کوردوسنتز - همچنین به عنوان نمونه گیری از راه پوست - یک آزمایش تشخیصی قبل از تولد است که در آن نمونه ای از خون نوزاد برای آزمایش از بند ناف خارج می شود.

کوردوسنتز که معمولاً بعد از هفته 18 بارداری انجام می شود، می‌تواند برای تشخیص برخی اختلالات ژنتیکی، بیماری های خونی و عفونت ها استفاده شود. کوردوسنتز همچنین می تواند برای رساندن خون و دارو به نوزاد از طریق بند ناف استفاده شود.

استفاده از کوردوسنتز در حال نادر شدن است زیرا روش‌های تشخیصی مانند آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی که خطر مرگ جنین کمتری را به همراه دارند، می‌توانند به جای آن برای تشخیص قبل از تولد بیماری استفاده شوند. کوردوسنتز اغلب برای آزمایش کم خونی در نوزاد انجام می شود.

چرا این کار انجام می شود

کوردوسنتز عمدتاً برای تشخیص و درمان بیماری‌های خونی، مانند کم خونی جنینی - مقدار کم گلبول‌های قرمز سالم در یک نوزاد در حال رشد - استفاده می‌شود.

کوردوسنتز معمولاً زمانی انجام می‌شود که تشخیص از طریق آمنیوسنتز، نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی، سونوگرافی یا روش‌های دیگر امکان‌پذیر نباشد. کوردوسنتز نسبت به سایر روش‌ها خطر عوارض بیشتری برای نوزاد از جمله مرگ دارد. پزشک این روش را تنها در صورتی پیشنهاد می‌کند که گزینه‌های دیگر در دسترس نباشند یا به سرعت به نتیجه نرسند.

به ندرت، کوردوسنتز ممکن است برای بررسی کروموزوم های جنین از طریق ریزآرایه کروموزوم یا تجزیه و تحلیل کاریوتیپ استفاده شود. خون به دست آمده از طریق کوردوسنتز همچنین می تواند به طور بالقوه برای انواع دیگر مطالعات ژنتیکی مورد استفاده قرار گیرد.

خطرات

کوردوسنتز خطرات بالقوه جدی دارد، از جمله:

خونریزی جنین. خونریزی از ناحیه ای که سوزن وارد می شود شایع ترین عارضه است. اگر خونریزی جنینی تهدید کننده زندگی رخ دهد، ممکن است پزشک جایگزینی فرآورده های خونی را به جنین توصیه کند.

هماتوم بند ناف. جمع آوری خون جنین در بند ناف ممکن است در طول یا بعد از کوردوسنتز رخ دهد. اکثر نوزادان در هنگام بروز این مشکل علائم و نشانه‌هایی ندارند. با این حال، تعداد کمی ممکن است برای مدت کوتاهی دچار ضربان قلب پایین شوند.

اگر هماتوم پایدار باشد، پزشک نوزاد را تحت نظر خواهد گرفت. اگر هماتوم پایدار نباشد یا ضربان قلب کودک بهبود نیابد، پزشک زایمان سزارین اورژانسی را توصیه می کند.

کاهش ضربان قلب نوزاد. ضربان قلب نوزاد ممکن است پس از کوردوسنتز به طور موقت کاهش یابد.

عفونت. به ندرت، کوردوسنتز می تواند منجر به عفونت رحم یا جنین شود.

خونریزی جنین-مادر. خون جنین ممکن است در حدود 40 درصد از روش ها وارد گردش خون مادر شود. مقدار خونریزی معمولا کم است. این مشکل زمانی که جفت در جلوی رحم قرار می گیرد، شایع تر است.

انتقال عفونت مادر. اگر مادر عفونت های خاصی مانند هپاتیت B، هپاتیت C یا HIV داشته باشد، ممکن است به نوزاد منتقل شود.

از دست دادن بارداری. کوردوسنتز نسبت به سایر آزمایش‌های تشخیصی قبل از تولد، مانند نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی و آمنیوسنتز، خطر مرگ جنین بیشتری را به همراه دارد. این خطر برای جنینی که طبیعی به نظر می رسد و در حال آزمایش اختلالات ژنتیکی است، حدود 1 تا 2 درصد است.

 

با این حال، از آنجایی که بسیاری از نوزادان در هنگام انجام آزمایش بیمار هستند، تعیین اینکه آیا مرگ جنین به این روش مرتبط است یا به سلامت نوزاد اغلب دشوار است.

 

در نهایت تصمیم برای انجام کوردوسنتز به عهده شماست. پطشک متخصص زنان و متخصص ژنتیک می‌توانند کمک کنند تا خطرات و مزایای آن را بسنجید.

روش انجام

اگر هفته 23 یا بیشتر بارداری هستید، از شما خواسته می شود که از خوردن یا نوشیدن بعد از نیمه شب، شب قبل از کوردوسنتز اجتناب کنید. این به این دلیل است که برخی از عوارض ناشی از این روش ممکن است نیاز به سزارین اورژانسی داشته باشد.

 

ممکن است از همسرتان بخواهید که برای حمایت عاطفی، شما را در قرار ملاقات همراهی کند یا بعد از آن  به خانه برساند.

 

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

قبل از هفته 23 بارداری، کوردوسنتز معمولاً در یک مرکز سرپایی یا مطب پزشک انجام می شود. پس از هفته 23 بارداری، کوردوسنتز معمولاً در بیمارستان انجام می شود، در صورتی که نوزاد دچار عوارضی شود که ممکن است نیاز به زایمان اورژانسی داشته باشد.

 

نمونه خون قبل از انجام عمل برای مقایسه با نمونه های خون جنین گرفته می شود.

 

 

در طول روش

حدود 30 تا 60 دقیقه قبل از عمل، ممکن است آنتی بیوتیک برای کاهش خطر عفونت رحم به شما داده شود. این کار معمولاً از طریق لوله ای که در ورید قرار می گیرد انجام می شود.

پزشک از سونوگرافی برای تعیین محل بند ناف در رحم استفاده می کند. شما به پشت روی تخت معاینه دراز می کشید و پزشک ژل مخصوصی را روی شکم اعمال می کند. سپس او از یک دستگاه کوچک به نام مبدل اولتراسوند برای نشان دادن موقعیت کودک روی مانیتور استفاده می کند.

بعد، شکم شما را تمیز می کند. گاهی اوقات دارو برای جلوگیری از ناراحتی در طول عمل تجویز می شود، اما اغلب نیازی به آن نیست.

با هدایت سونوگرافی، پزشکتان یک سوزن نازک و توخالی را از طریق دیواره شکم و داخل رحم وارد می کند. مقدار کمی خون از ورید بند ناف به داخل یک سرنگ خارج می شود و سوزن خارج می شود.

در حالی که سوزن وارد شده و خون خارج می شود، باید بی حرکت دراز بکشید. ممکن است وقتی سوزن وارد پوستتان می شود احساس سوزش کنید و وقتی سوزن وارد رحم می شود احساس گرفتگی کنید.

بعد از عمل

پس از گرفتن نمونه خون، ممکن است گرفتگی یا مقدار کمی ناراحتی داشته باشید.

پزشک از یک سونوگرافی یا یک مانیتور بیرونی برای ردیابی ضربان قلب جنین پس از عمل استفاده می کند.

هنگامی که به خانه می روید، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما پیشنهاد دهد که بقیه روز را استراحت کنید. احتمالاً روز بعد می توانید فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. اگر خونریزی واژینال یا نشت مایعات را تجربه کردید با پزشک خود تماس بگیرید.

نمونه خون در یک آزمایشگاه تجزیه و تحلیل خواهد شد. نتایج آزمایش معمولاً ظرف چند روز در دسترس است.

نتایج

پزشک متخصص زنان یا متخصص ژنتیک به شما در درک نتایج کوردوسنتز کمک می کند. اگر نتایج آزمایش نرمال باشد، در مورد نیاز به هر گونه قرار ملاقات بعدی صحبت خواهد کرد.

اگر کودک عفونت داشته باشد، گزینه های درمانی را توضیح می دهد. اگر کودک کم خونی شدید دارد، ممکن است نیاز به تزریق خون از طریق بند ناف داشته باشد.

اگر نتایج آزمایش نشان می‌دهد که کودک شرایطی دارد که قابل درمان نیست، ممکن است با تصمیم‌های سختی مانند ادامه بارداری مواجه شوید. در این دوران سخت، از تیم مراقبت های بهداشتی خود، عزیزان خود و سایر افراد نزدیک کمک بگیرید.