پزشک غدد لنفاوی بزرگ شده در کشاله ران و بزرگ شدن بیضه در سمت آسیب دیده را بررسی می کند. پزشک همچنین ممکن است معاینه رکتوم را برای بررسی بزرگی یا حساسیت پروستات انجام دهد.

 

آزمایشاتی که ممکن است کند عبارتند از:

• غربالگری STI یک سواب باریک در انتهای آلت تناسلی قرار داده می شود تا نمونه ای از ترشحات مجرای ادرار به دست آید. نمونه در آزمایشگاه از نظر سوزاک و کلامیدیا بررسی می شود.
• آزمایش ادرار و خون. نمونه های ادرار و خون از نظر ناهنجاری مورد بررسی قرار می گیرند.
• سونوگرافی. این تست تصویربرداری ممکن است برای رد پیچش بیضه استفاده شود. سونوگرافی با داپلر رنگی می‌تواند تعیین کند که آیا جریان خون در بیضه‌ها کمتر از حد طبیعی است - که نشان دهنده پیچ خوردگی است - یا بالاتر از حد طبیعی است که به تأیید تشخیص اپیدیدیمیت کمک می‌کند.

رفتار

آنتی بیوتیک ها برای درمان اپیدیدیمیت باکتریایی و اپیدیدیم ارکیت مورد نیاز است. اگر علت عفونت باکتریایی STI باشد، شریک جنسی تان نیز نیاز به درمان دارد. تمام دوره آنتی بیوتیک تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید، حتی اگر علائم زودتر برطرف شود، تا اطمینان حاصل شود که عفونت از بین رفته است.

باید ظرف 48 تا 72 ساعت پس از شروع آنتی بیوتیک احساس بهتری داشته باشید. استراحت، حمایت از کیسه بیضه با یک لباس زیر حامی ورزشی، استفاده از کمپرس یخ و مصرف داروهای مسکن می‌تواند به تسکین ناراحتی کمک کند.

پزشک احتمالاً یک ویزیت بعدی را برای بررسی اینکه آیا عفونت از بین رفته است توصیه می کند.

 

 

عمل جراحی

اگر آبسه ایجاد شده باشد، ممکن است برای تخلیه آن نیاز به جراحی داشته باشید. گاهی اوقات، تمام یا بخشی از اپیدیدیم باید با جراحی برداشته شود (اپیدیدیمکتومی). اگر اپیدیدیمیت به دلیل ناهنجاری های فیزیکی زمینه ای باشد، ممکن است جراحی نیز در نظر گرفته شود.

 

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

 

اپیدیدیمیت معمولا باعث درد قابل توجهی می شود. برای کاهش ناراحتی خود:

 

• در رختخواب استراحت کنید.
• دراز بکشید تا کیسه بیضه بالا بیاید.
• بسته های سرد را در صورت تحمل روی کیسه بیضه خود بمالید.
• یک لباس زیر حامی ورزشی بپوشید.
• از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
• تا زمانی که عفونت از بین نرود از رابطه جنسی خودداری کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

ممکن است به یک دکتر متخصص در مجاری ادراری (اورولوژیست) ارجاع داده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم و زمان شروع آنها
• اطلاعات کلیدی پزشکی، ازجمله بیماری های مقاربتی قبلی  
• تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
•  

برخی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از: 

• محتمل ترین علت علائم چیست؟ آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند؟
• چقدر طول می کشد تا حالم بهتر شود؟
• آیا شریک زندگی من باید برای STI آزمایش شود ؟
• آیا باید فعالیت جنسی را محدود کنم؟
• من مشکلات پزشکی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را باهم مدیریت کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

• علائم چقدر شدید است؟ آیا ثابت هستند یا گاه به گاه؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟
• آیا ترشح از آلت تناسلی یا خون در منی خود دارید؟
• آیا هنگام ادرار کردن درد دارید یا نیاز مکرر یا فوری به ادرار دارید؟
• آیا هنگام رابطه جنسی یا هنگام انزال درد دارید؟
• آیا شما یا شریک زندگیتان یک بیماری مقاربتی داشته اید یا مورد آزمایش قرار گرفته اید؟ 
• آیا وزنه برداری انجام می دهید؟
• آیا بیماری پروستات یا عفونت مجاری ادراری برای شما تشخیص داده شده است؟
• آیا جراحی در مجرای ادراری یا نزدیکی آن انجام داده اید یا جراحی که نیاز به قرار دادن کاتتر داشته باشد؟
• آیا آسیب کشاله ران داشته اید؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

در حالی که منتظر قرار ملاقات خود هستید، از تماس جنسی که ممکن است شریک زندگی شما را در معرض خطر ابتلا به بیماری مقاربتی قرار دهد ، از جمله رابطه جنسی و هرگونه تماس پوست به پوست با اندام تناسلی خودداری کنید.