هیسترکتومی واژینال یک روش جراحی برای برداشتن رحم از طریق واژن است.

در طول هیسترکتومی واژینال، جراح رحم را از تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و واژن فوقانی و همچنین از رگ‌های خونی و بافت همبند که آن را پشتیبانی می‌کنند، قبل از برداشتن رحم جدا می‌کند.

هیسترکتومی واژینال در مقایسه با هیسترکتومی شکمی که نیاز به برش در قسمت پایین شکم دارد، شامل زمان کمتری در بیمارستان، هزینه کمتر و بهبودی سریع‌تر است. با این حال، بسته به اندازه و شکل رحم یا دلیل جراحی، هیسترکتومی واژینال ممکن است امکان پذیر نباشد. پزشک در مورد سایر گزینه های جراحی مانند هیسترکتومی شکمی با شما صحبت خواهد کرد.

هیسترکتومی اغلب شامل برداشتن دهانه رحم و همچنین رحم است. هنگامی که جراح یک یا هر دو تخمدان و لوله های فالوپ را نیز برمی دارد، هیسترکتومی کامل همراه با سالپنگو اوفورکتومی (sal-ping-go-o-of-uh-REK-tuh-me) نامیده می شود. همه این اندام ها بخشی از دستگاه تناسلی هستند و در لگن قرار دارند.

چرا این کار انجام می شود

هیسترکتومی واژینال مشکلات مختلف زنان را درمان می کند، از جمله:

 

فیبروم ها. بسیاری از هیسترکتومی ها برای درمان دائمی این تومورهای خوش خیم در رحم انجام می شوند که می توانند باعث خونریزی مداوم، کم خونی، درد لگن، درد در حین مقاربت و فشار مثانه شوند. برای فیبروم های بزرگ، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید که رحم را از طریق برش در قسمت پایین شکم (هیسترکتومی شکمی) خارج می کند.

آندومتریوز. این زمانی اتفاق می افتد که بافت پوششی رحم (اندومتر) در خارج از رحم رشد می کند و تخمدان ها، لوله های فالوپ یا سایر اندام ها را درگیر می کند. اکثر زنان مبتلا به آندومتریوز هیسترکتومی لاپاروسکوپیک یا رباتیک یا هیسترکتومی شکمی انجام می دهند، اما گاهی اوقات هیسترکتومی واژینال امکان پذیر است.

آدنومیوز. این زمانی اتفاق می افتد که بافتی که به طور معمول رحم را می پوشاند به دیواره رحم رشد می کند. رحم بزرگ شده و باعث پریودهای دردناک و سنگین می شود.

سرطان زنان. اگر سرطان رحم، دهانه رحم، آندومتر یا تخمدان یا تغییرات پیش سرطانی دارید، پزشک ممکن است هیسترکتومی را توصیه کند. اغلب، درمان سرطان تخمدان شامل هیسترکتومی شکمی است، اما گاهی اوقات هیسترکتومی واژینال برای زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم یا آندومتر مناسب است.

پرولاپس رحم. هنگامی که بافت‌ها و رباط‌های حمایت‌کننده لگن ضعیف یا کشیده می‌شوند، رحم می‌تواند به داخل واژن افتاده و باعث نشت ادرار، فشار لگن یا مشکل در حرکات روده شود. برداشتن رحم و ترمیم بافت های حمایتی ممکن است این علائم را تسکین دهد.

خونریزی غیر طبیعی رحم. هنگامی که دارو یا یک روش جراحی کمتر تهاجمی، دوره های نامنظم، سنگین یا بسیار طولانی را کنترل نمی کند، ممکن است هیسترکتومی مورد نیاز باشد.

درد مزمن لگن. اگر درد به وضوح ناشی از یک بیماری رحمی است، هیسترکتومی ممکن است کمک کند، اما تنها به عنوان آخرین راه حل. درد مزمن لگن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، بنابراین تشخیص دقیق علت قبل از انجام هیسترکتومی ضروری است.

برای اکثر این شرایط - به استثنای سرطان - هیسترکتومی تنها یکی از چندین گزینه درمانی است. اگر داروها یا روش های کمتر تهاجمی زنانه علائم را کنترل می کنند، ممکن است نیازی به هیسترکتومی نداشته باشید.

بعد از هیسترکتومی نمی توانید باردار شوید. اگر مطمئن نیستید که برای دست کشیدن از باروری خود آماده هستید، درمان های دیگر را بررسی کنید.

خطرات

اگرچه هیسترکتومی واژینال به طور کلی بی خطر است، هر جراحی خطراتی دارد. خطرات هیسترکتومی واژینال عبارتند از:

خونریزی شدید

لخته شدن خون در پاها یا ریه ها

عفونت

آسیب به اندام های اطراف

واکنش نامطلوب به بیهوشی

اندومتریوز شدید یا بافت اسکار (چسبندگی لگن) ممکن است جراح را مجبور کند که از هیسترکتومی واژینال به هیسترکتومی لاپاراسکوپی یا شکمی در طول جراحی تغییر مسیر دهد.

روش انجام

مانند هر جراحی دیگری، طبیعی است که در مورد انجام هیسترکتومی عصبی شوید. مواردی است که می توانید برای آماده سازی انجام دهید:

جمع آوری اطلاعات. قبل از عمل جراحی، تمام اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت کنید تا در مورد آن احساس اطمینان کنید. از پزشک و جراح خود سوال بپرسید.

دستورالعمل های پزشک خود را در مورد دارو دنبال کنید. دریابید که آیا باید داروهای معمول خود را در روزهای قبل از هیسترکتومی مصرف کنید یا خیر. حتماً به پزشک خود در مورد داروهای بدون نسخه، مکمل های غذایی یا داروهای گیاهی که مصرف می کنید، اطلاع دهید.

در مورد بیهوشی بحث کنید. ممکن است بیهوشی عمومی را ترجیح دهید، که باعث بیهوشی در حین جراحی می شود، اما بیهوشی منطقه ای - که بلوک نخاعی یا بلوک اپیدورال نیز نامیده می شود - ممکن است یک گزینه باشد. در طول هیسترکتومی واژینال، بی حسی منطقه ای احساسات نیمه پایینی بدن را مسدود می کند. با بیهوشی عمومی، خواب خواهید بود.

برای کمک هماهنگی های لازم را انجام دهید. اگرچه احتمالاً بعد از هیسترکتومی واژینال زودتر بهبود می‌یابید تا بعد از هیسترکتومی شکمی، اما هنوز زمان می‌برد. از کسی بخواهید که برای هفته اول یا بیشتر در خانه به شما کمک کند.

آنچه را می توان انتظار داشت

با پزشک خود در مورد آنچه در طول و بعد از هیسترکتومی واژینال انتظار دارید، از جمله اثرات فیزیکی و احساسی صحبت کنید.

 

 

در طول روش

به پشت دراز خواهید کشید، در وضعیتی مشابه وضعیتی که برای تست پاپ در آن قرار گرفته اید. ممکن است یک کاتتر ادراری برای تخلیه مثانه خود قرار دهید. یکی از اعضای تیم جراحی، قبل از جراحی ناحیه را با محلول استریل تمیز می کند.

 

برای انجام هیسترکتومی:

جراح یک برش در داخل واژن ایجاد می کند تا به رحم برسد.

با استفاده از ابزارهای بلند، جراح رگ های خونی رحم را می بندد و رحم را از بافت همبند، تخمدان ها و لوله های فالوپ جدا می کند.

رحم از طریق دهانه واژن برداشته می شود و از بخیه های قابل جذب برای کنترل هر گونه خونریزی در داخل لگن استفاده می شود.

به جز در موارد مشکوک به سرطان رحم، جراح ممکن است رحم بزرگ شده را به قطعات کوچک‌تر برش دهد و آن را به صورت برش‌هایی جدا کند.

 

 

هیسترکتومی لاپاراسکوپی یا رباتیک

ممکن است کاندیدای هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاروسکوپی (LAVH) یا هیسترکتومی رباتیک باشید. هر دو روش به جراح این امکان را می دهند که رحم را از طریق واژینال خارج کند در حالی که می تواند اندام های لگن را از طریق ابزاری باریک به نام لاپاراسکوپ ببیند.

جراح بیشتر عمل را از طریق برش‌های کوچک شکمی انجام می‌دهد که به کمک ابزارهای جراحی بلند و نازکی که از طریق برش‌ها وارد می‌شوند، انجام می‌شود. سپس رحم را از طریق برشی که در واژن ایجاد شده است برمی دارد.

اگر بافت اسکار بر روی اندام های لگن خود در اثر جراحی های قبلی یا اندومتریوز دارید، جراح ممکن است LAVH یا هیسترکتومی رباتیک را توصیه کند.

بعد از عمل

پس از جراحی، یک تا دو ساعت در اتاق ریکاوری و یک شب در بیمارستان خواهید بود. برخی از زنان می توانند در روز جراحی به خانه بروند.

برای درد دارو مصرف خواهید کرد تیم مراقبت های بهداشتی شما را تشویق می کند که به محض اینکه قادر هستید از جای خود بلند شوید و حرکت کنید.

داشتن ترشحات خونی واژن برای چند روز تا چند هفته پس از هیسترکتومی طبیعی است، بنابراین باید از نوار بهداشتی استفاده کنید.

 

 

چگونه از نظر فیزیکی احساس خواهید کرد

بهبودی پس از هیسترکتومی واژینال کوتاه تر و کمتر از پس از هیسترکتومی شکمی است. بهبودی کامل ممکن است سه تا چهار هفته طول بکشد.

حتی اگر احساس بهبودی کردید، هیچ چیز سنگینی بلند نکنید یا تا شش هفته پس از جراحی از مقاربت واژینال استفاده نکنید.

اگر درد بدتر شد یا اگر دچار تهوع، استفراغ یا خونریزی شدیدتر از دوره قاعدگی شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

چگونه از نظر احساسی احساس خواهید کرد

پس از هیسترکتومی، ممکن است احساس آرامش کنید زیرا دیگر خونریزی شدید یا درد لگن ندارید.

برای اکثر زنان، هیچ تغییری در عملکرد جنسی پس از هیسترکتومی وجود ندارد. اما برای برخی از زنان، افزایش رضایت جنسی پس از هیسترکتومی رخ می دهد - شاید به این دلیل که دیگر در حین مقاربت درد ندارند.

ممکن است بعد از هیسترکتومی احساس غم و اندوه داشته باشید که طبیعی است. یا ممکن است افسردگی مرتبط با از دست دادن قدرت باروری خود داشته باشید، به خصوص اگر جوان هستید و به بارداری آینده امیدوار هستید. اگر غم و اندوه یا احساسات منفی در لذت بردن از زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند، با پزشک خود صحبت کنید.

 

 

نتایج

بعد از هیسترکتومی، دیگر پریود نخواهید شد یا نمی توانید باردار شوید.

اگر تخمدان های خود را برداشته اید اما به یائسگی نرسیده اید، بلافاصله پس از جراحی یائسگی را آغاز خواهید کرد. ممکن است علائمی مانند خشکی واژن، گرگرفتگی و تعریق شبانه داشته باشید. پزشک می‌تواند داروهایی را برای این علائم توصیه کند. پزشک ممکن است هورمون درمانی را توصیه کند حتی اگر علائمی نداشته باشید.

 

اگر تخمدان‌ها در حین جراحی برداشته نشد - و هنوز دوره‌هایی قبل از جراحی داشتید - تخمدان‌ها به تولید هورمون‌ها و تخمک‌ها ادامه می‌دهند تا زمانی که به یائسگی طبیعی برسید.