت پس از تزریق شود. عوارض جانبی احتمالی شامل افزایش فشار در چشم و عفونت است.

   

  این تزریق ها باید تکرار شوند. در برخی موارد، دارو همراه با فتوکواگولاسیون استفاده می شود.

   

• فتوکواگولاسیون. این لیزر درمانی که به عنوان لیزر کانونی نیز شناخته می شود، می تواند نشت خون و مایع را در چشم متوقف یا کند کند. در طول این روش، نشت از رگ های خونی غیر طبیعی با لیزر سوختگی درمان می شود.

   

  درمان لیزر کانونی معمولاً در مطب پزشک یا کلینیک چشم در یک جلسه انجام می شود. اگر قبل از عمل جراحی تاری دید ناشی از ادم ماکولا داشتید، درمان ممکن است دید شما را به حالت عادی برنگرداند، اما احتمالاً، احتمال بدتر شدن ادم ماکولا را کاهش می دهد.

   

   

  فتوکوآگولاسیون پان رتینال. این لیزر درمانی که به عنوان درمان لیزر پراکنده نیز شناخته می شود، می تواند عروق خونی غیرطبیعی را کوچک کند. در طی این روش، نواحی دور از شبکیه چشم با لیزر سوختگی پراکنده درمان می شود. سوختگی باعث کوچک شدن رگ‌های خونی جدید و ایجاد زخم می‌شود.

   

  معمولاً در مطب پزشک یا کلینیک چشم در دو یا چند جلسه انجام می شود. دید تا حدود یک روز پس از عمل تار خواهد بود. از دست دادن دید محیطی یا دید در شب پس از عمل امکان پذیر است.

   

  ویترکتومی. در این روش از یک برش کوچک در چشم برای برداشتن خون از وسط چشم (زجاجیه) و همچنین بافت زخمی که روی شبکیه را می‌پوشاند، استفاده می کند. این در یک مرکز جراحی یا بیمارستان با استفاده از بیهوشی موضعی یا عمومی انجام می شود.

   

  در حالی که درمان می تواند پیشرفت رتینوپاتی دیابتی را کند یا متوقف کند، درمان قطعی نیست. از آنجایی که دیابت یک بیماری مادام العمر است، آسیب شبکیه در آینده و از دست دادن بینایی هنوز امکان پذیر است.

   

  حتی پس از درمان رتینوپاتی دیابتی، به معاینات منظم چشم نیاز خواهید داشت. در برخی موارد، ممکن است به درمان اضافی نیاز داشته باشید.

•  

طب جایگزین

چندین درمان جایگزین فوایدی را برای افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی پیشنهاد کرده‌اند، اما تحقیقات بیشتری برای درک اینکه آیا این درمان‌ها مؤثر و بی‌خطر هستند، مورد نیاز است.

 

در صورت مصرف گیاهان دارویی یا مکمل ها به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا باعث ایجاد عوارض در جراحی مانند خونریزی بیش از حد شوند.

 

ضروری است که درمان های استاندارد را برای آزمایش درمان های اثبات نشده به تاخیر نیندازید. درمان زودهنگام بهترین راه برای جلوگیری از کاهش بینایی است.

 

مقابله و حمایت

این فکر که ممکن است بینایی خود را از دست بدهید می تواند ترسناک باشد و ممکن است از صحبت کردن با یک درمانگر یا یافتن یک گروه حمایتی سود ببرید. از پزشک خود برای ارجاع کمک بخواهید.

 

اگر قبلاً بینایی خود را از دست داده اید، از پزشک خود در مورد محصولات کم بینایی مانند ذره بین و خدماتی که می توانند زندگی روزمره را آسان تر کنند، سؤال کنید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

انجمن دیابت توصیه می کند که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در مدت پنج سال پس از تشخیص، معاینه چشم را انجام دهند. اگر دیابت نوع 2 دارید، توصیه می شود معاینه اولیه چشم خود را در زمان تشخیص انجام دهید.

 

اگر هیچ مدرکی دال بر رتینوپاتی در معاینه اولیه وجود نداشته باشد، توصیه می شود که افراد مبتلا به دیابت حداقل هر دو سال یکبار معاینه چشمی گشاد شده و جامع انجام دهند. اگر سطحی از رتینوپاتی دارید، حداقل سالیانه نیاز به معاینه چشم دارید. از چشم پزشک خود بپرسید که چه توصیه ای می کند.

 

توصیه می شود که زنان مبتلا به دیابت قبل از باردار شدن یا در طول سه ماهه اول بارداری معاینه چشم داشته باشند و در طول بارداری و تا یک سال پس از زایمان به دقت مورد پیگیری قرار گیرند. بارداری گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن رتینوپاتی دیابتی شود.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات چشمی خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• خلاصه ای کوتاه از تاریخچه دیابت خود بنویسید، از جمله زمانی که تشخیص داده شد. داروهایی که برای دیابت مصرف کرده اید، در حال حاضر و در گذشته، میانگین قند خون اخیر و چند مورد آخرین قرائت هموگلوبین A1C ، اگر آنها را می دانید.

   

  تمام داروها، ویتامین‌ها و سایر مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنید، از جمله دوزها فهرست کنید.

   

  علائم خود را در صورت وجود فهرست کنید. ازجمله مواردی را که ممکن است برای چشم ها نامرتبط به نظر برسند را بگنجانید.

   

  در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که با شما همراه شود. کسی که شما را همراهی می کند می تواند به یادآوری اطلاعاتی که دریافت می کنید کمک کند. همچنین، چون چشم ها گشاد می شود، یک همراه می تواند شما را به خانه برساند.

   

  سوالات خود از پزشک را فهرست کنید.

   

برای رتینوپاتی، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• دیابت چگونه بر بینایی من تأثیر می گذارد؟

   

  آیا به آزمایشات دیگری نیاز دارم؟

   

  آیا این وضعیت موقتی است یا طولانی مدت؟

   

  چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟

   

  چه عوارض جانبی ممکن است از درمان انتظار داشته باشم؟

   

  من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

   

  اگر قند خون خود را کنترل کنم، آیا علائم چشمی من بهبود می یابد؟

   

  اهداف قند خون من برای محافظت از چشمانم باید چه باشد؟

   

  آیا می توانید خدماتی را برای افراد دارای اختلال بینایی توصیه کنید؟

   

از پرسیدن سوالات دیگری که دارید دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

• آیا علائم چشمی مانند تاری دید یا شناور شدن دارید؟

  چه مدت است که علائم دارید؟

  به طور کلی، چگونه دیابت خود را کنترل می کنید؟

  آخرین هموگلوبین A1C شما چه بود؟

  آیا شرایط سلامت دیگری مانند فشار خون بالا یا کلسترول بالا دارید؟

  آیا جراحی چشم انجام داده اید؟

•