شایع ترین علامت لارنژیت گرفتگی صدا است. تغییرات در صدا می تواند با درجه عفونت یا تحریک متفاوت باشد، از گرفتگی خفیف تا تقریباً از دست دادن صدا. اگر گرفتگی صدا مزمن دارید، پزشک ممکن است سابقه پزشکی و علائم را بررسی کند. او ممکن است بخواهد به صدایتان گوش دهد و تارهای صوتی‌تان را بررسی کند و شما را به متخصص گوش، حلق و بینی ارجاع دهد.

گاهی اوقات از این تکنیک ها برای کمک به تشخیص لارنژیت استفاده می شود:

لارنگوسکوپی. در روشی به نام لارنگوسکوپی، پزشک می تواند تارهای صوتی را با استفاده از یک نور و یک آینه کوچک برای نگاه کردن به پشت گلو به صورت بصری بررسی کند. یا ممکن است پزشک از لارنگوسکوپی فیبر نوری استفاده کند. این شامل قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر (اندوسکوپ) با یک دوربین کوچک و نور از طریق بینی یا دهان و در پشت گلو است. سپس پزشک می تواند حرکت تارهای صوتی را در حین صحبت تماشا کند.

بیوپسی. اگر پزشک یک ناحیه مشکوک را ببیند، ممکن است بیوپسی انجام دهد - نمونه برداری از بافت برای بررسی زیر میکروسکوپ.

رفتار

لارنژیت حاد اغلب در عرض یک هفته یا بیشتر به خودی خود بهبود می یابد. اقدامات مراقبت از خود، مانند استراحت صوتی، نوشیدن مایعات و مرطوب کردن هوا نیز می تواند به بهبود علائم کمک کند.

درمان لارنژیت مزمن با هدف درمان علل زمینه ای مانند سوزش سر دل، سیگار کشیدن یا مصرف الکل انجام می شود.

داروهای مورد استفاده در برخی موارد عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها. تقریباً در تمام موارد لارنژیت، آنتی بیوتیک هیچ فایده ای ندارد زیرا علت آن معمولاً ویروسی است. اما اگر عفونت باکتریایی دارید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک را توصیه کند.

کورتیکواستروئیدها. گاهی اوقات، کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب تارهای صوتی کمک کنند. با این حال، این درمان تنها زمانی استفاده می‌شود که نیاز فوری به درمان لارنژیت وجود داشته باشد - مانند برخی موارد که کودک نوپا مبتلا به لارنژیت همراه با کروپ است.

همچنین ممکن است برای یادگیری کاهش رفتارهایی که صدا را بدتر می کند، صدا درمانی داشته باشید.

در برخی موارد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برخی از روش‌های خودمراقبتی و درمان‌های خانگی ممکن است علائم التهاب حنجره را کاهش داده و فشار روی صدا را کاهش دهند:

هوای مرطوب تنفس کنید. برای مرطوب نگه داشتن هوای خانه یا محل کار خود از یک مرطوب کننده استفاده کنید. بخار حاصل از یک کاسه آب داغ یا دوش آب گرم را استنشاق کنید.

تا حد امکان به صدای خود استراحت دهید. از صحبت کردن یا آواز خواندن خیلی بلند یا طولانی خودداری کنید.

برای جلوگیری از کم آبی مایعات فراوان بنوشید.

گلوی خود را مرطوب کنید. مکیدن پاستیل، غرغره کردن با آب نمک یا جویدن یک تکه آدامس را امتحان کنید.

از داروهای ضد احتقان خودداری کنید. این داروها می توانند گلو را خشک کنند.

از زمزمه کردن خودداری کنید. این کار حتی بیشتر از گفتار معمولی به صدا فشار می آورد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده یا متخصص اطفال شروع کنید. ممکن است به یک پزشک آموزش دیده در زمینه اختلالات گوش، حلق و بینی ارجاع داده شوید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

آنچه می توانید انجام دهید

از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. وقتی قرار ملاقات گذاشتید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید.

هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. ممکن است شخصی که شما را همراهی می کند اطلاعاتی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

تهیه فهرستی از سوالات کمک می کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. در مورد لارنژیت، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

چه چیزی احتمالاً باعث علائم یا وضعیت من می شود؟

علل احتمالی دیگر چیست؟

در صورت وجود به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

آیا وضعیت من احتمالا موقتی است یا مزمن؟

بهترین اقدام چیست؟

جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

آیا باید به یک فوق تخصص مراجعه کنم؟

آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟

آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن هر سوال دیگری دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، مانند:

چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟

آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

علائم چقدر شدید است؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟

آیا سیگار می کشید؟

آیا آلرژی دارید؟ آیا اخیرا سرما خورده اید؟

آیا اخیراً بیش از حد از تارهای صوتی خود مانند آواز خواندن یا فریاد زدن استفاده کرده اید؟