هیچ آزمایشی برای تشخیص PCOS وجود ندارد. پزشک احتمالاً با بحث در مورد سابقه پزشکی، از جمله دوره های قاعدگی و تغییر وزن شروع می کند. معاینه فیزیکی شامل بررسی رشد موهای زائد، مقاومت به انسولین و آکنه خواهد بود.

 

سپس ممکن است توصیه کند:

• معاینه لگن. پزشک به صورت چشمی و دستی اندام های تناسلی را برای وجود توده ها، رشد یا سایر ناهنجاری ها بررسی می کند.
• آزمایشات خون. ممکن است خون برای اندازه گیری سطح هورمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. این آزمایش می‌تواند علل احتمالی ناهنجاری‌های قاعدگی یا آندروژن اضافی را که شبیه PCOS است، حذف کند . ممکن است آزمایش خون اضافی برای اندازه گیری تحمل گلوکز و سطح کلسترول و تری گلیسیرید ناشتا انجام دهید.
• یک سونوگرافی. پزشک ظاهر تخمدان ها و ضخامت پوشش داخلی رحم را بررسی می کند. یک دستگاه گرز مانند (مبدل) در واژن قرار می گیرد (سونوگرافی ترانس واژینال). مبدل امواج صوتی را منتشر می کند که به تصاویر روی صفحه کامپیوتر تبدیل می شوند.

اگر تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید ، ممکن است.

 

پزشک آزمایش‌های اضافی را برای عوارض توصیه کند. این آزمایش ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

بررسی دوره ای فشار خون، تحمل گلوکز و سطح کلسترول و تری گلیسیرید

• غربالگری افسردگی و اضطراب
• غربالگری آپنه انسدادی خواب
•  

رفتار

درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک بر مدیریت نگرانی های فردی مانند ناباروری، هیرسوتیسم، آکنه یا چاقی متمرکز است. درمان خاص ممکن است شامل تغییر سبک زندگی یا دارو باشد.

 

 

تغییر سبک زندگی

پزشک ممکن است کاهش وزن را از طریق یک رژیم غذایی کم کالری همراه با فعالیت های ورزشی متوسط ​​توصیه کند. حتی یک کاهش متوسط ​​در وزن - به عنوان مثال، کاهش 5 درصد وزن بدن - ممکن است وضعیت را بهبود بخشد. کاهش وزن همچنین ممکن است اثربخشی داروهایی را که پزشک برای PCOS توصیه می کند افزایش دهد و می تواند به ناباروری کمک کند.

 

 

داروها

برای تنظیم چرخه قاعدگی، پزشک ممکن است توصیه کند:

• قرص های ضد بارداری ترکیبی. قرص های حاوی استروژن و پروژسترون باعث کاهش تولید آندروژن و تنظیم استروژن می شوند. تنظیم هورمون ها می تواند خطر ابتلا به سرطان آندومتر را کاهش دهد و خونریزی غیر طبیعی، رشد موهای زائد و آکنه را اصلاح کند. به جای قرص، می توانید از چسب پوستی یا حلقه واژینال حاوی ترکیبی از استروژن و پروژسترون استفاده کنید.
• پروژسترون درمانی. مصرف پروژسترون به مدت 10 تا 14 روز هر یک تا دو ماه می تواند قاعدگی را تنظیم و از سرطان آندومتر محافظت کند. پروژسترون درمانی سطح آندروژن را بهبود نمی بخشد و از بارداری جلوگیری نمی کند. اگر می خواهید از بارداری خودداری کنید، مینی قرص پروژسترون یا دستگاه داخل رحمی حاوی پروژستین انتخاب بهتری است.

برای کمک به تخمک گذاری، پزشک ممکن است توصیه کند:

• کلومیفن. این داروی خوراکی ضد استروژن در اولین بخش از چرخه قاعدگی مصرف می شود.
• لتروزول (Femara). این درمان سرطان سینه می تواند برای تحریک تخمدان ها کار کند.
• متفورمین. این داروی خوراکی برای دیابت نوع 2 مقاومت به انسولین را بهبود می بخشد و سطح انسولین را کاهش می دهد. اگر با استفاده از کلومیفن باردار نشدید، ممکن است پزشک استفاده از متفورمین را توصیه کند. اگر پیش دیابت دارید، متفورمین همچنین می تواند پیشرفت دیابت نوع 2 را کند کرده و به کاهش وزن کمک کند.
• گنادوتروپین ها. این داروهای هورمونی به صورت تزریقی تجویز می شوند.
•  

برای کاهش رشد بیش از حد مو، پزشک ممکن است توصیه کند:

• قرص های ضد بارداری. این قرص ها تولید آندروژن را کاهش می دهند که می تواند باعث رشد بیش از حد مو شود.
• اسپیرونولاکتون (آلداکتون). این دارو از اثرات آندروژن بر روی پوست جلوگیری می کند. اسپیرونولاکتون می تواند باعث نقایص مادرزادی شود، بنابراین پیشگیری از بارداری موثر در حین مصرف این دارو ضروری است. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید توصیه نمی شود.
• افلورنیتین (Vaniqa). این کرم می تواند رشد موهای صورت را در خانم ها کم کند.
• الکترولیز. یک سوزن کوچک در هر فولیکول مو وارد می شود. سوزن یک پالس جریان الکتریکی برای آسیب رساندن و در نهایت تخریب فولیکول ساطع می کند. ممکن است به چندین درمان نیاز داشته باشید.
•  

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای کمک به کاهش اثرات PCOS ، سعی کنید:

• وزن سالم را حفظ کنید. کاهش وزن می تواند سطح انسولین و آندروژن را کاهش دهد و ممکن است تخمک گذاری را بازگرداند. از پزشک خود در مورد یک برنامه کنترل وزن بپرسید و به طور منظم با یک متخصص تغذیه برای کمک در رسیدن به اهداف کاهش وزن ملاقات کنید.
• کربوهیدرات ها را محدود کنید. رژیم های کم چرب و پر کربوهیدرات ممکن است سطح انسولین را افزایش دهند. در صورت ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک از پزشک خود در مورد رژیم کم کربوهیدرات سوال کنید . کربوهیدرات های پیچیده را انتخاب کنید که قند خون را آهسته تر افزایش می دهند.
• فعال باشید. ورزش به کاهش سطح قند خون کمک می کند. اگر PCOS دارید ، افزایش فعالیت روزانه و شرکت در یک برنامه ورزشی منظم ممکن است مقاومت به انسولین را درمان یا حتی از آن جلوگیری کند و کمک کند وزن خود را تحت کنترل داشته باشید و از ابتلا به دیابت جلوگیری کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

ممکن است به یک متخصص زنان، یک متخصص اختلالات هورمونی (متخصص غدد درون ریز) یا یک متخصص ناباروری (متخصص غدد تولید مثل) ارجاع داده شوید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائمی را که داشته اید و مدت زمان آن را فهرست کنید.
• تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنید، از جمله دوزها فهرست کنید.
• اطلاعات کلیدی شخصی و پزشکی، از جمله سایر شرایط، تغییرات اخیر زندگی و عوامل استرس زا را فهرست کنید.
• سوالاتی را برای پرسیدن از پزشک خود آماده کنید.
• سیکل های قاعدگی خود را یادداشت کنید.

برای PCOS ، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه آزمایشاتی را پیشنهاد می کنید؟
• چگونه PCOS بر توانایی باردار شدن تأثیر می گذارد؟
• چه داروهایی را برای کمک به بهبود علائم یا توانایی باردار شدن توصیه می کنید؟
• چه تغییراتی در شیوه زندگی برای کمک به بهبود علائم یا توانایی برای باردار شدن توصیه می کنید؟
• پیامدهای دراز مدت PCOS برای سلامتی چیست؟
• من شرایط پزشکی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

در طول قرار ملاقات خود، از پرسیدن سؤالات دیگر که به ذهنتان می رسد، دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، از جمله:

 

• علائم و نشانه های شما چیست؟ هر چند وقت یک بار رخ می دهند؟
• علائم چقدر شدید است؟
• هر علامت از چه زمانی شروع شد؟
• آخرین قاعدگی شما چه زمانی بود؟
• آیا از اولین باری که پریود شده اید وزن اضافه کرده اید؟ چقدر وزن اضافه کردید و چه زمانی وزن اضافه کردید؟
• آیا چیزی علائم را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟
• آیا در تلاش برای باردار شدن هستید یا می خواهید باردار شوید؟
• آیا تا به حال مادر یا خواهر شما مبتلا به PCOS تشخیص داده شده است ؟
•