علاوه بر آزمایش بینایی، ممکن است پزشک آزمایش‌های زیر را نیز برای تعیین اینکه دیستروفی فوکس داریدیا نه، انجام دهید:

معاینه قرنیه و درجه بندی. پزشک تشخیص دیستروفی فوکس را با معاینه چشم با میکروسکوپ نوری (لامپ شکاف) برای جستجوی برجستگی های نامنظم در سطح داخلی قرنیه انجام می دهد. سپس قرنیه را از نظر تورم ارزیابی و وضعیت را مرحله بندی می کند.

 

ضخامت قرنیه. پزشک ممکن است از آزمایشی به نام پاکیمتری قرنیه برای اندازه گیری ضخامت قرنیه استفاده کند.

 

توموگرافی قرنیه. پزشک ممکن است یک عکس ویژه از قرنیه (توموگرافی) بگیرد تا علائم اولیه تورم در قرنیه را ارزیابی کند.

 

تعداد سلول های قرنیه. گاهی اوقات پزشک ممکن است از ابزار خاصی برای ثبت تعداد، شکل و اندازه سلول هایی که پشت قرنیه را پوشانده اند استفاده کند. با این حال، این آزمایش لازم نیست.

 

رفتار

برخی از درمان‌های غیرجراحی و راهکارهای خودمراقبتی ممکن است به تسکین علائم دیستروفی فوکس کمک کنند. اگر بیماری شدید باشد، ممکن است جراحی را پیشنهاد کنند.

 

 

داروها و سایر روش های درمانی

• داروی چشم. قطره ها یا پمادهای نمکی (5 درصد کلرید سدیم) می توانند به کاهش میزان مایع قرنیه کمک کنند.
• لنزهای تماسی نرم. اینها به عنوان پوششی برای تسکین درد عمل می کنند.
•  

عمل جراحی

افرادی که برای دیستروفی پیشرفته تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، می‌توانند بسیار بهتر باشند و سالها پس از آن بدون علائم باقی بمانند. گزینه های جراحی عبارتند از:

 

• پیوند لایه داخلی قرنیه. این روش که به عنوان کراتوپلاستی اندوتلیال غشای دسمه (DMEK) شناخته می‌شود، شامل جایگزینی لایه پشتی قرنیه با سلول‌های اندوتلیال سالم از اهداکننده است. این روش معمولاً با بی حسی موضعی در یک محیط سرپایی انجام می شود.

• پیوند قرنیه. اگر بیماری چشم دیگری دارید یا قبلاً جراحی چشم داشته اید، DMEK ممکن است گزینه ای نباشد. پزشک ممکن است پیوند قرنیه با ضخامت جزئی را توصیه کند، روشی که به نام کراتوپلاستی اندوتلیال (Descemet-stripping (DSEK شناخته می شود. به ندرت، پیوند قرنیه تمام ضخامت، معروف به کراتوپلاستی نافذ (PK)، ممکن است توصیه شود.

•  

درمان های بالقوه آینده

انواع درمان های جدید در حال بررسی هستند که می توانند نحوه مدیریت دیستروفی فوکس را در آینده تغییر دهند. پس از کشف ناهنجاری ژنتیکی مرتبط با اکثر موارد دیستروفی فوکس، درک بهتری از چگونگی توسعه بیماری وجود دارد و این پتانسیل را برای درمان‌های غیرجراحی در آینده ارائه می‌دهد. درمان های مختلف قطره چشمی در حال توسعه هستند و ممکن است در آینده وارد آزمایشات بالینی شوند. درمان‌های جراحی جدید نیز برای تعیین اینکه آیا ممکن است مفید باشند، در حال مطالعه هستند.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

علاوه بر پیروی از دستورالعمل‌های پزشک برای مراقبت، می‌توانید این تکنیک‌ها را برای کمک به کاهش درخشش یا تسکین چشم‌هایتان امتحان کنید.

از محلول نمک (بدون نسخه) قطره یا پماد چشمی (5% کلرید سدیم) استفاده کنید.

چشمان خود را با سشوار خشک کنید. آن را در طول بازو نگه دارید و هوای گرم - نه داغ- را روی صورت خود بگیرید، به خصوص در صبح که تورم بدتر است. این به حذف مایع اضافی در قرنیه کمک می کند که تورم را کاهش می دهد.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر مشکوک به دیستروفی فوکس هستید، وقت ملاقاتی را برای مراجعه به یک بینایی سنج یا چشم پزشک بگیرید. در برخی موارد، ممکن است به یک چشم پزشک متخصص در بیماری قرنیه ارجاع داده شوید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم و زمان شروع آنها
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله سابقه خانوادگی بیماری های چشمی
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید و دوز  آن ها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا یک دوست را همراه خود ببرید. اگر مردمک‌هایتان برای معاینه گشاد شده‌اند، ممکن است نتوانید خودتان را به خانه برسانید، و همراهتان می‌تواند کمک کند اطلاعاتی را که در طول قرار ملاقات دریافت می‌کنید به خاطر بسپارید.

 

در مورد دیستروفی فوکس، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

چه چیز دیگری می تواند باعث علائم من شود؟

دید من چگونه تحت تاثیر قرار خواهد گرفت؟

وضعیت من چقدر سریع پیشرفت خواهد کرد؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

چه درمان هایی در دسترس است و چه چیزی را توصیه می کنید؟

من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

آیا باید فعالیت هایم را محدود کنم؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

 

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
• آیا علائم در طول روز تغییر می کند؟
• آیا متوجه تغییراتی در بینایی خود شده اید؟
• آیا بینایی در صبح بدتر به نظر می رسد و در طول روز بهبود می یابد؟
•