از آنجایی که MGUS معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند، معمولاً به طور تصادفی در طول آزمایش خون برای سایر شرایط تشخیص داده می شود. پس از آن، پزشک ممکن است توصیه کند:

 

آزمایش خون دقیق تر. اینها می توانند به رد سایر علل افزایش سطح پروتئین کمک کنند و آسیب کلیه را بررسی کنند.

 

آزمایشات ادرار. جمع آوری ادرار 24 ساعته می تواند به تعیین اینکه آیا پروتئین غیرطبیعی در ادرار ترشح می شود یا خیر کمک می کند. همچنین می تواند هرگونه آسیب کلیوی ناشی از آن را ارزیابی کند.

 

تست های تصویربرداری. اگر درد استخوانی دارید، پزشک ممکن است اسکن MRI یا توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) را توصیه کند. این تصاویر می توانند به پزشک کمک کنند تا ناهنجاری های استخوانی مربوط به MGUS را پیدا کند. تراکم استخوان نیز ممکن است نیاز به بررسی داشته باشد.

 

آزمایش مغز استخوان. یک سوزن توخالی می تواند بخشی از مغز استخوان را از پشت یکی از استخوان های لگن خارج کند. تجزیه و تحلیل مغز استخوان به طور کلی تنها زمانی انجام می شود که در معرض خطر ابتلا به یک بیماری جدی تر هستید یا اگر دچار کم خونی غیر قابل توضیح، نارسایی کلیه، ضایعات استخوانی یا سطوح بالای کلسیم هستید.

 

رفتار

MGUS نیازی به درمان ندارد. اما پزشک احتمالاً معاینات دوره ای را برای نظارت بر سلامت توصیه می کند که احتمالاً شش ماه پس از تشخیص شروع می شود.

 

انتظار مراقب

اگر در معرض خطر بالای تبدیل MGUS به یک بیماری جدی‌تر هستید، پزشک ممکن است معاینات مکرر را توصیه کند تا هر گونه پیشرفت تشخیص داده شود و درمان در اسرع وقت آغاز شود.

 

پزشک احتمالاً به علائم و نشانه هایی مانند موارد زیر توجه می کند:

 

• درد استخوان
• خستگی یا ضعف
• کاهش وزن ناخواسته
• تب یا تعریق شبانه
• سردرد، سرگیجه، درد عصبی یا تغییر در بینایی یا شنوایی
• خون ریزی
• کم خونی یا سایر ناهنجاری های خونی
• تورم غدد لنفاوی، کبد یا طحال
•  

داروها

اگر پوکی استخوان دارید، پزشک ممکن است دارویی را برای افزایش تراکم استخوان توصیه کند. به عنوان مثال می توان به آلندرونات (فوزاماکس)، ریزدرونات (آکتونل)، ایباندرونات (بونیوا) و زولدرونیک اسید (Reclast، Zometa) اشاره کرد.

 

آزمایشات بالینی

ممکن است به پزشک متخصص در اختلالات خونی (هماتولوژیست) ارجاع داده شوید.

این ایده خوبی است که برای قرار ملاقات خود به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک خود داشته باشید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسند، فهرست کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی را فهرست کنید، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
• تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی را که مصرف می کنید، از جمله دوزها فهرست کنید.
• از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که با شما بیاید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در یک قرار ملاقات ارائه می شود، دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را که باید از پزشک خود بپرسید فهرست کنید.
•  

برای MGUS، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد؟
• چقدر باید برای بازدیدهای بعدی و آزمایش برنامه ریزی کنم؟
• آیا درمان یا تغییر سبک زندگی را توصیه می کنید؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگری که دارید دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• آیا در دست ها و پاهای خود بی حسی یا گزگز دارید؟
• آیا پوکی استخوان دارید؟
• آیا سابقه خانوادگی MGUS داشته اید؟
• آیا تا به حال لخته خون داشته اید؟
• آیا تا به حال شکستگی استخوان را تجربه کرده اید؟
• آیا تا به حال سرطان داشته اید؟
•