اگر چند هفته محصولات آکنه بدون نسخه را امتحان کرده اید و کمک نکرده اند، از پزشک خود در مورد داروهای قوی با نسخه بپرسید. متخصص پوست می تواند کمک کند:

 

  • آکنه خود را کنترل کنید
  • از ایجاد اسکار یا آسیب های دیگر به پوست خود جلوگیری کنید
  • اسکارها را کمتر به چشم بیاورید

تبلیغات

 

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

داروهای آکنه با کاهش تولید روغن و تورم یا با درمان عفونت باکتریایی کار می کنند. با اکثر داروهای تجویزی آکنه، ممکن است به مدت چهار تا هشت هفته نتیجه بگیرید. همچنین ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا آکنه به طور کامل از بین برود.

 

 

رژیم درمانی که پزشک توصیه می کند به سن، نوع و شدت آکنه و آنچه که مایلید به آن متعهد شوید بستگی دارد. برای مثال، ممکن است لازم باشد دو بار در روز به مدت چند هفته داروها را روی پوست آسیب دیده بشویید و بمالید. داروهای موضعی و داروهایی که از طریق دهان مصرف می کنید (داروهای خوراکی) اغلب به صورت ترکیبی استفاده می شوند. گزینه های درمانی برای زنان باردار به دلیل خطر عوارض جانبی محدود است.

 

با پزشک خود در مورد خطرات و فواید داروها و سایر درمان هایی که در نظر دارید صحبت کنید و هر سه تا شش ماه یکبار با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا پوستتان بهبود یابد.

 

 

داروهای موضعی

رایج ترین داروهای تجویزی پیشنهادی برای آکنه عبارتند از:

  • رتینوئیدها و داروهای شبه رتینوئید. داروهایی که حاوی رتینوئیک اسید یا ترتینوئین هستند اغلب برای آکنه متوسط ​​مفید هستند. اینها به صورت کرم، ژل و لوسیون عرضه می شوند. به عنوان مثال می توان به ترتینوئین (Avita، Retin-A)، آداپالن (Differin) و تازاروتن (Tazorac، Avage) اشاره کرد. این دارو را در شب استفاده کنید، از سه بار در هفته شروع کنید، سپس هر روز با عادت کردن پوست به آن. از مسدود شدن فولیکول های مو جلوگیری می کند. ترتینوئین را همزمان با بنزوئیل پراکسید استفاده نکنید.

     

    رتینوئیدهای موضعی حساسیت پوست به خورشید را افزایش می دهند. آنها همچنین می توانند باعث خشکی پوست و قرمزی، به ویژه در افرادی با پوست رنگی شوند. آداپالن ممکن است به بهترین شکل قابل تحمل باشد.

     

  • آنتی بیوتیک ها. اینها با از بین بردن باکتری های اضافی پوست و کاهش قرمزی و التهاب عمل می‌کنند. برای چند ماه اول درمان، ممکن است از رتینوئید و آنتی بیوتیک استفاده کنید، با آنتی بیوتیک در صبح و رتینوئید در عصر. آنتی بیوتیک ها اغلب با بنزوئیل پراکسید ترکیب می شوند تا احتمال ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به کلیندامایسین با بنزوئیل پراکسید (Benzacline، Duac) و اریترومایسین با بنزوئیل پراکسید (Benzamycin) اشاره کرد. آنتی بیوتیک های موضعی به تنهایی توصیه نمی شوند.

     

  • اسید آزلائیک و اسید سالیسیلیک. آزلائیک اسید یک اسید طبیعی است که توسط مخمر تولید می‌شود، خاصیت ضد باکتریایی دارد. به نظر می رسد کرم یا ژل آزلائیک اسید 20 درصد به اندازه بسیاری از درمان های معمولی آکنه در صورت استفاده دو بار در روز موثر باشد. اسید آزلائیک تجویزی (Azelex، Finacea) یک گزینه در دوران بارداری و در دوران شیردهی است. همچنین می‌توان از آن برای مدیریت تغییر رنگی که با انواع خاصی از آکنه رخ می دهد استفاده کرد. عوارض جانبی شامل قرمزی و تحریک جزئی پوست است.

     

    اسید سالیسیلیک ممکن است به جلوگیری از مسدود شدن فولیکول های مو کمک کند و به عنوان محصولات شستشو و ترک در دسترس است. مطالعات نشان دهنده اثربخشی آن محدود است. عوارض جانبی شامل تغییر رنگ و تحریک جزئی پوست است.

     

  • داپسون. ژل داپسون (آکزون) 5 درصد دو بار روز برای آکنه های دردناک به ویژه در زنان مبتلا به آکنه توصیه می شود. عوارض جانبی شامل قرمزی و خشکی است.

شواهدی در حمایت از استفاده از روی، گوگرد، نیکوتین آمید، رزورسینول، سولفامید سدیم یا کلرید تجهیزات در درمان های موضعی آکنه وجود ندارد.

 

 

داروهای خوراکی

  • آنتی بیوتیک ها. برای آکنه های متوسط ​​تا شدید، ممکن است به آنتی بیوتیک های خوراکی برای کاهش ویتامین ها نیاز داشته باشید. معمولا اولین انتخاب برای درمان آکنه تتراسایکلین (مینوسیکلین، داکسی سایکلین) یا ماکرولید (اریترومایسین، آزیترومایسین) است. ماکرولید ممکن است گزینه ای برای افرادی باشد که نمی توانند تتراسایکلین مصرف کنند، از جمله زنان باردار و کودکان زیر 8 سال.

    آنتی بیوتیک های خوراکی باید در بیشترین زمان ممکن برای جلوگیری از مقاومت کوتاه بیوتیکی استفاده شوند و آنها باید با داروهای دیگر مانند بنزوئی پراکسید ترکیب شوند تا خطر ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی کاهش یابد.

    عوارض جانبی شدید از استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان آکنه غیر معمول است. این داروها حساسیت پوست به خورشید را افزایش می دهد.

  • داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی. چهار قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی برای درمان آکنه در زنانی که مایل به استفاده از آنها برای پیشگیری از بارداری هستند، تایید شده است. آنها محصولاتی هستند که پروژسترون و استروژن را ترکیب می کنند (Ortho Tri-Cyclen 21، Yaz، و غیره). ممکن است تا چند ماه دیگر مزایای این درمان را نبینید، بنابراین استفاده از سایر داروهای آکنه همراه با آن در چند هفته اول ممکن است کمک کند.

     

    عوارض جانبی رایج داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی شامل افزایش وزن، حساس شدن سینه ها و حالت تهوع است. این داروها همچنین با افزایش خطر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی، سرطان سینه و سرطان دهانه رحم مرتبط هستند.

     

  • عوامل ضد آندروژن. داروی اسپیرونولاکتون (آلداکتون) ممکن است برای زنان و دختران نوجوان در نظر گرفته شود، اگر آنتی بیوتیک های خوراکی کمک کننده نباشد. با مسدود کردن اثر هورمون های آندروژن بر غدد تولید کننده روغن کار می کند. عوارض جانبی احتمالی شامل حساسیت سینه و پریودهای دردناک است.

     

  • ایزوترتینوئین. ایزوترتینوئین (Amnesteem، Claravis) از مشتقات ویتامین A است. ممکن است برای افرادی که آکنه متوسط ​​یا شدید آنها به درمان های دیگر پاسخ نداده است، تجویز شود.

     

    عوارض جانبی بالقوه ایزوترتینوئین خوراکی شامل بیماری التهابی روده، افسردگی و نقایص شدید مادرزادی است. همه افرادی که ایزوترتینوئین دریافت می کنند باید در برنامه مدیریت ریسک شرکت کنند. و برای نظارت بر عوارض جانبی باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنند.

     

درمان ها

برای برخی افراد، درمان های زیر ممکن است به تنهایی یا همراه داروها مفید باشد.

 

  • نور درمانی. انواع مختلف از درمان های مبتنی بر نور با موفقیت آزمایش شده اند. اکثر آنها نیاز به مراجعه به مطب پزشک دارند. مطالعات اول برای تعیین روش ایده آل، منبع نور و دوز مورد نیاز است.
  • لایه برداری شیمیایی. این روش از کاربردهای مکرر یک محلول شیمیایی مانند اسید سالیسیلیک، اسید گلیکولیک یا اسید رتینوئیک استفاده می کند. این درمان برای آکنه خفیف است. ممکن است ظاهر پوست را بهبود بخشد، اگرچه این تغییر طولانی مدت نیست و معمولاً نیاز به تکرار درمان است.

     

  • زهکشی و استخراج. پزشک ممکن است از ابزارهای ویژه ای برای برداشتن ملایم جوش های سر سفید و سرسیاه یا کیست هایی که با داروهای موضعی پاک نشده اند استفاده کند. این تکنیک به طور موقت ظاهر پوست را بهبود می بخشد، اما ممکن است باعث ایجاد اسکار نیز شود.

     

  • تزریق استروئید. ضایعات ندولار و کیستیک را می توان با تزریق یک داروی استروئیدی به آنها درمان کرد. این درمان منجر به بهبود سریع و کاهش درد می شود. عوارض جانبی ممکن است شامل نازک شدن پوست و تغییر رنگ در ناحیه تحت درمان باشد.

     

درمان کودکان

بیشتر مطالعات در مورد داروهای آکنه افراد 12 ساله یا بالاتر را درگیر کرده است. کودکان کوچکتر نیز به طور فزاینده ای به آکنه مبتلا می شوند. سازمان غذا و دارو تعداد محصولات موضعی تایید شده برای استفاده در کودکان را افزایش داده است و دستورالعمل های انجمن پوست نشان می دهد که بنزوئیل پراکسید موضعی، آداپالن و ترتینوئین در کودکان پیش از نوجوانی موثر هستند و باعث افزایش خطر عوارض جانبی نمی شوند.

 

 

 

اگر کودک آکنه دارد، با یک متخصص پوست اطفال مشورت کنید. در مورد داروهایی که باید در کودکان اجتناب کنید، دوزهای مناسب، تداخلات دارویی، عوارض جانبی و اینکه چگونه درمان ممکن است بر رشد و تکامل کودک تأثیر بگذارد، سؤال کنید.

 

 

طب جایگزین

برخی از موارد پزشکی جایگزین و یکپارچه ممکن است در کاهش آکنه مفید باشند:

  • روغن درخت چای. ژل های حاوی حداقل 5٪ روغن درخت چای ممکن است به اندازه لوسیون های حاوی 5٪ بنزوئیل پراکسید موثر باشند، اگرچه روغن درخت چای ممکن است کندتر عمل کند. عوارض جانبی احتمالی شامل خارش جزئی، سوزش، قرمزی و خشکی است که آن را برای افراد مبتلا به آکنه روزاسه انتخاب نامناسبی می کند.

     

  • مخمر آبجو. به نظر می رسد سویه ای از مخمر آبجو به نام Hansen CBS به کاهش آکنه در مصرف خوراکی کمک می کند. ممکن است باعث ایجاد گاز (نفخ) شود.

تحقیقات بیشتر برای ایجاد اثربخشی بالقوه و ایمنی طولانی مدت این دیدگاه ها و سایر ویژگی های یکپارچه، مانند بیوفیدبک و ترکیبات آیورودا مورد نیاز است. قبل از اینکه آنها را امتحان کنید، با پزشک خود در مورد مزایا و معایب درمان های خاص صحبت کنید.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

می توانید سعی کنید آکنه خفیف یا متوسط ​​را با محصولات بدون نسخه، مراقبت از پوست خوب و سایر تکنیک های مراقبت از خود مراقبت کنید یا آن را کنترل کنید:

 

  • نواحی مشکل دار را با یک پاک کننده ملایم بشویید. دو بار در روز، از یک صابون ملایم یا یک پاک کننده ملایم (Cetaphil، Vanicream، و غیره) و آب گرم استفاده کنید. اگر موهایتان چرب است، هر روز شامپو بزنید و اگر پوست آسیب دیده را اصلاح می کنید، ملایم باشید.

     

    از برخی محصولات مانند اسکراب صورت و ماسک اجتناب کنید. آنها تمایل به تحریک پوست دارند که می تواند آکنه را بدتر کند. شستشوی زیاد  نیز می تواند باعث تحریک پوست شود.

     

  • برای خشک کردن جایگزین و ترویج لایه برداری از محصولات آکنه بدون نسخه استفاده کنید. به دنبال محصولات حاوی بنزوئیل پراکسید به عنوان ماده فعال باشید. همچنین ممکن است محصولات حاوی اسید سالیسیلیک، اسید گلیکولیک یا آلفا هیدروکسی اسید را امتحان کنید. ممکن است چند هفته طول بکشد تا از یک محصول استفاده کنید و بهبودی را مشاهده کنید.

     

    کرم ها نسبت به ژل ها یا پمادها کمتر تحریک کننده هستند. داروهای آکنه بدون نسخه می توانند عوارض جانبی اولیه ایجاد کنند - مانند قرمزی، خشکی و پوسته پوسته شدن - که اغلب پس از اولین ماه استفاده از آنها بهبود می یابند.

     

  • از عوامل تحریک کننده اجتناب کنید. لوازم آرایشی روغنی یا چرب، کرم های ضد آفتاب، محصولات آرایش مو یا کانسیلرها می توانند آکنه را بدتر کنند. در عوض، از محصولاتی استفاده کنید که دارای برچسب مبتنی بر آب یا غیر کومدوژنیک هستند، به این معنی که احتمال ایجاد آکنه در آنها کمتر است.

     

  • از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. برای برخی افراد، نور خورشید تغییر رنگی را بدتر می کند که گاهی پس از، از بین رفتن آکنه باقی می ماند. و برخی از داروهای آکنه، شما را مستعد آفتاب سوختگی می کنند. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا داروهای شما یکی از این موارد است یا خیر. اگر چنین است، تا حد امکان از نور خورشید دوری کنید. به طور مرتب از یک مرطوب کننده غیر کومدون زا که حاوی ضد آفتاب است استفاده کنید.

     

  • از اصطکاک یا فشار روی پوست خوداجتناب کنید. از پوست مستعد آکنه خود در برابر تماس با وسایلی مانند تلفن، کلاه ایمنی، یقه یا بندهای تنگ و کوله پشتی محافظت کنید.

     

  • از دست زدن یا برداشتن مناطق مستعد آکنه خودداری کنید. انجام این کار می تواند باعث آکنه شود یا باعث آسیب یا زخم شود.
  • بعد از فعالیت های شدید دوش بگیرید. روغن و عرق روی پوست می تواند منجر به جوش شود.
  •  

مقابله و حمایت

آکنه و اسکار آکنه می توانند باعث اضطراب شوند و ممکن است بر روابط اجتماعی و تصویر شما از خود تأثیر بگذارند. گاهی اوقات صحبت با خانواده، یک گروه پشتیبانی یا یک مشاور می تواند کمک کننده باشد.

 

استرس می تواند آکنه را بدتر کند. سعی کنید با خواب کافی و تمرین تکنیک های آرام سازی استرس را مدیریت کنید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر آکنه دارید که به خودمراقبتی و درمان های بدون نسخه پاسخ نمی دهد، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان زودهنگام و موثر آکنه، خطر ایجاد زخم و آسیب ماندگار به عزت نفس را کاهش می دهد. پس از معاینه اولیه، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می‌کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

  • اطلاعات کلیدی پزشکی خود را فهرست کنید، مانند سایر شرایطی که با آنها سر و کار داشته اید و هر نوع داروی با نسخه یا بدون نسخه ای که استفاده می کنید، از جمله ویتامین ها و مکمل ها.
  • اطلاعات شخصی کلیدی را فهرست کنید، از جمله یکی از مهم ترین یا تغییرات اخیر زندگی.
  • سوالاتی را که باید از پزشک خود بپرسید فهرست کنید . ایجاد فهرست سوالات از قبل می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید.

 

در زیر چند سوال اساسی وجود دارد که باید از پزشک خود در مورد آکنه بپرسید. اگر در طول ملاقاتتان سوال دیگری برایتان پیش آمد، در پرسیدن آن درنگ نکنید.

 

  • چه روش درمانی را توصیه می کنید؟
  • اگر درمان اولیه جواب نداد، بعد چه چیزی را توصیه می کنید؟
  • عوارض جانبی احتمال داروهایی که تجویز می کنید چیست؟
  • چه مدت می توانم با خیال راحت از داروهایی که تجویز می کنید استفاده کنم؟
  • چه مدت پس از شروع درمان ممکن است علائم شروع به بهبود کند؟
  • چه زمانی باید دوباره مراجعه کنم که ببینید درمان موثر است یا خیر؟
  • چه اقدامات خودمراقبتی ممکن است علائم من را بهبود بخشد؟
  • آیا تغییری در رژیم غذایی من توصیه می کنید؟
  • آیا تغییری در محصولات بدون نسخه ای که برای پوستم استفاده می کنم، از جمله صابون ها، لوسیون ها، کرم های ضد آفتاب و لوازم آرایشی توصیه می کنید؟
  •  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. برای پاسخ به آن ها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

 

  • اولین بار چه زمانی این مشکل ایجاد شد؟
  • آیا به نظر می رسد چیزی باعث شعله ور شدن آکنه شود، مانند استرس یا در دختران و زنان - چرخه قاعدگی؟
  • چه داروهایی ازجمله داروهای بدون نسخه و تجویزی و همچنین ویتامین ها و مکمل ها مصرف می کنید؟
  • در زنان: آیا از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنید؟
  • در دختران و زنان: آیا دوره های قاعدگی منظمی دارید؟
  • در زنان: آیا باردار هستید یا می خواهید به زودی باردار شوید؟
  • از چه نوع صابون، لوسیون، ضد آفتاب، محصولات مو یا لوازم آرایشی استفاده می کنید؟
  • آکنه چگونه بر عزت نفس و اعتماد به نفس شما در روابط اجتماعی تأثیر می گذارد؟
  • آیا سابقه خانوادگی آکنه دارید؟
  • چه درمان ها و مراحل خودمراقبتی را امتحان کرده اید؟ آیا هیچ کدام موفق بوده است؟
  • آیا سایر اعضای خانواده برای درمان آکنه خود تحت درمان با ایزوترتینوئین یا هورمون درمانی قرار گرفته اند؟ آیا درمان شده اند؟
  •