آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان عبارتند از:

• معاینه فیزیکی. در طول معاینه فیزیکی، پزشک لب، دهان، صورت و گردن را برای بررسی علائم سرطان معاینه می کند. همچنین در مورد علائم و نشانه ها سوال خواهد کرد.
• برداشتن یک نمونه از بافت برای آزمایش. در طول بیوپسی، پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای آزمایش برمی دارد. در آزمایشگاه، پزشکی که بافت بدن را تجزیه و تحلیل می کند (آسیب شناس) می تواند سرطان، نوع سرطان و سطح تهاجمی موجود در سلول های سرطانی را تعیین کند.
• تست های تصویربرداری. ممکن است از آزمایش های تصویربرداری برای تعیین اینکه آیا سرطان به فراتر از لب گسترش یافته است یا خیر، استفاده می شود. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری رزوانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.
•  

رفتار

درمان های سرطان لب عبارتند از:

• عمل جراحی. جراحی برای از بین بردن سرطان لب و حاشیه بافت سالمی که آن را احاطه کرده است استفاده می شود. سپس جراح لب را ترمیم می کند تا خوردن، نوشیدن و صحبت کردن عادی با مشکل مواجه نشود. از تکنیک‌هایی برای کاهش جای زخم نیز استفاده می‌شود.

  برای سرطان های کوچک لب، ترمیم لب پس از جراحی ممکن است یک روش ساده باشد. اما برای سرطان های بزرگتر لب، ممکن است به جراحان پلاستیک و ترمیمی ماهر برای ترمیم لب نیاز باشد. جراحی ترمیمی ممکن است شامل حرکت بافت و پوست به صورت از قسمت دیگری از بدن باشد.

  جراحی برای سرطان لب همچنین ممکن است شامل برداشتن غدد لنفاوی سرطانی در گردن باشد.

• پرتو درمانی. پرتودرمانی از پرتوهای انرژی قدرتمندی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی برای سرطان لب ممکن است به تنهایی یا پس از جراحی مورد استفاده قرار گیرد. تابش ممکن است فقط به سمت لب یا  به سمت غدد لنفاوی گردن نیز باشد.

  پرتودرمانی برای سرطان لب اغلب از یک دستگاه بزرگ که دقیقاً پرتوهای انرژی را متمرکز می کند انجام می شود. اما در برخی موارد، اشعه را می توان مستقیماً روی لب قرار داد و برای مدت کوتاهی در جای خود قرار داد. این روش که براکی تراپی نامیده می شود، به پزشکان اجازه می دهد از دوزهای بالاتر پرتو استفاده کنند.

• شیمی درمانی. شیمی درمانی از داروهای قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می‌کند. برای سرطان لب، گاهی اوقات شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی برای افزایش اثربخشی درمان استفاده می شود. در موارد سرطان لب پیشرفته که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است، ممکن است از شیمی درمانی برای کاهش علائم و نشانه ها و ایجاد آرامش بیشتر استفاده شود.
• درمان دارویی هدفمند. درمان‌های دارویی هدفمند بر نقاط ضعف خاص موجود در سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این نقاط ضعف، درمان‌های دارویی هدفمند می‌توانند باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند. درمان دارویی هدفمند معمولاً با شیمی درمانی ترکیب می شود.
• ایمونوتراپی. ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند. سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند، زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که به آنها کمک می کند از سلول های سیستم ایمنی پنهان شوند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می کند. برای سرطان لب، ایمونوتراپی ممکن است زمانی در نظر گرفته شود که سرطان پیشرفته باشد و سایر درمان‌ها گزینه مناسبی نباشند.
•  

مقابله و حمایت

تشخیص سرطان می تواند زندگی را برای همیشه تغییر دهد. هر فردی راه خود را برای کنار آمدن با تغییرات عاطفی و جسمی سرطان می یابد. اما زمانی که برای اولین بار به سرطان مبتلا می شوید، گاهی اوقات دشوار است که بدانید در مرحله بعد چه کاری انجام دهید.

 

در اینجا چند ایده برای کمک به مقابله وجود دارد:

 

• در مورد سرطان به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک در مورد سرطان خود، از جمله گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود بپرسید. همانطور که در مورد سرطان بیشتر می آموزید، ممکن است در تصمیم گیری های درمانی اطمینان بیشتری پیدا کنید.
• دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک کمک می کند تا با سرطان خود مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند حمایت عملی مورد نیاز را ارائه دهند، مانند کمک به مراقبت از خانه‌تان، اگر در بیمارستان هستید و وقتی احساس می کنید تحت تأثیر سرطان هستید، آنها می توانند به عنوان حمایتگر عاطفی عمل کنند.

• کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد به صحبت های شما درباره امیدها و ترس هایتان گوش دهد. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا گروه حمایت از سرطان نیز ممکن است مفید باشد.

•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک خانواده خود وقت ملاقات بگیرید. اگر پزشک مشکوک به سرطان لب باشد، ممکن است به پزشک متخصص پوست یا متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده شوید.

از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.
• هر گونه علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات دریافت تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات کمک می کند تا بهترین استفاده را از زمان ملاقات داشته باشید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. 

 

 

برای سرطان لب، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• می توانید توضیح دهید که نتیجه آزمایش من به چه معناست؟
• آیا آزمایش یا روش دیگری را توصیه می کنید؟
• سرطان لب من در چه مرحله ای است؟
• گزینه های درمان من چه هستند؟
• چه عوارض جانبی با هر درمان محتمل است؟
• درمان چگونه بر زندگی روزمره من تأثیر می گذارد؟
• به نظر شما کدام گزینه درمانی برای من بهتر است؟
• چقدر احتمال دارد که با درمان هایی که توصیه می کنید به بهبودی برسم؟
• چقدر سریع باید در مورد درمانم تصمیم بگیرم؟
• آیا باید نظر دوم را از متخصص دریافت کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می‌دهد؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر سؤالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در پرسیدن سؤالات دیگری که پیش می‌آید تردید نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

• اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
•