پزشک یا متخصص پوست بر اساس اطلاعاتی که در مورد علائم و معاینه دقیق ناهنجاری های پوستی ارائه می دهد، تشخیص لیکن نیتیدوس یا بیماری پوستی دیگر را می دهد.

او ممکن است از ذره بین برای مشاهده پوست استفاده کند. یا ممکن است نمونه کوچکی از بافت بردارد (بیوپسی) و زیر میکروسکوپ به آن نگاه کند.

 

رفتار

برای اکثر افراد، لیکن نیتیدوس چند ماه تا یک سال طول می کشد. این عارضه معمولا خود به خود بدون درمان برطرف می شود. پس از پاک شدن، ظاهر پوست معمولاً طبیعی است و جای زخم یا تغییر رنگ دائمی در پوست وجود ندارد.

 

 

اگر لیکن نیتیدوس باعث خارش شود یا در مورد ظاهر خود یا فرزندتان نگرانی هایی دارید، پزشک ممکن است یکی از درمان های زیر را تجویز کند:

 

کورتیکواستروئیدها. ممکن است التهاب مرتبط با لیکن نیتیدوس را کاهش دهند. عوارض جانبی بسته به اینکه به عنوان پماد به طور مستقیم روی پوست استفاده شود (محلی) یا به عنوان قرص (خوراکی) متفاوت است. استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی می تواند باعث نازک شدن پوست، کاهش اثر درمانی و سایر مشکلات پوستی شود. استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای خوراکی می تواند باعث ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان)، دیابت، فشار خون بالا و سطح کلسترول بالا شود.

 

رتینوئید. یک نسخه مصنوعی از ویتامین A است که می تواند یک درمان موضعی یا خوراکی باشد. درمان موضعی عوارض جانبی مرتبط با کورتیکواستروئیدها را ایجاد نمی کند، اما ممکن است پوست را تحریک کند.

 

از آنجایی که رتینوئید می تواند باعث نقص مادرزادی شود، نباید توسط زنان باردار یا کسانی که ممکن است باردار شوند استفاده شود. پزشک می تواند اقدامات احتیاطی لازم را توصیه کند.

 

سایر داروهای موضعی. یک داروی موضعی به نام تاکرولیموس (Protopic) به سرکوب پاسخ ایمنی کمک می کند و ممکن است برای لیکن نیتیدوس مفید باشد. عوارض جانبی احتمالی شامل سوزش و خارش در محل مصرف دارو است. این دارو را نمی توان همراه با فتوتراپی استفاده کرد. هنگام استفاده از تاکرولیموس، قرار گرفتن در معرض نور خورشید را محدود کنید و در طول درمان از تخت های برنزه کننده استفاده نکنید.

 

آنتی هیستامین ها. علیه پروتئینی به نام هیستامین که در فعالیت التهابی نقش دارد، عمل می کنند. یک آنتی هیستامین خوراکی یا موضعی ممکن است خارش مرتبط با لیکن نیتیدوس را تسکین دهد.

 

فتوتراپی، نوعی نور درمانی، ممکن است به پاکسازی لیکن نیتیدوس کمک کند. یک نوع از آن از اشعه ماوراء بنفش (A (UVA استفاده می کند که به عمق پوست نفوذ می کند. این درمان معمولاً همراه با دارویی استفاده می شود که پوست را نسبت به نور UVA حساس تر می کند. نوع دیگر از نور ماوراء بنفش با نوار باریک (B (UVB استفاده می کند. مهم است که تا چند روز پس از فتوتراپی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کنید. همچنین، برای محافظت از چشمان خود باید چند روز از عینک آفتابی مخصوص جاذب UV استفاده کنید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر کودک یا شما یک بیماری پوستی را تجربه کنید، احتمالاً با مراجعه به پزشک اطفال یا پزشک خانواده شروع کنید. سپس ممکن است به یک متخصص پوست ارجاع داده شوید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات خود فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائمی که داشته اید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد.
• تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید.
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.
•  

برای لیکن نیتیدوس، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• محتمل ترین علت علائم چیست؟
• آیا آزمایش خاصی نیاز دارم؟
• چه مدت می توانم انتظار داشته باشم که این وضعیت ادامه داشته باشد؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• چه عوارض جانبی می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟
• آیا محدودیتی برای انواع محصولاتی که برای پوستم استفاده می کنم وجود دارد؟
• آیا جایگزین عمومی برای دارویی که برای من تجویز می کنید وجود دارد؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سوالاتی می پرسد، مانند:

• اولین بار چه زمانی متوجه ظهور برجستگی های ریز شدید؟
• لکه های برجستگی در کجا قرار دارند؟
• آیا تکه های برجستگی در طول زمان از نظر ظاهری تغییر کرده اند؟
• آیا برجستگی ها خارش دارند؟ چقدر یا چند وقت یکبار؟
• آیا شما یا اعضای نزدیک خانواده سابقه اگزمای آتوپیک، آسم یا تب یونجه دارید؟
•