هیسترکتومی شکمی یک روش جراحی است که رحم را از طریق یک برش در قسمت تحتانی شکم خارج می کند. اگر باردار هستید، رحم جایی است که نوزاد رشد می کند. هیسترکتومی جزئی فقط رحم را برداشته و دهانه رحم را دست نخورده باقی می گذارد. هیسترکتومی کامل باعث برداشتن رحم و دهانه رحم می شود.

گاهی اوقات هیسترکتومی شامل برداشتن یک یا هر دو تخمدان و لوله های فالوپ می شود، روشی که به آن هیسترکتومی کامل همراه با سالپنگو اوفورکتومی (sal-ping-go-o-of-uh-REK-tuh-me) می گویند.

هیسترکتومی همچنین می‌تواند از طریق یک برش در واژن (هیسترکتومی واژینال) یا با روش جراحی لاپاروسکوپی یا رباتیک انجام شود - که از ابزارهای بلند و نازکی استفاده می‌کند که از برش‌های کوچک شکمی عبور می‌کنند.

 

هیسترکتومی شکمی ممکن است نسبت به سایر انواع هیسترکتومی توصیه شود اگر:

رحم بزرگی دارید.

پزشک می خواهد سایر اندام های لگنی را برای علائم بیماری بررسی کند.

جراح احساس می کند که انجام هیسترکتومی شکمی به نفع شماست.

چرا این کار انجام می شود

ممکن است برای درمان مشکلات زیر به هیسترکتومی نیاز داشته باشید:

سرطان زنان. اگر سرطان زنانه دارید - مانند سرطان رحم یا دهانه رحم - هیسترکتومی ممکن است بهترین گزینه درمانی باشد. بسته به سرطان خاصی که دارید و میزان پیشرفت آن، گزینه های دیگر ممکن است شامل پرتودرمانی یا شیمی درمانی باشد.

فیبروم ها. هیسترکتومی تنها راه حل قطعی و دائمی برای فیبروم هاست - تومورهای خوش خیم رحم که اغلب باعث خونریزی مداوم، کم خونی، درد لگن یا فشار مثانه می شوند. بسته به میزان ناراحتی و اندازه تومور، درمان‌های غیرجراحی فیبروم‌ها ممکن است. بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم علائم حداقلی دارند و نیازی به درمان ندارند.

آندومتریوز. در آندومتریوز، بافت پوشاننده داخل رحم (آندومتر) خارج از رحم روی تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ یا سایر اندام‌های لگنی یا شکمی رشد می‌کند. هنگامی که دارو یا جراحی محافظه کارانه، آندومتریوز را بهبود نمی بخشد، ممکن است به هیسترکتومی همراه با برداشتن تخمدان ها و لوله های فالوپ (سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه) نیاز داشته باشید.

پرولاپس رحم. نزول رحم به داخل واژن می تواند زمانی اتفاق بیفتد که رباط ها و بافت های حمایت کننده ضعیف شوند. افتادگی رحم می تواند منجر به بی اختیاری ادرار، فشار لگن یا مشکل در حرکات روده شود. برای درمان این شرایط ممکن است هیسترکتومی لازم باشد.

خونریزی غیر طبیعی واژن. اگر قاعدگی‌های شما سنگین، نامنظم یا طولانی‌تر در هر سیکل باشد، هیسترکتومی ممکن است زمانی که خونریزی با روش‌های دیگر کنترل نمی‌شود، تسکین یابد.

درد مزمن لگن. گاهی اوقات، جراحی آخرین راه حل ضروری برای زنانی است که درد مزمن لگنی را تجربه می کنند که به وضوح در رحم ایجاد می شود. با این حال، هیسترکتومی هیچ تسکینی از بسیاری از اشکال درد لگنی ایجاد نمی کند و هیسترکتومی غیر ضروری ممکن است مشکلات جدیدی ایجاد کند. قبل از اقدام به چنین جراحی بزرگی، به دنبال ارزیابی دقیق باشید.

• 
  
• هیسترکتومی به توانایی برای باردار شدن پایان می دهد. اگر فکر می کنید ممکن است بخواهید باردار شوید، از پزشک خود در مورد جایگزین های این جراحی سوال کنید. در مورد سرطان، هیسترکتومی ممکن است تنها گزینه باشد. اما برای شرایط دیگر - از جمله فیبروم، آندومتریوز و افتادگی رحم - ممکن است بتوانید ابتدا درمان‌های کمتر تهاجمی را امتحان کنید.
  

در طول جراحی هیسترکتومی، جراح ممکن است یک روش مرتبط را نیز انجام دهد که هم تخمدان ها و هم لوله های فالوپ را برمی دارد (سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه). شما و پزشکتان باید از قبل در مورد اینکه آیا به این روش نیاز دارید یا نه، که منجر به یائسگی جراحی می‌شود، صحبت کنید.

با یائسگی جراحی، علائم یائسگی اغلب پس از انجام عمل به طور ناگهانی برای زنان شروع می شود. بسته به اینکه این علائم چقدر بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارد، ممکن است نیاز به درمان کوتاه مدت با هورمون داشته باشید.

خطرات

هیسترکتومی به طور کلی بسیار ایمن است، اما با هر عمل جراحی بزرگی، عوارضی نیز وجود دارد.

خطرات مرتبط با هیسترکتومی شکمی عبارتند از:

• لخته شدن خون
• عفونت
• خون ریزی بیش از حد
• واکنش نامطلوب به بیهوشی
• آسیب به دستگاه های ادراری، مثانه، رکتوم یا سایر ساختارهای لگنی در طول جراحی، که ممکن است نیاز به ترمیم بیشتر داشته باشد.
• شروع زودتر یائسگی حتی اگر تخمدان ها برداشته نشوند
• به ندرت مرگ
• 
  

روش انجام

طبیعی است که در مورد انجام هیسترکتومی احساس اضطراب کنید. در اینجا اقداماتی است که می توانید برای آماده سازی انجام دهید:

جمع آوری اطلاعات. قبل از جراحی، تمام اطلاعات مورد نیاز را به دست آورید تا از تصمیم خود برای انجام هیسترکتومی اطمینان داشته باشید. از پزشک و جراح خود سوال بپرسید. در مورد این روش، از جمله تمام مراحل مربوط به آن اگر احساس راحتی بیشتری می کنید، بیاموزید.

دستورالعمل های پزشک خود را در مورد دارو دنبال کنید. دریابید که آیا باید روال معمول دارویی خود را در روزهای منتهی به هیسترکتومی تغییر دهید یا خیر. حتماً در مورد داروهای بدون نسخه، مکمل های غذایی یا داروهای گیاهی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

در مورد نوع بیهوشی صحبت کنید. هیسترکتومی شکمی نیاز به بیهوشی عمومی دارد که باعث بیهوشی در حین جراحی می شود.

برای اقامت در بیمارستان برنامه ریزی کنید. مدت زمان بستری شدن در بیمارستان به نوع هیسترکتومی و توصیه پزشک بستگی دارد. به طور کلی، هیسترکتومی شکمی نیاز به بستری در بیمارستان حداقل یک تا دو روز دارد.

برای کمک به شما. بهبودی کامل ممکن است چند هفته طول بکشد. پزشک ممکن است محدود کردن فعالیت‌های خود را در دوران نقاهت توصیه کند، مانند اجتناب از رانندگی یا بلند کردن اجسام سنگین.

آنچه را می توان انتظار داشت

در طول هیسترکتومی شکمی، جراح رحم را از تخمدان ها، لوله های فالوپ و واژن فوقانی و همچنین از رگ‌های خونی و بافت همبند که آن را پشتیبانی می کنند جدا می کند. قسمت پایینی رحم (دهانه رحم) معمولا برداشته می شود (هیسترکتومی کامل) اما ممکن است گاهی اوقات در جای خود باقی بماند (هیسترکتومی جزئی). در صورت لزوم، جراح ممکن است اندام‌ها و بافت‌های اضافی لگن مانند تخمدان‌ها یا لوله‌های فالوپ را بردارد.

قبل از عمل

قبل از جراحی، ممکن است آزمایشاتی برای بررسی سرطان انجام دهید که می تواند رویکرد جراح را نسبت به جراحی تغییر دهد. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

سیتولوژی دهانه رحم (تست پاپ)، که وجود سلول های غیرطبیعی دهانه رحم یا سرطان دهانه رحم را تشخیص می دهد.

بیوپسی آندومتر، که سلول های غیر طبیعی در پوشش رحم یا سرطان آندومتر را تشخیص می دهد.

سونوگرافی لگن، که ممکن است اندازه فیبروم رحم، پولیپ آندومتر یا کیست تخمدان را نشان دهد.

روز قبل و صبح بعد از جراحی، به شما دستور داده می شود که با استفاده از صابون ارائه شده توسط جراح خود دوش بگیرید تا خطر عفونت را کاهش دهید. همچنین ممکن است پاکسازی واژن قبل از عمل (دوش واژینال) یا پاکسازی رکتوم قبل از عمل (تنقیه) انجام شود. بلافاصله قبل از جراحی، یک داروی آنتی بیوتیک داخل وریدی دریافت خواهید کرد تا خطر عفونت بعد از عمل به حداقل برسد.

در طول عمل

هیسترکتومی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، بنابراین در طول جراحی بیدار نخواهید بود. خود این عمل معمولاً حدود یک تا دو ساعت طول می‌کشد، اگرچه مدتی را قبل از آماده شدن برای رفتن به اتاق عمل صرف خواهید کرد.

 

برای شروع این روش، یکی از اعضای تیم جراحی یک کاتتر ادراری را از مجرای ادرار عبور می دهد تا مثانه تخلیه شود. کاتتر در حین جراحی و مدت کوتاهی پس از آن در جای خود باقی می ماند. قبل از جراحی، شکم و واژن با محلول استریل تمیز می شود.

 

برای انجام هیسترکتومی، جراح با استفاده از یکی از این دو روش، یک برش در قسمت پایین شکم ایجاد می کند:

 

یک برش عمودی، که از وسط شکم شروع می شود و از زیر ناف تا بالای استخوان شرمگاهی امتداد می‌یابد.

یک برش افقی با خط بیکینی، که حدود یک اینچ بالاتر از استخوان شرمگاهی قرار دارد.

نوع برش به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله دلیل هیسترکتومی، نیاز به کاوش قسمت فوقانی شکم، اندازه رحم و وجود هرگونه اسکار از جراحی های قبلی شکم. به عنوان مثال، هیسترکتومی برای آندومتریوز، فیبروم های بزرگ و سرطان های زنانه عمدتاً از طریق یک برش عمودی انجام می شود.

 

بعد از عمل

پس از جراحی، چند ساعت در اتاق ریکاوری می‌مانید. تیم مراقبت های بهداشتی:

 

شما را برای علائم درد زیر نظر می گیرند.

برای درد و جلوگیری از عفونت دارو می دهند.

شما را تشویق می کند تا بلافاصله پس از جراحی بلند شوید و راه بروید.

هیسترکتومی شکمی معمولاً به بستری شدن در بیمارستان یک تا دو روز نیاز دارد، اما می‌تواند طولانی‌تر باشد. برای خونریزی و ترشحات واژن باید از نوار بهداشتی استفاده کنید. داشتن تخلیه خونی واژن برای چند روز تا چند هفته پس از هیسترکتومی طبیعی است. با این حال، اگر خونریزی شدیدی مانند یک دوره قاعدگی یا خونریزی مداوم دارید، به جراح خود اطلاع دهید.

 

برش شکم به تدریج بهبود می یابد، اما یک جای زخم قابل مشاهده روی شکم باقی می ماند.

نتایج

پس از هیسترکتومی شکمی، بازگشت به حالت معمول خود زمان می برد - برای اکثر زنان حدود شش هفته.

 در طول آن زمان:

 

استراحت کافی داشته باشید.

تا شش هفته کامل بعد از عمل چیز سنگین بلند نکنید.

پس از جراحی خود فعال بمانید، اما در شش هفته اول از فعالیت بدنی شدید خودداری کنید.

شش هفته صبر کنید تا فعالیت جنسی را از سر بگیرید.

توصیه های پزشک خود را در مورد بازگشت به سایر فعالیت های عادی خود دنبال کنید.

زندگی بعد از هیسترکتومی

هیسترکتومی به طور دائم برخی از جنبه های زندگی را تغییر می دهد. برای مثال:

دیگر قاعدگی نخواهید داشت.

در بیشتر مواقع، از علائمی که جراحی را ضروری کرده است، تسکین خواهید یافت.

نمی توانید باردار شوید.

اگر پیش از یائسگی هستید، برداشتن تخمدان ها همراه با هیسترکتومی یائسگی را آغاز می کند.

اگر قبل از یائسگی هیسترکتومی انجام دهید و تخمدان های خود را حفظ کنید، ممکن است در سنین پایین تر از حد متوسط ​​یائسگی را تجربه کنید.

اگر هیسترکتومی جزئی انجام دهید، دهانه رحم در جای خود باقی می ماند، بنابراین همچنان در خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستید. برای غربالگری سرطان دهانه رحم به آزمایش پاپ اسمیر منظم نیاز دارید.

سایر بخش های زندگی احتمالاً پس از بهبودی از هیسترکتومی به حالت عادی بازخواهد گشت یا شاید بهبود یابد. مثلا:

 

اگر قبل از هیسترکتومی زندگی جنسی خوبی داشتید، به احتمال زیاد پس از آن نیز آن را حفظ خواهید کرد. حتی برخی از زنان پس از هیسترکتومی لذت جنسی بیشتری را تجربه می کنند. این ممکن است به دلیل تسکین درد مزمن یا خونریزی شدید ناشی از یک مشکل رحمی باشد.

تسکین علائم ممکن است کیفیت زندگی شما را تا حد زیادی افزایش دهد. ممکن است احساس خوبی داشته باشید و فرصتی برای ادامه زندگی خود داشته باشید.

از طرف دیگر، ممکن است بعد از هیسترکتومی احساس از دست دادن کنید. زنان پیش از یائسگی که برای درمان سرطان زنان باید هیسترکتومی انجام دهند، ممکن است به دلیل از دست دادن قدرت باروری، اندوه و احتمالاً افسردگی را تجربه کنند. اگر غم و اندوه یا احساسات منفی، شروع به تداخل با لذت بردن از زندگی روزمره کرد، با پزشک خود صحبت کنید.