اکتروپیون معمولاً با معاینه معمول چشم قابل تشخیص است. پزشک ممکن است در حین معاینه پلک ها را بکشد یا از شما بخواهد که چشمان خود را به شدت ببندید. این به او کمک می کند تا توان عضلانی و سفتی هر پلک را ارزیابی کند.

 

اگر اکتروپیون ناشی از اسکار، تومور، جراحی قبلی یا تشعشع باشد، پزشک بافت اطراف را نیز بررسی خواهد کرد.

 

درک اینکه چگونه شرایط دیگر باعث ایجاد اکتروپیون می شوند در انتخاب درمان یا تکنیک جراحی صحیح مهم است.

 

رفتار

اگر اکتروپیون خفیف است، پزشک ممکن است اشک مصنوعی و پمادها را برای کاهش علائم توصیه کند. به طور کلی برای اصلاح کامل اکتروپیون نیاز به جراحی است.

 

 

عمل جراحی

نوع جراحی به وضعیت بافت اطراف پلک و علت اکتروپیون بستگی دارد:

• اکتروپیون ناشی از شل شدن و رباط ها به دلیل افزایش سن. جراح احتمالا قسمت کوچکی از پلک پایینی را در لبه بیرونی برمی دارد. وقتی پلک دوباره به هم بخیه می‌شود، تاندون‌ها و ماهیچه‌های پلک صاف می‌شوند و باعث می‌شوند که پلک به درستی روی چشم قرار بگیرند. این روش به طور کلی نسبتا ساده است.
• اکتروپیون ناشی از بافت اسکار ناشی از آسیب یا جراحی قبلی است. جراح ممکن است نیاز به پیوند پوست داشته باشد که از پلک بالا یا پشت گوش گرفته شده است تا به حمایت از پلک تحتانی کمک کند. اگر فلج صورت یا اسکار قابل توجهی دارید، ممکن است به یک روش دوم برای اصلاح کامل اکتروپیون نیاز داشته باشید.

قبل از عمل جراحی، یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن پلک و ناحیه اطراف آن دریافت می‌کنید. بسته به نوع عملی که انجام می شود و اینکه آیا در یک کلینیک جراحی سرپایی انجام می شود، ممکن است با استفاده از داروهای خوراکی یا داخل وریدی آرام‌بخش‌ دریافت کنید تا راحت‌تر باشید.

 

 

برای انجام عمل جراحی مورد نیاز است:

• به مدت 24 ساعت از چسب چشم استفاده کنید
• از یک آنتی بیوتیک و پماد استریدی چند بار در روز به مدت یک هفته روی چشم خود استفاده کنید
• برای کاهش کبودی و تورم به طور دوره ای از کمپرس سرد استفاده کنید
•  

پس از جراحی احتمالاً موارد زیر را تجربه خواهید کرد:

• تورم موقت
• کبودی روی چشم و اطراف آن

ممکن است بعد از جراحی، پلک صاف شود. اما با بهبودی، راحت تر می شود. بخیه ها معمولاً حدود یک هفته پس از جراحی برداشته می شوند. می توانید انتظار داشته باشید که  تورم و کبودی در حدود دو هفته از بین برود.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این نکات سبک زندگی ممکن است ناراحتی را از اکتروپیون تسکین دهد:

 

• از روان کننده های استفاده کنید. اشک مصنوعی و پمادهای چشمی می تواند به روان نگه داشتن قرنیه کمک کند و از آسیب های خطرناک بینایی جلوگیری کند. استفاده از پماد چشم و پوشیدن محافظ روی چشم به ویژه در طول شب مفید است.
• چشمان خود را با دقت پاک کنید. پاک کردن مداوم چشم‌ها می‌تواند باعث کشش بیشتر و تاندون‌های زیر چشم شود و اکتروپیون را بدتر کند. پلک چشم بالایی را به سمت بالا و پایینی را به سمت بینی پاک کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائم و نشانه های اکتروپیون را دارید، احتمالاً با مراجعه به چشم پزشک شروع کنید. 

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، این مراحل را انجام دهید:

 

• علائمی را که داشته اید و مدت زمان آن را لیست کنید.
• قبل از تغییر ظاهر پلک، عکسی از خودتان پیدا کنید که می توانید آن را در قرار ملاقات بیاورید.
• تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنید، ازجمله دوزها فهرست کنید.
• اطلاعات کلیدی شخصی و پزشکی، از جمله تغییرات اخیر زندگی و عوامل استرس زا را فهرست کنید.
• سوالاتی را که باید از پزشک خود بپرسید فهرست کنید.
• از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کند تا کمک کند آنچه دکتر می گوید را به خاطر بسپارید.
•  

برای اکتروپیون، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین دلایل علائم من چیست؟
• به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟ آیا آنها نیاز به آمادگی دارند؟
• آیا این وضعیت موقتی است یا طولانی مدت؟
• آیا اکتروپیون می تواند به بینایی آسیب برساند؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• خطرات جراحی چیست؟
• جایگزین های جراحی چیست؟
• من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• چه زمانی شروع به علائم کردید؟
• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا قبلاً روی چشم یا پلک خود عمل جراحی انجام داده اید؟
• آیا برای سر و گردن خود پرتو درمانی انجام داده اید؟
• آیا مشکلات چشمی دیگر مانند  آسیب دیدگی داشته اید؟
• آیا داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید؟
• آیا آسپرین مصرف می کنید؟
• آیا از قطره چشمی استفاده می کنید؟
•