اگر پزشک مشکوک به جدا شدن جفت باشد، یک معاینه فیزیکی برای بررسی حساسیت یا سفتی رحم انجام می دهد. برای کمک به شناسایی منابع احتمالی خونریزی واژینال، پزشک احتمالاً آزمایش خون و ادرار و سونوگرافی را توصیه می کند.

در طول سونوگرافی، امواج صوتی با فرکانس بالا تصویری از رحم بر روی مانیتور ایجاد می کند. با این حال، همیشه نمی‌توان پارگی جفت را در سونوگرافی مشاهده کرد.

رفتار

امکان اتصال مجدد جفت جدا شده از دیواره رحم وجود ندارد. گزینه های درمانی برای جداشدن جفت به شرایط زیر بستگی دارد:

جنین به ترم کامل نزدیک نشده است. اگر جداشدگی خفیف به نظر می رسد، ضربان قلب کودک طبیعی است و برای تولد نوزاد خیلی زود است، ممکن است برای نظارت دقیق در بیمارستان بستری شوید. اگر خونریزی متوقف شد و وضعیت کودک پایدار است، ممکن است بتوانید در خانه استراحت کنید.

ممکن است برای کمک به بلوغ ریه‌های کودک و محافظت از مغز او، در صورت نیاز به زایمان زودرس، دارویی به شما داده شود.

نوزاد نزدیک ترم است. به طور کلی پس از هفته 34 بارداری، اگر جداشدن جفت کم به نظر می رسد، ممکن است زایمان واژینال با نظارت دقیق امکان پذیر باشد. اگر سقط جنین باعث بدتر شدن یا به خطر افتادن سلامتی شما یا کودکتان شود، به زایمان فوری نیاز خواهید داشت – معمولاً با سزارین.

برای خونریزی شدید، ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشید.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

جدا شدن جفت اغلب یک اورژانس پزشکی است و زمانی برای آماده شدن باقی نمی گذارد. با این حال، ممکن است پزشک شما متوجه نشانه‌هایی از جداشدگی در آینده شود.

بسته به شدت مشکوک جداشدگی جفت، ممکن است در بیمارستان بستری شده و تحت نظر باشید. یا ممکن است برای جراحی اورژانسی برای زایمان نوزاد بستری شوید.

اگر شما و نوزاد در بیمارستان تحت نظر هستید، در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای اتفاقات آینده آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

زمانی که در بیمارستان هستید:

به تغییرات توجه کنید. در صورت تغییر در علائم یا دفعات آنها فوراً به تیم مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید.

به پزشک خود در مورد تمام داروهایی که مصرف کرده اید، از جمله ویتامین ها و مکمل ها، اطلاع دهید. شامل اینکه آیا در دوران بارداری خود سیگار کشیده اید یا از داروهای غیرقانونی استفاده کرده اید.

در صورت امکان از یکی از عزیزان یا دوستان خود بخواهید که با شما باشند. کسی که همراه شماست می‌تواند کمک کند تا اطلاعات ارائه شده را به خاطر بسپارید، به خصوص در مواقع اضطراری.

برخی از سوالاتی که ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

آیا نوزاد در خطر است؟ 

گزینه های مداوا چه هستند؟

عوارض احتمالی چیست؟

اگر الان بچه به دنیا بیاید چه انتظاری دارم؟

آیا نیاز به انتقال خون دارم؟

احتمال اینکه بعد از زایمان نیاز به هیسترکتومی داشته باشم چقدر است؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

علائم و نشانه ها از چه زمانی شروع شد؟

آیا متوجه تغییراتی در علائم و نشانه های خود شده اید؟

آیا می توانید حرکت کودک خود را احساس کنید؟

آیا متوجه نشت مایع شفاف از واژن خود شده اید؟

آیا حالت تهوع، استفراغ یا سبکی سر داشته اید؟