برای تشخیص عفونت قارچی، پزشک ممکن است:

درباره سابقه پزشکی سوال بپرسد. این ممکن است شامل جمع آوری اطلاعات در مورد عفونت های واژن گذشته یا عفونت های مقاربتی باشد.

معاینه لگن را انجام دهد. پزشک دستگاه تناسلی خارجی را از نظر علائم عفونت معاینه می کند. در مرحله بعد، یک ابزار (اسپکولوم) را در واژن قرار می دهد تا دیواره های واژن را باز نگه دارد تا واژن و دهانه رحم - قسمت باریک و پایین تر رحم را بررسی کند.

ترشحات واژن را آزمایش کند. پزشک ممکن است نمونه ای از مایع واژن را برای آزمایش بفرستد تا نوع قارچ عامل عفونت مخمری را تعیین کند. شناسایی قارچ می تواند به پزشک کمک کند تا درمان موثرتری برای عفونت های مکرر قارچی تجویز کند.

تبلیغات

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

اطلاعات بیشتر

رفتار

درمان عفونت های قارچی بستگی به شدت و فراوانی عفونت دارد.

 

برای علائم خفیف تا متوسط ​​و دوره های نادر، پزشک ممکن است توصیه کند:

درمان واژینال کوتاه مدت. مصرف یک داروی ضد قارچ به مدت سه تا هفت روز معمولا عفونت قارچی را از بین می برد. داروهای ضد قارچ – که به صورت کرم، پماد، قرص و شیاف در دسترس هستند – شامل میکونازول (Monistat 3) و ترکونازول هستند. برخی از این داروها بدون نسخه و برخی دیگر فقط با نسخه در دسترس هستند.

داروی خوراکی تک دوز. پزشک ممکن است یک دوز خوراکی یکبار مصرف فلوکونازول (دیفلوکان) را تجویز کند. اگر باردار هستید مصرف داروهای خوراکی توصیه نمی شود. برای مدیریت علائم شدیدتر، ممکن است دو دوز را با فاصله سه روز مصرف کنید.

اگر درمان علائم را برطرف نکرد یا اگر علائم ظرف دو ماه برگشت دوباره به پزشک مراجعه کنید.

 

اگر علائم شدید است یا عفونت های قارچی مکرر دارید، پزشک ممکن است توصیه کند:

درمان واژینال با دوره طولانی. پزشک ممکن است یک داروی ضد قارچ را که روزانه تا دو هفته مصرف می‌شود و سپس یک بار در هفته به مدت شش ماه تجویز کند.

داروی خوراکی چند دوز. ممکن است پزشک به جای درمان واژینال، دو یا سه دوز از یک داروی ضد قارچ را به صورت خوراکی تجویز کند. با این حال، این درمان برای زنان باردار توصیه نمی شود.

درمان مقاوم به آزول. پزشک ممکن است اسید بوریک را توصیه کند، کپسولی که در واژن قرار داده می‌شود. این دارو در صورت مصرف خوراکی ممکن است کشنده باشد و فقط برای درمان قارچ کاندیدا که به عوامل ضد قارچی معمول مقاوم است استفاده می شود.


طب جایگزین

هیچ دارویی برای درمان قارچی واژن ثابت نشده است. برخی از درمان‌های مکمل ممکن است زمانی که با مراقبت‌های پزشکان ترکیب شوند، تسکین دهند.

با پزشک خود در مورد درمان های جایگزین برای عفونت قارچی واژن صحبت کنید که ممکن است برای شما بی خطر باشد.



آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر در گذشته برای عفونت قارچی تحت درمان قرار گرفته اید، ممکن است نیازی به معاینه نداشته باشید. در غیر این صورت، احتمالاً به پزشک خانواده یا متخصص زنان مراجعه خواهید کرد.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از علائمی که داشته اید و مدت زمان آن را تهیه کنید.

اطلاعات کلیدی، از جمله سایر شرایط پزشکی و هر دارو، ویتامین یا مکملی را که مصرف می کنید، یادداشت کنید.

از استفاده از تامپون قبل از قرار ملاقات خودداری کنید.

فهرستی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تهیه کنید.



سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

آیا باید دارو مصرف کنم؟

آیا دستورالعمل خاصی برای مصرف دارو وجود دارد؟

آیا محصولات بدون نسخه ای وجود دارد که شرایط من را درمان کند؟

اگر علائم بعد از درمان برگشت چه کنم؟

چگونه می توانم از عفونت قارچی جلوگیری کنم؟

مراقب چه علائم و نشانه هایی باشم؟

در طول قرار ملاقات خود، از پرسیدن سؤالات دیگر که به ذهنتان می رسد، دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، از جمله:

چه علائمی دارید؟ چه مدت است که آنها را دارید؟

آیا متوجه بوی شدید واژن می شوید؟

آیا تا به حال برای عفونت واژن تحت درمان قرار گرفته اید؟

آیا محصولات بدون نسخه را برای درمان بیماری خود امتحان کرده اید؟

آیا اخیرا آنتی بیوتیک مصرف کرده اید؟

آیا از نظر جنسی فعال هستید؟

باردار هستید؟

آیا از صابون معطر یا حمام حباب دار استفاده می کنید؟

آیا از اسپری بهداشتی زنانه استفاده می کنید؟




  • مطالب مرتبط